ผมเป็นนักเรียนม.6ที่กำลังจะเข้ามหาลัย ถึงจะเรียนไม่ค่อยเก่งแต่มีประวัติดีเป็นเด็กกิจกรรมดี เกียรติบัตรกิจกรรมรวมกับเกียรติบัรติเด็กประพฤติดีมีนำ้ใจรวม35ใบ ไม่เคยเข้าห้องปกครองไม่เคยยุ่งกับยาเสพติดเเละบุหรี่(เหล้ามีบ้างละเนอะเข้าสังคม) ถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก จากข่าว ครู พ่อแม่ ญาติและละครต่างๆ  ว่าพวกเด็กแว้นเด็กติดคือเด็กไม่ดี เด็กเลวทรามเด็กเดนเด็กที่เป็นปัญหาสังคม ทำให้ผมรังเกียจพวกเด็กที่มั่วสุมดูดบุหรี่ ดูดม้า และพวกที่รวมตัวแว้นบนถนนและพวกกินนำ้กระท่อม หลายครั้งที่ผมมองเด็กพวกนี้ด้วยสายตาที่รังเกียจและขยะเเขยง แทบจะไม่ให้เข้าใกล้และแตะตัว แต่ตอนนี้น้องชายผมซึ่งอยู่ม.ต้นกลับเป็นทุกอย่างทั้งดูดบุหรี่ แว้นรถ ดูดม้า มีเรื่องชกต่อยในร.ร.ถูกห้องปกครองจับตรวจเยี่ยวม่วง ขี้เกียจเรียนเกรดตำ่  งานบ้านไม่ทำทำตัวซกมกสกแรกนำ้ไม่อาบหลายวันติดกัน พาเพื่อนมามั่วสุมที่หน้าบ้าน ทำให้ภาะลักษณ์ของบ้านผมไม่ดีมากๆเพราะบ้านผมเป็นข้าราชการทั้งบ้านรวมยายและตา  มันทำให้ผมเกิดความคิดว่าควรจะรังเกียจน้องผมด้วยดีรึเปล่า เพราะผมไม่ชอบเด็กที่มีพฤติกรรมแบบนี้เอามากๆ ทุกครั้งที่น้องผมพาเพื่อนมาบ้าน. เด็กที่สภาพผอมหน้าตาคลำ้ๆสไตล์เด็กติดยา มารวมตัวกันดูดบุหรี่หน้าบ้านผมแล้วนำ้ลายไปทั่ว มันให้ผมขยะแขยงมาก ผมควรจะเกลียดน้องผมดีไหมครับ