คำว่า "ผู้ชนะสิบทิศ" ไม่มีในประวัติศาสตร์ครับ เป็นชื่อนิยายของยาขอบ

ที่ปรากฏในหลักฐานทางประวัติศาสตร์จริงๆ คือ "พระเจ้าชนะสิบทิศ"  ซึ่งไม่ปรากฏในหลักฐานพม่า แต่ปรากฏในพงศาวดารของไทย และพงศาวดารมอญที่ระบุว่าชื่อนี้เป็นชื่อที่ชาวมอญเรียกขานพระองค์

"ฝ่ายพระเจ้าฝรั่งมังตรีนั้นมีอานุภาพมาก มีช้างเผือก มีบ่อแก้ว มีบ่อทอง มีบ่อเงิน เกิดขึ้นในแว่นแคว้น แลชนะพระเจ้าแผ่นดินทั้งปวงในประเทศต่าง ๆ ได้เปนใหญ่ในประเทศทั้งสี่ คือรามัญประเทศ ภุกามประเทศ สยามประเทศ มลาวประเทศ เหตุดังนั้นรามัญทั้งหลายเรียกพระเจ้าฝรั่งมังตรีนั้นว่าตะละพะเนียเธอเจาะ แปลว่าพระเจ้าชนะสิบทิศ ได้เปนพระเจ้าช้างเผือก มีพระกลดแก้ว"

ตะละพะเนียเธอเจาะ เพี้ยนมาจากภาษามอญว่า จอมแนยะห์เทห์จอห์ ซึ่งก็แปลตรงตัวว่าพระเจ้าชนะสิบทิศ

พระนามนี้ยังมีการเรียกแบบอื่น เช่นในพระราชกำหนดในพระอัยการกระบดศึกที่ออกใน พ.ศ. ๒๑๓๖ สมัยสมเด็จพระนเรศวรเรียกพระองค์ว่า "พระเจ้าไชยทศทิศ" หรือในพระราชหัตถเลขาภาษาอังกฤษที่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่พระราชทานให้เซอร์จอห์น เบาว์ริ่ง เรียกพระองค์ว่า "ทศทิศวิไชย" (Dusadi sawijay)

ทั้งสิบทิศนี้ สันนิษบานว่ามีความหมายตาม คห.2 คือรวมแปดทิศปกติ กับทิศเบื้องบน (สวรรค์) และทิศเบื้องล่าง (นรก) ครับ เเป็นการยกย่องว่าพระเจ้าบุเรงนองสามารถรบชนะได้รอบด้านตามที่พงศาวดารมอญระบุ น่าจะทำนองเดียวกับที่บอกว่ากษัตริย์มีบุญญาธิการปราบได้ทั้งชมพูทวีปครับ


ส่วนเรื่องประตูเมืองหงสาวดีตาม คห.11 ไม่เกี่ยวกันครับ เพราะประตูเมืองทั้งหมดมี ๒๐ ประตู รับผิดชอบสร้างโดยกษัตริย์เมืองประเทศราชต่างๆ โดยใช้เชลยเมืองนั้นเป็นผู้สร้าง  สร้างพร้อมกันในขณะที่มีการสร้างเมืองหงสาวดีใหม่ใน พ.ศ. ๒๑๐๘ โดยชื่อนั้นตั้งตามเมืองประเทศราชที่รับผิดชอบสร้าง

ประตูเมือง ๒๐ ประตู แบ่งตามกำแพงเมือง ๔ ด้าน ด้านละ ๕ ประตูครับ  ไล่จากซ้ายไปขวาเมื่อมองจากด้านนั้น (อิงตามวิกิ แต่ในหนังสือ โยเดียกับราชวงศ์พม่า ของมิคกี้ ฮาร์ตจะกล่าวต่างไปนิดหน่อยครับ)

ทิศเหนิอ  ประตูอยุทธยา ประตูตะนาวศรี ประตูเมาะตะมะ(มอญ) ประตูพุกาม ประตูพะสิม(มอญ)  
ทิศตะวันตก  ประตูแสนหวี(ไทใหญ่) ประตูสายาวดี(มอญ) ประตูญองห้วย(ไทใหญ่) ประตูเมืองนาย(ไทใหญ่) ประตูกะเล(ชิน)  
ทิศตะวันออก  ประตูล้านช้าง(ลาว) ประตูทะละ(มอญ) ประตูตองอู(พม่า) ประตูอังวะ(พม่า) ประตูสะเรเขตตรา(แปร-พม่า)
ทิศใต้  ประตูทวาย ประตูเมืองก่อง(ไทใหญ่) ประตูเมืองยาง(ไทใหญ่) ประตูเมืองมีด(ไทใหญ่) ประตูเชียงใหม่