วันนี้วันศุกร์เราได้สวดมนต์ไหว้พระในห้องประชุมของโรงเรียน ซึ่งทำกันเป็นประจำทุกอาทิตย์ แรกเรานั่งสวดมนต์อยู่บทหึ่ง(บูชาครู)แล้วมีความรู้สึกแปลกๆคือเหมือนมีใครมาลูบหัวค่ะ ความรู้สึกคือส่วนที่ถูกสัมผัสมันเหมือนเย็นแล้วก็ขนลุกมาก เราก็ไม่ได้เอะใจอะไรพอมาถึงตอนนั่งสมาธิอยู่ก็เป็นอีกเราเลยลองเอามือไปจับๆดูมันก็ไม่มีอะไร อันนี้งง

___________________________________
มีใครเคยปวดหัวเวลาเข้าไปจำศีลบำเพ็ญภาวนาที่วัดมั้ยคะ คือตอนเราเป็นช่วงแรกคือ ตอนป.5คือจำได้ขึ้นใจเลยตอนทำวัดเย็นปกติทุกอย่างพอตกมาประมาณตี1-5ปวดหัวมากกกกกกกกทรมานมากที่สุด  คืนนั้นเหมือนจะเป็นวันที่พายุเข้าด้วยหนาวก็หนาว ตอนประมาณตี5 คือมันทนไม่ไหวจริงๆ เราลุกออกมาอ้วกข้างนอกเลยคนเดียว(ยํ้าคนเดียว)ตอนนั้นคือชั้นไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น เพราะชั้นไม่ไหว ทนแบบนี้ไม่ได้แล้วหลังจากนั้นอาการปวดหัวตัวร้อนต่างๆก็หายไปเลย (หลังจากอ้วกเสร้จถ้าจำไม่ผิดเราท่อง พุทโธ พุทโธ อยู่ในใจพักใหญ่เลย)


____________________________________
คราวนี้มาถึงตอนที่พีคที่สุด(มั้งนะ555)
เราเคยร้องไห้แบบไม่รู้ตัวขณะนั่งสมาธิด้วยนะ แบบนํ้าตาไหลออกมาตอนไหนยังไม่รู้เลย ตอนนั้นก็ปวดหัวเช่นกันปวดหัวเหมือนปวดไมเกรนอ่ะค่ะ ปวดแบบไม่รู้มันจะหายวันไหน ความคิดตอนนั้นคือเราจะตายเพราะปวดหัวรึเปล่านะ ขณะที่อาการปวดหัวเริ่มรุนแรงมากยิ่งขึ้นเราหลับตานั่งสมาธิแล้วแผ่ส่วนบุญกุศลท่องในใจซํ้าไปซํ้ามา แรกตอนท่องเหมือนจะหาย หายปวดได้ประมาณ1-2นาที ก็ปวดขึ้นมาอีก ไม่รู้จะทำยังไง เราก็ต้องทนคุมสติตัวเองไปจนถึง4ทุ่ม พอได้นอน นอนตื่นเช้ามาเลยหาย
ปีถัดมาม.2เราเล่าเรื่องให้เพื่อนฟัง เพื่อนบอกให้ลองใส่พระไปด้วย ปีม.2นั้นไม่เป็นอะไรทั้งสิ้น
เราไม่รู้ว่ามันเกี่ยวกันกับอะไร โรคส่วนตัวเรารึเปล่า แต่ที่แน่ๆเราไม่มีโรคประจำตัวอะไร