เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในสังคม และเป็น case study เรื่องการถูกกล่าวหาว่าข่มขืนเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี (ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับจขกท.นะครับ)

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่จังหวัดหนึ่งทางภาคอีสาน ผู้ถูกกล่าวหา (ชื่อนายเอ อายุ 60 ปี) เปิดร้านขายของชำ ปกติจะอยู่บ้านกับเมียตลอดเวลา ทางผู้ถูกกล่าวหามีเหตุทะเลาะกับครอบครัวหนึ่งมาได้ระยะหนึ่ง หลังจากนั้นได้ถูกเด็ก (ชื่อดญ.บี อายุ 14 ปี) และผู้ปกครองซึ่งเป็นตาและยายเข้าแจ้งความกล่าวหาว่าถูกนายเอข่มขืนที่บ้านของนายเอ ที่เป็นร้านขายของชำ

โดยคำกล่าวอ้างได้บอกว่าเข้าไปเพื่อซื้อของที่ร้าน แล้วถูกลากไปข่มขืนในห้องนอนชั้นล่าง คำกล่าวอ้างบอกว่านายเออยู่คนเดียว เมียไม่ได้อยู่ด้วย (ข้อเท็จจริงคือเมียอยู่ด้วยที่บ้านในเวลาที่อ้างฯ)

เข้าแจ้งตำรวจหลังอ้างว่าถูกข่มขืนแล้ว 1 เดือน อ้างว่าหวาดกลัว (ทำให้ไม่มีหลักฐานหลงเหลือในตัวเด็ก)

ตำรวจเรียกนายเอไปสอบปากคำ นายเอแจ้งว่าไม่ได้ทำ และไม่ยอมรับสารภาพ ไม่ยอมจ่ายค่าเสียหายตามที่ฝ่ายบีเรียกร้อง

ตำรวจทำสำนวนส่งให้อัยการ อัยการส่งฟ้องศาล ศาลนัดไกล่เกลี่ยและสอบถามข้อมูล

ศาลชั้นต้นตัดสินว่าจำเลยผิด ติดคุก 18 ปี

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

รอฎีกา.......


สิ่งที่เป็นความจริง
1. นายเอ ไม่ได้ข่มขืนอย่างแน่นอน
2. วันเวลาที่เกิดเหตุ เมียนายเออยู่ที่บ้านด้วยตลอดเวลา
3. ไม่ได้มีเหตุการข่มขืนเกิดขึ้นจริง เป็นการใส่ความ
4. ไม่มีพยานอื่นๆ เนื่องจากพยานบุคคลไม่อยากยุ่งเกี่ยวขึ้นศาล
5. ประวัติของเด็กคือเป็นเด็กใจแตก มีความสัมพันธ์กับตาของตัวเองมาก่อน (ไม่มีหลักฐาน แต่รู้กัน)

สมมติว่าคุณ(ผู้ชาย)ถูกกล่าวหาโดยที่คุณไม่มีพยานหรือหลักฐานอ้างอิง แต่คุณไม่ได้ทำจริงๆ กรณีแบบนี้จะมีทางแก้ต่างให้ตัวเองได้อย่างไรบ้าง หรือว่าต้องติดคุกอย่าเดียว จากการถูกกลั่นแกล้งจากใครก็ได้ที่อาจจะเคยมีเรื่องกับคุณ

มีใครที่เป็นทนายหรือรู้เรื่องกฏหมายบ้าง อยากขอความเห็นว่าถ้าเป็ฯตัวคุณถูกกล่าวหา คุณมีวิธีอย่างไรไม่ให้รับโทษจากเรื่องนี้

* ศาลบอกว่าเด็กไม่โกหก (+!#$%^&^*=<\\ //) ข้อความในวงเล็บนี้ผมขอพูดในใจ

ขอบคุณทุกความเห็นครับ