เลิกทำงานเป็นลูกจ้างตอนอายุ 45 ตอนนี้ก็ใกล้ 60 ตื่นมาก็ว่าง ไม่มีอะไรทำ วันไๆก็เล่นเนต จนปวดตา และรู้สึกว่าต้องออกไปข้างนอกบ้างจะขับรถไปหาเพื่อนคนไหนดี บางทีเพื่อนก็ไม่ว่าง มีเพือนสองคนเปิดร้านทำผม ไปเวลาไหนก็เจอ ก็ไปนั่งแช่ที่ร้าน นั่งคุยจนหมดวัน เห็นเพื่อนบางคนก็ขายของ ต้องขนของไปกลับ นั่งเฝ้าร้านทั้งวัน ก็คิดว่า เราก็เคยทำมาแล้ว เงินทองก็มีพอใช้ ไม่รู้จะทำไปทำไม ที่ผ่านมาก็ทำมาสรารพัดอาชีพ อาชีพที่ดีที่สุด คือการอยู่เฉยๆก็มีกิน ส่วนห้างสรรพสินค้าเลิกเดินนานแล้ว ไม่รู้จะซื้ออะไรมาให้รกบ้าน เข้าแต่ซูเปอร์ ซื้อของกินของใช้ เมืองนอกก็ไปมาเยอะ รู้สึกว่าชักเหนื่อยกับการเดินทาง การเปลี่ยนเวลา ไปเยี่ยมผู้ใหญ่ที่นับถือ ถามท่านว่า สุขภาพเป็นอย่างไรบ้าง ท่านอายุแปดสิบกว่า แต่ยังแข็งแรง ท่านก็บอกว่า แม่ ก็อยู่ไปวันๆ เหมือนมะม่วงที่รอวันหลุดจากขั้ว ฟังแล้วก็คิดว่าเป็นวิธีคิดที่ดี