วานผู้ที่มีความรู้ด้านการถอดคำประพันธ์ ให้หน่อยค่ะ

ปริเทวิตฺวา นางเสวยพระอาดูรพูนเทวษในพระอุราน้ำพระอัสสุชลนาเธอไหลนองคลองพระเนตรทรงพระกันแสงแสนเทวษพิไรร่ำ ตั้งแต่ประถมยามค่ำไม่หย่อนหยุดแต่สักโมงยามนางเสด็จไต่เต้าติดตามทุกตำบลละเมาะไม้ไพรสณฑ์ศิขรินทุกห้วยธารละหานหินเหวหุบห้องคูหาวาส ทรงพระพิไรร้องก้องประกาศเกริ่นสำเนียง พระสุรเสียงเธอเยือกเย็นระย่อทุกอกสัตว์พระพายรำเพยพัดทุกกิ่งก้าน บุษบงก็เบิกบานผกากรรัศมีพระจันทร์ก็มัวหมองเหมือนหนึ่งเศร้าโศก