คือเรามีแฟนที่ค่อนข้างเค้าเรียกไงอ่ะ พวกที่มันชอบดูดบุหรี่ เจาะหูหลายๆรู มีรอยสักนิดหน่อยไรงี้อ่ะ แฟนเราแบบนี้เลย ปกติเราไม่ชอบเลยนะ เกลียดมากเลยอ่ะ พวกดูดบุหรี่เนี่ย แต่พอเจอมันโหยยย(กลับคำแพ้พพ555) หง่อวววว คือมันหล่อไง แล้วมันทำแล้วมันดูเท่ห์อ่ะตอนนั้น สำหรับเรามันมาจีบเราตอนนั้น เราก็หึยยย แบบหล่ออ่ะ เจาะหูแบบนี้ เหยยเท่ห์เลยยย สุดท้ายเราก็คบกับมันแหละ แต่พอเป็นแฟนกัน ความคิดเราเริ่มเปลี่ยนค่ะ คบกันได้ 2 เดือน เราเริ่มไม่อยากใให้มันสูบบุหรี่แล้ว ก็เริ่มคุยๆกับมัน มันบอกเลิกไม่ได้ เราก็แบบเออๆ เพลาๆลงหน่อยละกัน แต่มันไม่ใช่เลยย ครบกันได้ เกือบ 7 เดือน ช่วงนั้นทะเลาะกันหนักมากกก เรื่องบุหรี่นี่แหละ พอคบกันแล้ว เราไม่คิดว่ามันเท่ห์แล้วอ่ะ กลับคิดเป็นห่วงมันมากกกก  บุหรี่หนึ่งตัว ทำให้มันได้อยู่กับเราน้อยลง เราคิดงี้อ่ะ มันไม่ใช่ความเท่ห์แล้ว มันมีแค่ความรัก ความเป็นห่วง เราไม่ได้เหม็นบุหรี่ ไม่ได้รังเกียจควันนั่น แต่เรากลับคิดว่านั่นคือเขาทำร้ายตัวเองง แล้วคิดถึงแต่อนาคต ว่าต่อไปมันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง โรคต่างๆ นี่ดีนิดนึงที่มันกินเหล้าไม่จัดอ่ะ แต่บุ่หรี่นี่เลิกยากมากอ่ะ ทำไมพวกผช.เขาไม่คิดเป็นห่วงบ้างคะ อย่างน้อยไม่เลิกเพื่อเรา ก็เลิกเพื่อตัวเราเองก็ยังดีค่ะ เราบอกเลย ผญ.ทุกคนไม่มีใครสนับสนุนให้คนที่เรารักดูดมันหรอกนะคะ ที่เขาว่าเขาด่า เราห่วง เราหวงทั้งนั้นน ผช.ทุกคนอย่าเหวี่ยงอย่าวีนเลยนะคะ ที่ผญ.เขาด่าเขาว่า เพราะเมื่อไหน่ที่เขายังว่าเราอยู่ แสดงว่าเขายังรักคุณนะคะ ขอบคุณค่ะ