คือพ่อ เเม่ เเม่งโคตรเด็กน้อยอะ โตเเต่ตัว บ้านผมทำอาชีพค้าขาย ละคือเเบบจ้างคนให้มารับส่งผมที่รรไปร้าน เเละให้ผมนั่งเฉยๆ บางครั้งก็ให้ทำงาน กลับบ้านดึกทุกวัน ผมได้นอนเเค่7-6ชั่วโมงต่อวันเองผมอายุเเค่14นะเนี้ย ผมกังวลเรื่องความสูงมาก เเละไปรรสายทุกวัน มีคืนหนึ่ง ผมให้ข้อเสนอกับ พ่อเเม่ ผม ผมบอกว่าไหนๆก็จ้างคนมารับส่ง เเล้วอาทิตละ200 ทำไมไม่ไปส่งถึงที่บ้านเลย พ่อเเม่ผมก็เถียงขาดใจ ผมบอกข้อเสียของการไม่ให้กลับบ้าน ต่างๆ เช่นนอนดึก ตื่นสาย ไม่จัดตารางเรียน อื่นๆ เเต่ก็อย่างว่า ใช้สมองส่วนไหนคิดวะ ละมาบอกดูลูกคนอื่น ละมาบอก พูดงี้อยากทำงานหรอ ไอ่เชี้ย เเค่บอกทางที่ดีที่สุดให้ ละสุดท้ายมาบอกผมว่าเต็มมั้ย เริ่มบ้ามีอาการทางจิต ควรทำไงครับ ทุกวันนี้ผมเเทบไม่มีความสุขเลย กลับมาจากรร ก็ต้องมาปวดหลังอีก เเค่14นะ ท้อจัด