ผมอายุ20ปีครับ แฟนผม17อย่าง18
ผมรักแฟนผมคนนี้มากทุ่มเทให้ทุกอย่าง
คบๆเลิกๆกันมาหลายครั้งไปเจอคนอื่นมาแต่สุดท้ายก็กลับมาคบกันอยู่ดีจนมาครั้งนี่ เราคบๆ
เลิกๆกันมาหลายครั้งครับ ตลอด 5-6 ปี เธอเป็น
บอกเลิกผมทุกครั้ง แต่ผมก็ยังรักเธออยู่รอเธออยู่ตั่งแต่คบกันครั้งแรก ไม่มีไครทำให้ผมรักได้
เหมือนเธอไม่ว่าก่อนหน้านั่นจะคบกับไคร ทุกครั้งที่คบกันผมทุ่มเทเพื่อเธอทุกอย่าง ยอมให้เธอได้หมด อยากทำให้เธอมีความสุข อยากปกป้องเธอตลอดเวลาที่มี รักมากๆครับ จนได้คบกันครั้งนี้ผมก้อดูแลเธออย่างดีครั้งนี้เราคบกันได้นานกว่าครั้งอื่น ได้มีโอกาศทำอะไรดีๆด้วยกันมากมาย ผมกับเธอมีความสุขกันมาก ทะเลาะก้อมีมั่งแต่ไม่มาก ผมพยามทำทุกอย่างไม่ให้เธอเสียใจทะเลาะกัน อยากให้มีความสุข
แต่ตอนนี้เราทะเลาะกันด้วยเรื่องที่ว่า
ตอนเช้าวันนึงเธอมาหาผมที่บ้านแหละชวนไปหาอะไรกินแต่ผมเป็นคนนอนตื่นสายอยู่แล้วทำให้ผมรุ้สึกงัวเงียหาเรื่องนอนต่อสักแปบแล้วค่อยไป ผมหาเรื่องนอนต่อบอกเทอว่าขอเวลาแปบปวดหัวงุ้นงี้ เทอรอสักพักจนงอลกลับบ้านไปผมก้อง้อจนดีกัน ถัดจากนั้นไม่กี่วันเธอมาหาผมตอนเช้าเช่นเคยเทอมานอนเล่นกับผมอยู่พักนึง แล้วเพื่อนผมเข้ามาหาชวนไปกินข้าวผมก้อบอกไปทันทีแล้วผมก้อชวนเธอแต่เธอไม่ไปผมก็ไม่คิดอะไรงั้นผมซื้อมากินที่บ้านอาการเธอแปลกๆไปผมถามนุ้นนี้ไม่ตอบ อยุ่ๆเธอก้อร้องให้ผมก้อถามเป็นอะไรเธอผมรังไว้เธอจะกลับบ้านให้ได้จนสุดท้ายผมต้องปล่อยกลับบ้านไปก่อน ผมทักไปง้ออยู่วันเกือบสองวันกว่าเธอจะตอบในจังหวะนั่นผมก้อเข้าไปดูในแชทเธอแหละรู้ว่า หลังจากวันนั้นเธอกลับไปบ้านในคืนนั้นเธอนอนฝันถึงแฟนเก่าขึ้นมาตื่นมาเธอเลยคิดถึงเขา อยากคุยกับเค้า เธอทักปรึกษาเพื่อนหลายคนว่าควรทำไงดีส่วนมากเพื่อนจะบอกว่าคิดให้ดีอยู่กับผมดีอยู่แล้ว ทุกคนรุ้ว่าผมรักแหละทุ่มเทให้เธอมากแค่ไหน แต่สุดท้ายเธอก้อทักหาเค้าบอกคิดถึงเค้า อยากคุยกับเค้า ยังมีความรุ้สึกให้ไหมลืมกัน ยังแต่แฟนเก่าคนนั้นเค้าไม่เอาด้วย เค้าบอกให้ดูแลผมให้ดี ลืมเค้าได้แล้วบอกว่าผมรักเธอจะตายหาไม่ได้ง่ายๆ แต่เธอก้อไม่ฟัง จนวันต่อมาผมทักไปง้อทั้งที่ผมรุ้เรื่องนี้อยู่แล้วผมเลือกไม่พูดถึงง้อไปง้อมาจนเธอตอบว่าเธอคิดถึงแฟนเก่าอยากคุยกับเค้า ผมบอกผมรุ้อยู่แล้วแค่ไม่พูดเพราะตอนนี้ผมไม่อยากพูดอะไรให้ทะเลาะกันไปกว่านี้ ผมเลยบอกให้เธอคิดดีๆผมทำให้เธอได้ทุกอย่างทุ่มเททุกอย่างให้เธอแล้วมันไม่ดีตรงไหน แต่ผมก้อเข้าใจว่าเธอเป็นคนอารมแปลปรวนง่าย เธอบอกเธอสับสน ผมก้อง้อไปสักแปบจนเธอนอนผมบอกให้เธอลองคิดดีๆ วันต่อมาเธอเปลี่ยนรหัสเฟชแต่ผมสุ่มรหัสเข้าได้ เหนเธอง้อเค้าอยากคุยกับเค้าบอกว่าเลิกกับผมแล้วงุ้นงี้ แต่ผู้ชายคนนั้นก้อไม่เล่นด้วยด่าเธอว่าทำไมทำกับคนที่รักแบบนี้คนแบบนี้หายากไม่ดูแลเขาให้ดีแต่เธอก้อดื้ออยุ่นั้นจนผู้ชายคนนั้นด่าๆ แล้วบอกให้พอต้ะไม่อยากคุยด้วยแล้ว ในระว่างที่เค้าคุยกันผมก้อทักง้อเธอเธอตอบมั่งไม่ตอบมั่ง บอกว่าเธอสับสน ตรงกับจังหวะที่เธอคุยกับเค้าเส็จเธอเสียใจแล้วออฟเฟชนอนไป วันต่อมาผมง้อทั้งวันเธอก้อไม่ตอบจนถึงตอนค่ำเธอบอกเธอขออยู่คนเดียวสักพัก แหละเธอก้อไม่ค่อยตอบผม ถามคำตอบคำ ผมเครียดกับที่เปนอยู่มากขออยุ่สักพักของเธอหมายความว่า ไงผมก็ง้อแล้วก็ถามว่า หมายความว่าไงแบบไม่ให้ผมทักไปรึเลิก เทอก้อบอกว่าเธอไม่รุ้ๆ ผมก้อเครียดต้องความชัดเจนทรมานมาก ง้อๆถามๆจนเธอบอกว่าไม่ต้องทักมาก้อบอกว่าอยากอยุ่คนเดียว ผมเลยถามว่าสถานะยังไม่เลิกยังคุยได้อยู่ เธอบอกว่าอยากอยู่คนเดียวสถานะอะไรคุยอะไรว่ะ จนเธอบอกว่าพอไม่ทัก จบเลิก พูดให้รู้เรื่องผมก้อยังง้อต่อจนสุดท้ายเธอบอกว่าทักมาอีกจะบล้อกผมบอกว่างั้นขอถามอะไรครั้งสุดท้ายอยากรุ้ให้ได้ว่าผมทำอะไรผิดไปจากที่รักกันอยุ่ดีๆกลายเป็นแบบนี้
เธอบอกว่าก็วันนั้นเธอชวนกินข้าวยึกยักไม่ยอมไปง่ายพอกับเพื่อนแล้วไปทักทีเธอน้อยใจเสียความรุ้สึกมาก ผมก้อเลยขอโทดเธอบอกว่าพี่ทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมีความสุข ไม่ให้ทะเลาะกันไม่ว่าจะผิดหรือไม่จนมองข้ามเรื่องเล้กๆแบบนี้ไปเพราะหลายๆครั้งท่าเธอนัดผมไปทำนุ้นนี้ตอนเช้าผมก้อตื่นไปทันตลอด ผมคิดว่าเรื่องไปกินข้าวแค่นอนต่อสักแปบคงไม่เป็นไร ผมมองข้ามไปผมขอโทษ เธอบอกว่าเรื่องเล้กหลายๆครั้งมันก้อเป็นเรื่องใหญ่ได้ ผมก้อขอโทษๆแต่เธอไม่ตอบอีกแล้วเธอเลิกกับผม
แล้วก่อนหน้านั่นประมาน2เดือนเรามีความสุขกันผมรักเธอมากไม่ว่ายังไงก้อจะรักสาเธอไว้ให้ดีครั้งนี้เราคบกันนานที่สุดผมทำทุกอย่างให้เธอได้หมด รักมากจิงๆผมจะไม่ยอมเสียเธอไปอีกผมตั่งมั่นไว้อย่างนั่น อยากดูแลเธอไปตลอดเวลาให้นานที่สุดเธอก้อรักผมมากเหมือนกันในตอนนั้นจนวันนึงผมกับเธอรุ้สึกแปลกๆประจำเดือนเธอไม่มาเลยซื้อที่ตรวจครรมาตรวจสรุปว่า2ขีดท้องผมเลยเช็คให้แน่ใจเลยซื้อมาตรวจอีก2อันแต่ผลก็เหมือนเดิม ส่วนตัวผมในตอนนั้นรุ้สึกดีใจที่จะมีลูกได้ทำสิ่งที่อยากทำมากที่สุดคืออยู่ดูแลลูกแหละเธอไปตลอดผมพร้อมรับผิดชอบถึงผมจะแค่อายุ20 แต่เธอเครียดเธอไม่กล้าบอกครอบครัว เธอก็ไม่อยากเอาออก แต่เธอเลือกไม่ได้ เธอก้ออายุยังน้อย เธอตัดสินใจว่าหาวิธีเอาออก กัน
จนมาถึงวันนี้ได้วิธีมาแต่เป็นช่วงที่เธอจะเลิกกับผม ผมในส่วนตัวไม่อยากเอาลูกออกอยู่แล้ว
จนมาวันนี้เธอเลิกกับผมแต่ผมก้อยังง้อยุแต่ดุจากสถานะการผมคงทำให้เธอไม่คิดจะเลิกกับได้แน่ อย่างน้อยท่าเสียเธอคนที่ผมรักมากไป
ผมอยากได้ลูกไว้ผมต้องทำยัง ผมพร้อมรับผิดชอบทั้งสองคน แม้แต่เธอยังไงผมก็รักแหละรอเธอมาตลอด ท่าเธอไม่ต้องการก็ขอลูกไว้ผมทำไงได้บ้าง
ขอคำปรึกษาเรื่องนี้กับทุกคนด้วยนะครับ
ผมเครียดมากจิงๆไม่รุ้จะทำไงดีไงได้มั่ง
ผมควรทำยังไงทั้ง
กับแฟนที่รักมากไม่อยากเสียเธอไป
กับลูกในท้อง ด้วย
ผมรักแฟนมากแต่แฟนจะเลิกกับผมแหละเอาลูกในท้องออก ผมควรทำยังไง
ผมรักแฟนผมคนนี้มากทุ่มเทให้ทุกอย่าง
คบๆเลิกๆกันมาหลายครั้งไปเจอคนอื่นมาแต่สุดท้ายก็กลับมาคบกันอยู่ดีจนมาครั้งนี่ เราคบๆ
เลิกๆกันมาหลายครั้งครับ ตลอด 5-6 ปี เธอเป็น
บอกเลิกผมทุกครั้ง แต่ผมก็ยังรักเธออยู่รอเธออยู่ตั่งแต่คบกันครั้งแรก ไม่มีไครทำให้ผมรักได้
เหมือนเธอไม่ว่าก่อนหน้านั่นจะคบกับไคร ทุกครั้งที่คบกันผมทุ่มเทเพื่อเธอทุกอย่าง ยอมให้เธอได้หมด อยากทำให้เธอมีความสุข อยากปกป้องเธอตลอดเวลาที่มี รักมากๆครับ จนได้คบกันครั้งนี้ผมก้อดูแลเธออย่างดีครั้งนี้เราคบกันได้นานกว่าครั้งอื่น ได้มีโอกาศทำอะไรดีๆด้วยกันมากมาย ผมกับเธอมีความสุขกันมาก ทะเลาะก้อมีมั่งแต่ไม่มาก ผมพยามทำทุกอย่างไม่ให้เธอเสียใจทะเลาะกัน อยากให้มีความสุข
แต่ตอนนี้เราทะเลาะกันด้วยเรื่องที่ว่า
ตอนเช้าวันนึงเธอมาหาผมที่บ้านแหละชวนไปหาอะไรกินแต่ผมเป็นคนนอนตื่นสายอยู่แล้วทำให้ผมรุ้สึกงัวเงียหาเรื่องนอนต่อสักแปบแล้วค่อยไป ผมหาเรื่องนอนต่อบอกเทอว่าขอเวลาแปบปวดหัวงุ้นงี้ เทอรอสักพักจนงอลกลับบ้านไปผมก้อง้อจนดีกัน ถัดจากนั้นไม่กี่วันเธอมาหาผมตอนเช้าเช่นเคยเทอมานอนเล่นกับผมอยู่พักนึง แล้วเพื่อนผมเข้ามาหาชวนไปกินข้าวผมก้อบอกไปทันทีแล้วผมก้อชวนเธอแต่เธอไม่ไปผมก็ไม่คิดอะไรงั้นผมซื้อมากินที่บ้านอาการเธอแปลกๆไปผมถามนุ้นนี้ไม่ตอบ อยุ่ๆเธอก้อร้องให้ผมก้อถามเป็นอะไรเธอผมรังไว้เธอจะกลับบ้านให้ได้จนสุดท้ายผมต้องปล่อยกลับบ้านไปก่อน ผมทักไปง้ออยู่วันเกือบสองวันกว่าเธอจะตอบในจังหวะนั่นผมก้อเข้าไปดูในแชทเธอแหละรู้ว่า หลังจากวันนั้นเธอกลับไปบ้านในคืนนั้นเธอนอนฝันถึงแฟนเก่าขึ้นมาตื่นมาเธอเลยคิดถึงเขา อยากคุยกับเค้า เธอทักปรึกษาเพื่อนหลายคนว่าควรทำไงดีส่วนมากเพื่อนจะบอกว่าคิดให้ดีอยู่กับผมดีอยู่แล้ว ทุกคนรุ้ว่าผมรักแหละทุ่มเทให้เธอมากแค่ไหน แต่สุดท้ายเธอก้อทักหาเค้าบอกคิดถึงเค้า อยากคุยกับเค้า ยังมีความรุ้สึกให้ไหมลืมกัน ยังแต่แฟนเก่าคนนั้นเค้าไม่เอาด้วย เค้าบอกให้ดูแลผมให้ดี ลืมเค้าได้แล้วบอกว่าผมรักเธอจะตายหาไม่ได้ง่ายๆ แต่เธอก้อไม่ฟัง จนวันต่อมาผมทักไปง้อทั้งที่ผมรุ้เรื่องนี้อยู่แล้วผมเลือกไม่พูดถึงง้อไปง้อมาจนเธอตอบว่าเธอคิดถึงแฟนเก่าอยากคุยกับเค้า ผมบอกผมรุ้อยู่แล้วแค่ไม่พูดเพราะตอนนี้ผมไม่อยากพูดอะไรให้ทะเลาะกันไปกว่านี้ ผมเลยบอกให้เธอคิดดีๆผมทำให้เธอได้ทุกอย่างทุ่มเททุกอย่างให้เธอแล้วมันไม่ดีตรงไหน แต่ผมก้อเข้าใจว่าเธอเป็นคนอารมแปลปรวนง่าย เธอบอกเธอสับสน ผมก้อง้อไปสักแปบจนเธอนอนผมบอกให้เธอลองคิดดีๆ วันต่อมาเธอเปลี่ยนรหัสเฟชแต่ผมสุ่มรหัสเข้าได้ เหนเธอง้อเค้าอยากคุยกับเค้าบอกว่าเลิกกับผมแล้วงุ้นงี้ แต่ผู้ชายคนนั้นก้อไม่เล่นด้วยด่าเธอว่าทำไมทำกับคนที่รักแบบนี้คนแบบนี้หายากไม่ดูแลเขาให้ดีแต่เธอก้อดื้ออยุ่นั้นจนผู้ชายคนนั้นด่าๆ แล้วบอกให้พอต้ะไม่อยากคุยด้วยแล้ว ในระว่างที่เค้าคุยกันผมก้อทักง้อเธอเธอตอบมั่งไม่ตอบมั่ง บอกว่าเธอสับสน ตรงกับจังหวะที่เธอคุยกับเค้าเส็จเธอเสียใจแล้วออฟเฟชนอนไป วันต่อมาผมง้อทั้งวันเธอก้อไม่ตอบจนถึงตอนค่ำเธอบอกเธอขออยู่คนเดียวสักพัก แหละเธอก้อไม่ค่อยตอบผม ถามคำตอบคำ ผมเครียดกับที่เปนอยู่มากขออยุ่สักพักของเธอหมายความว่า ไงผมก็ง้อแล้วก็ถามว่า หมายความว่าไงแบบไม่ให้ผมทักไปรึเลิก เทอก้อบอกว่าเธอไม่รุ้ๆ ผมก้อเครียดต้องความชัดเจนทรมานมาก ง้อๆถามๆจนเธอบอกว่าไม่ต้องทักมาก้อบอกว่าอยากอยุ่คนเดียว ผมเลยถามว่าสถานะยังไม่เลิกยังคุยได้อยู่ เธอบอกว่าอยากอยู่คนเดียวสถานะอะไรคุยอะไรว่ะ จนเธอบอกว่าพอไม่ทัก จบเลิก พูดให้รู้เรื่องผมก้อยังง้อต่อจนสุดท้ายเธอบอกว่าทักมาอีกจะบล้อกผมบอกว่างั้นขอถามอะไรครั้งสุดท้ายอยากรุ้ให้ได้ว่าผมทำอะไรผิดไปจากที่รักกันอยุ่ดีๆกลายเป็นแบบนี้
เธอบอกว่าก็วันนั้นเธอชวนกินข้าวยึกยักไม่ยอมไปง่ายพอกับเพื่อนแล้วไปทักทีเธอน้อยใจเสียความรุ้สึกมาก ผมก้อเลยขอโทดเธอบอกว่าพี่ทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมีความสุข ไม่ให้ทะเลาะกันไม่ว่าจะผิดหรือไม่จนมองข้ามเรื่องเล้กๆแบบนี้ไปเพราะหลายๆครั้งท่าเธอนัดผมไปทำนุ้นนี้ตอนเช้าผมก้อตื่นไปทันตลอด ผมคิดว่าเรื่องไปกินข้าวแค่นอนต่อสักแปบคงไม่เป็นไร ผมมองข้ามไปผมขอโทษ เธอบอกว่าเรื่องเล้กหลายๆครั้งมันก้อเป็นเรื่องใหญ่ได้ ผมก้อขอโทษๆแต่เธอไม่ตอบอีกแล้วเธอเลิกกับผม
แล้วก่อนหน้านั่นประมาน2เดือนเรามีความสุขกันผมรักเธอมากไม่ว่ายังไงก้อจะรักสาเธอไว้ให้ดีครั้งนี้เราคบกันนานที่สุดผมทำทุกอย่างให้เธอได้หมด รักมากจิงๆผมจะไม่ยอมเสียเธอไปอีกผมตั่งมั่นไว้อย่างนั่น อยากดูแลเธอไปตลอดเวลาให้นานที่สุดเธอก้อรักผมมากเหมือนกันในตอนนั้นจนวันนึงผมกับเธอรุ้สึกแปลกๆประจำเดือนเธอไม่มาเลยซื้อที่ตรวจครรมาตรวจสรุปว่า2ขีดท้องผมเลยเช็คให้แน่ใจเลยซื้อมาตรวจอีก2อันแต่ผลก็เหมือนเดิม ส่วนตัวผมในตอนนั้นรุ้สึกดีใจที่จะมีลูกได้ทำสิ่งที่อยากทำมากที่สุดคืออยู่ดูแลลูกแหละเธอไปตลอดผมพร้อมรับผิดชอบถึงผมจะแค่อายุ20 แต่เธอเครียดเธอไม่กล้าบอกครอบครัว เธอก็ไม่อยากเอาออก แต่เธอเลือกไม่ได้ เธอก้ออายุยังน้อย เธอตัดสินใจว่าหาวิธีเอาออก กัน
จนมาถึงวันนี้ได้วิธีมาแต่เป็นช่วงที่เธอจะเลิกกับผม ผมในส่วนตัวไม่อยากเอาลูกออกอยู่แล้ว
จนมาวันนี้เธอเลิกกับผมแต่ผมก้อยังง้อยุแต่ดุจากสถานะการผมคงทำให้เธอไม่คิดจะเลิกกับได้แน่ อย่างน้อยท่าเสียเธอคนที่ผมรักมากไป
ผมอยากได้ลูกไว้ผมต้องทำยัง ผมพร้อมรับผิดชอบทั้งสองคน แม้แต่เธอยังไงผมก็รักแหละรอเธอมาตลอด ท่าเธอไม่ต้องการก็ขอลูกไว้ผมทำไงได้บ้าง
ขอคำปรึกษาเรื่องนี้กับทุกคนด้วยนะครับ
ผมเครียดมากจิงๆไม่รุ้จะทำไงดีไงได้มั่ง
ผมควรทำยังไงทั้ง
กับแฟนที่รักมากไม่อยากเสียเธอไป
กับลูกในท้อง ด้วย