คือครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่ค่อนข้างมีฐานะดี เราขออะไรก็มักจะได้ เเต่ไม่ทุกครั้งนะคะ เเต่ตวามรักความอบอุ่นเขาให้เราดีมาก ยกเว้นความเข้าใจคะ ตอนนี้เราไม่ได้อยู่กับเเม่ เราอยู่กับพ่อกับย่าเราไม่ค่อยได้อยู่กับพ่อเท่าไร อะไรก็จะย่าทุกอย่าง เหมือนย่าเป็นผู้ปกครองเเล้วคะ ย่าค่อนข้างรักเรามาก เเต่นั่นคือช่วงปกติ(หมายถึงเวลาที่ไม่ได้ทะเลาะกัน) เเต่หลังจากเรามีปัญหาเพราะเราเป็นคนที่ชอบทำหน้ามาก คืออะไรไม่พอใจคือหน้านี่ออกเเล้ว เวลาบางทีที่ย่าบ่น หน้าเราจะเครียด สีหน้าจะออก เเล้วย่าจะชอบด่าว่า... เลว สันดานอย่างนู้นอย่างนี้ ไม่เคยเคารพย่า ในใจคิดอะไรอยู่ไม้รู้คงด่าเราอยู่ในใจเเหละ เเหมจองหอง นิสัยเสีย บางทีก็หยาบมาก จนเราร้องไห้ ย่าก็ด่าว่าบีบน้ำตา ด่าเเค่นี้เอง...เเค่นี้เองหรอ เเต่เราเป็นคนไม่เถียงคะ เวลาย่าด่าเราเลยเงียบ เเล้วก็ร้อง เเล้วย่าจะเอานู้นเอานี่เขวี้ยงใส่เรา ไม่ก็ตี ... พอย่าเลิกบ่นเลิกว่าเลิกด่าเสร็จ ย่าก็จะทำมันกลับเป็นปกติ เหมือนเมื่อกี้ไม่มีไรเกิดขึ้น กลับเป็นโหมดปกติ เเบบว่า ทำเป็นคุย เเล้วก็ทำเป็นไม่เหมือนเมื่อกี้ไม่ได้ด่าเรา คือเฉยปกติอะคะ ส่วนเราก็นั่งเขียนไดอารี่จดข้อความ ไม่ก็ทักไปบอกเเม่บ้าง ร้องไห้ให้เเม่ฟังบ้างระบาย (เเม่กับพ่อเราเลิกกันเเล้ว เเต่ว่าเรากับเเม่ยังติดต่อกันอยู่เเม่กับเราอยู่คนที่กันคะ คนฟากเลยก็ได้) ส่วนมากเวลามีอะไรเราไม่เคยบอกย่าเลย เพราะเรากลัวว่าเขาจะไม่เข้าใจ เพราะเขาไม่เคยเข้าใจเราเลยคะ เราคสรทำยังไงคะ เราเหนื่อย เหนื่อยมาก