งานของหัวหน้าเป็นพวก management
ส่วนงานเราดูแลยอดขาย วิ่งออกไปข้างนอก
แต่ตั้งแต่เราทำงานที่นี่ เราแทบไม่เคยได้ออกไปหาลูกค้าเลย ยอดขายไม่เข้า นั่งอยู่แต่ออฟฟิศ
ทำงานให้หัวหน้า
คอมมิชชั่นก็ไม่ได้ เพราะไม่มียอดขาย

หลักการทำงานก็คือ โยนตาราง_กราฟบ้าๆบอๆมาให้ทำ
โดยตัวเองไม่รู้ที่มาที่ไป ให้เราไปแกะสูตร excel
หาทีละตัว หาข้อมูลมาใส่ พอทำงานเสร็จก็ส่งให้หัวหน้าส่งให้นายฝรั่งอีกที
ซึ่งความที่ไม่รู้ บางทีต้องไปถาม ผจก แผนกอื่นให้ช่วยสอนใส่ Data ส่วนหัวหน้าเรา โยนเสร็จก็หายหัว
เราทำงานแกเสร็จแต่ละงาน ยากเย็นมาก แถมต้องบังคับแกมานั่งฟังวิธีการใส่ หรือสอนแกว่าต้องทำยังไง
เพราะแกจะไม่ทำลูกเดียว อ้างว่าทำไม่เป็น

จนนายฝรั่งมักบินมาแล้วไล่บี้เรา เหมือนไม่ชอบขี้หน้าเรา ว่าทุกวันนี้เราทำอะไรอยู่ ทำไมไม่มีผลงาน
ทั้งๆที่นายฝรั่งเป็นนายของหัวหน้าเราอีกที
แต่เค้าไม่พอใจจนยอมออกตัวมาด่าเราเอง ซึ่งเราก็พูดไม่ได้ เดี๋ยวจะหาว่าเราฟ้องอีก
พอเราโดนนายฝรั่งด่า หัวหน้าเรากลับหายหัว
ไม่เคยมาซัพพอร์ตแทนเรา ว่าทุกวันนี้เรานั่นแหละทำงานให้แกจนไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่นเลย

หลายครั้งที่นัดประชุมแล้วไม่มา ปล่อยให้เรารอ
ติดต่อก็ไม่ได้ เพราะมัวแต่เมาไม่ได้สติเลยไม่มาทำงาน

เราควรออกจากที่นี่ดีมั้ย เราจะทนไม่ไหวแล้ว
เรากับเค้า เข้ามาทำงานพอๆกัน เค้าทำอะไรไม่เป็นเลย
ถ้าจะใช้ให้เราทำ เราทำให้ได้นะ แต่ต้องบอกที่มาที่ไปด้วย เพราะเวลานายฝรั่งสั่งงาน สั่งกับเค้า เราไม่ได้อยู่ฟังด้วย แต่เวลาสั่งงานกลับโยนอย่างเดียว ไม่สอนการทำด้วย อ้างแต่ว่าทำไม่เป็น ซึ่งมันเสียเวลามาก

บางอย่างเป็นการตัดสินใจ เราเป็นพนักงานธรรมดา เค้าก็โยนให้เราตัดสินใจ หลายครั้งเวลางานมีปัญหา เราต้องส่งเมลล์ให้เค้าแล้ว cc ฝรั่ง และต้องแสร้งเป็นเค้าตอบเมลล์กลับมายังตัวเอง

กับลูกน้องคนอื่นเค้าไม่ใช้งานแบบนี้ เค้าปล่อยให้คนอื่นทำงานของตัวเอง เค้าเป็นแต่กับเรา อาจเพราะเราเป็นพนักงานคนเดียวที่เค้าเป็นคนรับเข้ามา ( เพราะเค้ามาอยู่ก่อนเราเดือนนึง)
คนอื่นๆจะเป็นฝรั่งรับเพราะตอนนั้นยังไม่มี mgr
เค้าถึงคิดว่าเราเป็นอะไรก็ได้ เป็นหมากให้เค้าจะสั่งเราทำอะไรก็ได้ จะกลับดึกแค่ไหนก็แล้วแต่เค้า

เวลาเมาก็ชอบทำตัวน่ารังเกียจ จนฝรั่งแผนกอื่นอึ้ง เราต้องคอยดูแล ต้องคอยปรามไม่ให้พูด ไม่ให้ทำบางอย่างที่ไม่สมควร บางทีก็เอาเท้าไล่ถีบหัวชาวบ้าน และชอบเมามาก เมาทีไรเป็นหมาทุกที

สุดทนกับคนแบบนี้แล้ว ช่วงหลังๆเริ่มเถียงหนักจนจะมองหน้ากันไม่ติดแล้ว มันเหมือนความเกรงใจสะบั้นลงแล้ว เราเถียงเค้าทุกอย่างที่เราไม่เห็นด้วย จนพนักงานคนอื่นมันด่าเราว่าเรานิสัยเหมือนเด็กเอาแต่ใจ พวกมันไม่รู้นี่ว่าหัวหน้าเป็นยังไง เพราะงานทุกอย่าง เรานี่แหละเป็นคนทำแล้วไปสอนพวกมันทำด้วย

เราบอกเค้าว่าเราจะออก เค้าสัญญากับเราว่าอะไรมันจะดีขึ้นให้เราอดทน และเราก็ไม่เห็นว่าอะไรจะดีขึ้นเลย