....ดูกรพราหมณ์ อะไรหนอแล เป็นเหตุ เป็นปัจจัย ในเมื่อเมืองราชคฤห์
ก็ดำรงอยู่ ทางไปเมืองราชคฤห์ก็ดำรงอยู่ ท่านผู้ชี้แจงก็ดำรงอยู่ แต่ก็บุรุษอัน
ท่านแนะนำพร่ำสั่งอย่างนี้ คนหนึ่งจำทางผิด กลับเดินไปทางตรงกันข้าม
คนหนึ่งไปถึงเมืองราชคฤห์ได้โดยสวัสดี ฯ
             ค. ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ในเรื่องนี้ ข้าพเจ้าจะทำอย่างไรได้ ข้าพเจ้า
เป็นแต่ผู้บอกทาง ฯ
             [๑๐๓] พ. ดูกรพราหมณ์ ฉันนั้นเหมือนกันแล ในเมื่อนิพพานก็
ดำรงอยู่ ทางไปนิพพานก็ดำรงอยู่ เราผู้ชักชวนก็ดำรงอยู่ แต่ก็สาวกของเรา
อันเราโอวาทสั่งสอนอยู่อย่างนี้ บางพวกเพียงส่วนน้อย ยินดีนิพพานอันมีความ
สำเร็จล่วงส่วน บางพวกก็ไม่ยินดี ดูกรพราหมณ์ ในเรื่องนี้ เราจะทำอย่างไรได้
ตถาคตเป็นแต่ผู้บอกหนทางให้ ฯ

....เพราะฉนั้นเมืองราชคฤห์ก็เป็นอีกอย่าง  ผู้ที่จะไปสู่เมืองราชคฤห์ก็อีกอย่างหนึ่ง
ผู้ที่ไปสู่เมืองราชคฤห์ได้สำเร็จตามความประสงค์ก็ได้รู้ ได้เห็น ว่ามีความน่ารื่นรมณ์
น่าอยู่มากเพียงใด  

....เมื่อผู้นั้นตายจากไป ส่วนเมืองราชคฤห์ก็ยังอยู่อย่างปกติเหมือนเดิม ........

....เพราะฉนั้นคนที่คิดว่าพระอรหันต์ กับนิพพานเป็นอันเดียวกัน เมื่อพระอรหันต์ตายไป
นิพพานก็หายไป ตายไปด้วย....

....แบบนี้แล้วแสดงท่านกำลังเข้าใจผิดอย่างแรง  เป็นมิจฉาทิฏฐิจังๆ

ใครสนใจพระสูตรเต็ม เชิญ...
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๔  พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๖
มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์
๗. คณกโมคคัลลานสูตร (๑๐๗)



จะอู้หื้อ...