ปัญหาภายในครอบครัว พ่อกับแม่แยกกันอยู่ แต่ไม่ไปหย่า เนื่องจากแม่อยากให้เราเรียนจบก่อน
เรากับน้องอยู่กับแม่ ส่วนพ่ออยู่คนเดียว เนื่องจากการใช้ชีวิตประจำวันไม่ตรงกันและแม่เข้าใจลูกๆมากกว่า

พ่อเคยตีแม่ครั้งนึงเมื่อ  2 ปีที่แล้ว เเบบเลือดตกยางออก เป็นเหตุที่ทำให้แยกบ้านกันอยู่
เหตุเกิดจากพ่อไม่ใส่ใจแม่ จนเกิดความม้างเมิน แม่หมดรัก และมีเพื่อนคุยใหม่ที่คอยปรึกษาคุยกันที่ทำงาน

ก่อนหน้าที่แม่เราจะมีเพื่อนคุย แม่เราก็เสียใจร้องไห้ทุกคืน พึ่งจะดีขึ้นไม่นาน
ส่วนพ่อก็เข้าใจยาก และทำเรื่องไม่ดีกับแม่ไว้เยอะ จนตอนนี้เราคิดว่าพ่อยังคงรักอยู่ แต่พ่อมักจะแสดงในรูปแบบที่เข้าใจยาก
มักจะเอาเรื่องแม่ไปพูดเสียๆหายๆ ต่อหน้าเพื่อนวงเหล้าหน้าบ้านทุกๆวัน คอยโทไปฟ้องญาติๆแม่ว่าแม่ทำไม่ดี โน้นนี่ ซึ่งก็ไม่มีอะไร
และพูดขู่หลายๆรอบ ว่าจะต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว พ่อทนมานานแล้ว  แบบนี้เรื่อยๆ

พ่อเราคิดมากๆๆ คอยเก็บกด เก็บเรื่องอดีตมาคิดมาแค้นทุกๆคน พูดแต่เรื่องเครียดๆตลอดเวลา
ซึ่งวันๆแม่เราทำงาน ไม่ได้ทำอะไร แต่พ่อเราก็หาเรื่องมาคิดมาว่าได้ตลอด คิดมาก เครียด แล้วพาลใส่เราตลอด
เราให้กำลังใจพ่อตลอด พูดมาหมดทุกรูปแบบ ให้เปิดอกคุยกัน พ่อเราก็ไม่คุย หนีปัญหา ถ้าพูดเรื่องจริงเรื่องที่ถูกต้องแล้ว
พ่อเราก็รับไม่ได้ พ่อเราไม่ฟังใคร ไม่เคยผิด ไม่เคยขอโทษใคร เป็นใหญ่ที่สุด  เราพยายามจนเราเหนื่อย ไม่อยากจะรับปัญหานี่อีกแล้ว

จนตอนนี้เรากลัวมาก บางทีเรามีธุระต้องไปค้างคืนที่อื่น ไม่ได้กลับบ้าน น้องเราทำงานกลับเข้าบ้านดึก
เรากลัวพ่อจะฆ่าแม่ เพราะพ่อคอยขู่ตลอด ที่พักก็อยู่ในอพาเมนต์เดียวกัน แต่คนละชั้น
เราจะทำยังไงดี เพื่อนๆมีคำแนะนำบ้างมั๊ย