ความหมายของ "กุศล" และ "อกุศล"

    กุศล แปลว่า สร้างเหตุให้สัปปายะพร้อมเกิดสิทธิ เพื่อรับปัญญา ไปแก้ไขทุกข์ปัญหา

    ปัญญาที่รู้ข้อที่ตนผิดพลาดและแก้ไขใหม่ให้ดีถูกต้องเจริญตามธรรม หมายถึง การที่เรารู้ข้อผิดพลาดของตน เช่น การกระทำ พฤติกรรมที่ไม่ดี นิสัยที่ไม่ดีของตน แล้วแก้ไขการกระทำ พฤติกรรม นิสัยของตนให้ดีถูกต้องตามครรลองครองธรรม ชื่อได้ว่าเป็นกุศล หรือพูดง่ายๆว่า เราทำผิด ยอมรับผิด แล้วแก้ไข ไม่ทำผิดอีกต่อไป ชื่อว่ากุศล (กรรมที่ทำให้เราเจริญ)

    อกุศล แปลว่า ไม่ฉลาด, บาป, ชั่ว, ไม่รู้ข้อผิดพลาดของตนและยังทำชั่วต่อไป ซึ่งตรงข้ามกับกุศล (กรรมที่ทำให้เราเสื่อมในธรรม)


กุศลมูล ๓ อย่าง

    รากเหง้าของกุศล หรือต้นเหตุ ต้นตอที่ทำให้เกิดกุศล มี ๓ อย่าง ดังนี้

    ๑. อโลภะ คือ ไม่โลภ (จาคะ)
    ๒. อโทสะ คือ ไม่คิดประทุษร้าย (เมตตา)
    ๓. อโมหะ คือ ไม่หลง (ปัญญา)


อกุศลมูล ๓ อย่าง

    รากเหง้าของอกุศล หรือต้นเหตุที่ทำให้เกิดอกุศล บาป ความชั่ว มี ๓ อย่าง ดังนี้

    ๑. โลภะ คือ ความโลภ
    ๒. โทสะ คือ ความโกรธ
    ๓ โมหะ คือ ความหลง

---------------------------

ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกมา

อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์