สวัสดีจ้าตั้งแต่กระทู้แรกก็ไม่ได้เขียนนานเลย เมื่อช่วง 7/28 - 8/4 พี่เนียนโตะก็ได้มีโอกาสเดินทางไปท่องเที่ยวประเทศญี่ปุ่นอีกครั้ง โดยในครั้งนี้ได้เลลือกใช้บริการของสายการบินคุณภาพอย่าง ANA ซึ่งรายละเอียดของบริการเราจะไม่ขอเอ่ยถึงมาก ซึ่งส่วนตัวก็ได้ทำบัตรสะสมไมล์ของ ANA ไว้ นั่นก็คือบัตร AMC ดังนั้นพี่เนียนโตะจึงได้จองตรงผ่านเว็บของ ANA โดยตรงเลย เพราะมีความสะดวกในการจองมากกว่า เนื่องสามารถ Login AMC แล้วใช้ข้อมูล Passenger ที่เคยกรอกไว้ก่อนหน้านี้แล้วได้เลย อีกทั้งยังสามารถเลือกที่นั่งได้ทันทีทั้ง 2 ขา

สำหรับสายการบินนี้พี่เนียนจะบอกแค่ว่าคุณภาพดีงามสมคำร่ำลือ ไม่ว่าจะเป็นความตรงเวลา หรือแอร์

แม้ว่าไฟท์ขากลับจะดีเลย์ไปนิดหน่อยแต่เรื่องดินฟ้าอากาศบางทีเราก็ควบคุมมันได้ยากเน๊าะ

     ในรอบนี้เป้าหมายที่ไปหลักๆก็จะไปเที่ยวงาน Wonder Festival Summer และ Tokyo Idol Festival ซึ่งก็ไปแค่งานละวัน ส่วนวันที่เหลือก็ฟรีเดย์เปย์กาชาเกมตู้จ้า มาถึงตรงนี้หลายท่านคงเริ่มรำคาญแล้ว เพราะว่ามาถึงย่อหน้าที่ 2 แล้วยังไม่รีวิวอาหารตามหัวกระทู้อีก เอาเป็นว่าเรื่องรายละเอียดที่ไปเที่ยวประเทศญี่ปุ่นในครั้งนี้ขอเก็บไว้ก่อน(จริงๆคือเด๋วไม่มีอะไรให้เขียน 555) เราไปดูอาหารของสายการบิน ANA ในครั้งนี้กันเลยจ้า

     สำหรับการเดินทางในขาไปนี้เครื่องขึ้นประมาณเที่ยงคืนครึ่ง ดังนั้นอาหารที่ได้ทานกันจึงเป็นอาหารของเช้าวันที่ 28 ก่อนเครื่องลง ซึ่งถึงอาหารจะเป็นช่วงเช้า แต่ว่าช่วงเครื่องขึ้นไปได้พักนึง คุณแอร์ก็จะทยอยแจกถุงยังชีพให้ลูกเรือทุกท่าน โดยที่ถุงยังชีพสำหรับเที่ยวบินจากกรุงเทพไปนาริตะหน้าตาก็จะเป็นเช่นนี้

สำหรับถุงยังชีพของเราก็จะมีส่วนประกอบภายในดังนี้
- น้ำแร่ออร่าขวดเล็ก
- พายคัสตาร์ด <- อันนี้หอมอร่อยดี
- ขนมข้าวพองแบบญี่ปุ่น <- ก็ทานได้เพลินๆ
- ทิชชู่เปียก

พอท่านของว่างจากถุงยังชีพกันอิ่มแล้วก็หลับสิครับ หนังท้องตึงหนังตาหย่อน
.
.
.
เวลาก็เดินผ่านไปในขณะที่พี่เนียนโตะกำลังหลับสบาย ต้องขอบอกที่นั่งเขาดีจริง ขนาดชั้นประหยัดหลับบนเครื่องยังไม่รู้สึกปวดแข้งขา หรือเมื่อยหลักสำหรับคนตัวสูง 180 แบบพี่เนียนโตะ แต่แล้วอยู่ๆก็มีสิ่งที่ทำให้พี่เนียนโตะถึงกับต้องลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะว่ากระเพาะของพี่เนียนโตะมันได้ตอบสนองกับอะไรบางอย่างเข้า ใช่แล้วได้เวลากินมื้อเช้าของสายการบิน ANA เที่ยวบินจากกรุงเทพไปนาริตะแล้วจ้า

ต้องขอบอกก่อนว่าพี่เนียนโตะไม่ค่อยถูกกับของดิบ(ถึงจะทานได้ก็เถอะ) ดังนั้นในเช้านี้เราจึงเลือกเป็น ข้าวไก่อบซอสเปรี้ยว(ปอนซุ)

สำหรับเซ็ตอาหารของ ANA เช้านี้ก็ประกอบไปด้วย
- ข้าวไก่อบซอสเปรี้ยว(ปอนซุ) <- เนื้อไก่อบมานุ่มดีไม่เหนียวติดตามซอกฟัน ชิ้นใหญ่โตกัดกินกันได้อย่างเมามันคนสายเนื้อ ประกอบกับซอสปอนซุที่ปรุงมาอย่างดีเปรี้ยวนิดๆหอมหน่อยๆสามารถดับกลิ่นคาวๆของหนังไก่ได้ดีทีเดียว มันชั่งเป็นเมนูที่ลงตัวอะไรเช่นนี้
- หมี่เย็น <- base on ร้านโซบะกดตู้ตามสถานีรถไฟ 555
- ผลไม้ 3 อย่าง(แตงโม, เมลอน, แก้วมังกร)
- Yogurt <- ขออนุญาติไม่- เด๋วจะมีส่วนช่วยในระบบขับถ่าย 555

อิ่มอร่อยกันเสร็จประมาณ 1 ชั่วโมงเครื่องก็ลงจอดอย่างงดงาม เข้า ตม. นาริตะผ่านฉลุย(ก็ประวัติเราดี) แล้วก็ใช้บัตร PASMO ขึ้น Sky Access เข้าเมืองไปชิลๆต่อเดียวถึงที่พัก
.
.
.
เที่ยวกันจนฟิน(แต่ไม่สุดเพราะอยากอยู่ต่อ TIF ให้ครบ 3 วัน) เวลาก็เดินผ่านมาจนถึงช่วงเวลาที่ต้องจากลา

     สำหรับเที่ยวบินขากลับนี้ เป็นเที่ยวบินสายการบิน ANA จากนาริตะไปกรุงเทพ ในช่วง 6 โมงเย็นซึ่งเป็นเที่ยวบินกลางคืน ดังนั้นในไฟล์ทนี้การเสิร์ฟอาหารจึงเป็นอาหารมื้อเย็น ซึ่งก็ตามที่เคยบอกไปว่าพี่เนียนโตะไม่ค่อยชอบทานของดิบ เมนูของเราจึงออกมาเป็น สเต็กแฮมเบิร์กไก่ หน้าตาก็เป็นเช่นนี้

สำหรับเซ็ตอาหารของ ANA เย็นนี้ก็ประกอบไปด้วย
- สเต็กแฮมเบิร์กไก่ เสิร์ฟพร้อมเส้นพาสต้า <- สำหรับเมนูนี้รสชาติก็ออกมาโอเค ตัวเนื้อแฮมเบิร์กของเราก็จะมีความนุ่มหน่อยๆ ซึ่งก็ไม่ได้เป็นแฮมเบิร์กที่มาแบบแห้งๆ เพราะมีน้ำซอสราดมาเพื่อเพิ่มความชุ่มฉ่ำให้กับเนื้อแฮมเบิร์กของเรา ทำให้ทานได้แบบเพลินๆคล่องคอดี
- สลัดพาสต้ากับเปปเปอร์โรสต์แฮม <- เมนูนี้สำหรับพี่เนียนโตะถือว่าเด็ดเลย เนื่องจากมีความอยากลองทานเปปเปอร์โรสต์แฮมเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว การมาเจอบนเครื่องจึงถือได้มีความพีคมาก ตัวแฮมก็จะเป็นแฮมรมควันที่มีความหอมพริกไทย ทานคู่กับพาสต้าสลัดได้เพลินมาก จนอยากจะให้เป็นจานหลักมากกว่า 555
- มากิซูชิและพืชประเภทหัว/ถั่ว <- base on คอนบินิ(コンビニ)
- สลัดผัก 5 อย่าง <- น้ำสลัดอร่อยมาก จะบอกว่าเป็นอาโอจิโซะก็ไม่น่าใช่ มีความคล้ายหน่อยๆแต่ไม่ใช่
- ขนมปัง(กากๆ)
- เนย / ชีสตรา Kiri <- อันนี้ใครถูกใจตัวไหนก็เลือกเอามาทานคู่ ขนมปังเอา ตัวชีส Kiri จะมีรสเปรี้ยวนิดๆ ใครไม่ทานคู่ขนมปังจะเอามาเคี้ยวเล่นเปล่าๆก็เพลินดีนะ

ในขณะที่กำลังทานอาหารอย่างเพลิดเพลินเวลาก็เดินผ่านไปอย่างช้า
.
.
.
แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นอีกครั้ง กระเพาะพี่เนียนโตะมันกำลังตอบสนองกับอะไรบางอย่างอีกแล้ว เรากำลังรู้สึกได้ว่ามีบางสิ่งกำลังคืบคลานเข้ามา
ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น !! คุณแอร์คนเดิมนั่นเอง คุณนั่นแหละ และในครั้งนี้คุณแอร์ก็มากับสิ่งที่ทำให้พี่เนียนโตะต้องช็อค เพราะมันคือสิ่งนี้
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

การได้ทาน Häagen-Dazs บนเครื่องบินว่าพีคแล้ว แต่ที่พีคกว่าคือมันแข็งshipหายเลยจ้า ช้อนโลหะที่เขาแจกไว้ก็ฟันแทงไม่เข้าดั่งได้รับการลงอาคมจากเอลซ่า หมดปัญญาอยู่ซักพัก ความฉลาดอันน้อยนิดในรอยหยักสมองของพี่เนียนโตะก็คิดวิธีllดกได้ นั่นก็คือใช้ความอบอุ่นของร่างกายเราให้เป็นประโยชน์ เอามือกำรอบถ้วยไอติมไว้ แล้วเอาช้อนค่อยๆแซะ-จากส่วนที่โดนความร้อนแล้วเริ่มอ่อนตัวลง


     สำหรับอาหารของสายการบิน ANA ของเราเย็นนี้ก็ทำให้พี่เนียนโตะปลื้มได้ไม่แพ้ขาออกจากรุงเทพเลย ซึ่งเมื่อทานอิ่มก็ยังไม่ง่วง(ตอนนี้มันไม่ใช่เวลานอนเรา) ก็ไม่รู้จะทำไรดี เลยหาหนังดูไปสินครับ ซึ่งส่วนมากหนังของสายการบินนี้ก็จะเน้นไปทางหนังใหม่ของญี่ปุ่นเองซะมากกว่า
แต่ทว่าเราดันมาถูกใจหนังจีน(นางเอกสวยมากใจบางเลย )
ดูหนังไปได้เรื่องเดียวก็ไม่รู้จะทำไรละ หนังฝรั่งก็ไม่ค่อยถูกใจ หนังญี่ปุ่นก็ขี้เกียจดู(ที่จริงก็ฟังปุ่นได้บ้าง) ก็เลยลองพยายามหลับดู แต่หลับไม่ลงจริงๆ 555 ก็กดดูตัวอย่างหนังไปเรื่อยเผื่อถูกใจ แล้วเวลาของเราก็เดินผ่านไปจนถึงที่หมายโดยสวัสดิภาพจ้า

     ขอขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาจนถึงตรงนี้ สำหรับท่านผู้อ่านที่ถูกใจบทความ สามารถรับข้อมูลท่องเที่ยวประเทศญี่ปุ่นแบบโอตาคุ หรือจะมาพูดคุยกับพี่เนียนโตะที่ Facebook Page ก็ได้จ้า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/otatour.jp