ช่วงปลายปีที่แล้วมีหลายๆเรื่องที่ทำให้รู้สึกเครียด ทั้งเรื่องครอบครัว และเรื่องงาน รวมถึงเรื่องเพื่อนร่วมงาน เลยหาทางดับทุกข์ โดยเริ่มจากการสวดมนต์และนั่งสมาธิในห้องนอน โดยส่วนใหญ่รูมเมทจะอยู่ในห้องด้วย แรกๆก็รู้สึกดีนะคะ เหมือนจิตใจจะเริ่มสงบ พอผ่านไป 2-3 เดือน เลยเริ่มเพิ่มบทสวดมนต์ทีละบท และเริ่มสวดบทอิติปิโส 108 จบ มีอยู่วันนึง อยู่บ้านคนเดียว ช่วงเช้าก็สวดมนต์ปกติ และพอถึงบทอิติปิโส 108 จบ นับโดยสร้อยลูกปะคำ ยังไม่ถึงครึ่ง เหมือนมีเสียงของหล่นด้านหลัง เหมือนคนหยิบเสื้อที่แขวนไว้แล้วปล่อยลง เลยหันไปดู คิดว่าคงเป็นเรื่องบังเอิญ ครั้งที่ 2 ห่างกันไม่ถึง 2 นาที เสียงถุงกระดาษที่วางอยู่ด้านหลังไม่ถึง 1 เมตร ดังเหมือนมีคนเอามือตีถุงกระดาษ เลยหันไปพยักหน้า เชิงว่า ยังสวดไม่เสร็จเลยนะ 555 สุดท้ายก็สวดมนต์เสร็จทุกบท พอวันต่อมา ถึงบทสวดอิติปิโส 108 จบ ในขณะสวด เหตุการณ์ก็เหมือนเมื่อวานเลย เหมือนคนมาตีถุงกระดาษแรงๆ อีกแล้ว คงไม่บังเอิญแล้วมั้งเนาะ เลยไปเล่าให้เพื่อนฟัง มีเพื่อนรุ่นพี่คนนึงถามว่า ก่อนสวดได้บอกเค้าก่อนหรือเปล่า ผีแถวนั้นอาจจะไม่ชอบก็ได้ งานนี้แหละ กลัวเลย ไม่กล้าสวดมนต์พักใหญ่ๆ และสองสามวันต่อมา รูมเมทกลับบ้านต่างจังหวัดประมาณอาทิตย์กว่าๆ เลยไม่กล้านอนคนเดียว (ปกติตอนเรียนมหาลัย อยู่หอคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว ไม่กลัวผีค่ะ) ไปขอนอนบ้านเพื่อนอีกคน
เหตุการณ์ที่ 1 >>> พอไปนอนบ้านเพื่อนคืนแรกเท่านั้นแหละ ปิดไฟนอนแล้ว เพื่อนก็หลับแล้ว เราเองยังไม่หลับ แต่ก็นอนหลับตาอยู่ ท่องพุธโธๆๆๆ ไปเรื่อยๆ เพราะอยากหลับมาก แปลกที่ด้วย กลัวผีด้วย สักพักในขณะที่หลับตา ก็มีแสงสีขาวค่อยๆสว่างขึ้น และสว่างขึ้นเรื่อยๆจนสุดขอบในตา และขาวโพลนเต็มตา เราก็นอนนิ่ง อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก สักพักแสงสีขาวนั้นก็ค่อยๆสลายไป คล้ายกับว่าเป็นประกายดาวที่ค่อยๆหายไป จนเป็นสีดำมืดเหมือนเดิม และท่องพุทโธต่อ จากนั้นก็หลับไป <<< (แต่ก็ไม่กล้าเล่าให้เพื่อนฟังนะ เดี๋ยวหาว่าเราบ้าอีก แค่บอกว่ากลัวผีก็เอาไปล้อแล้ว 555)
เหตุการณ์ที่ 2 >>> ตอนพักเที่ยงที่ออฟฟิศ เราเปิดบทสวดมนต์โดยใส่หูฟัง และนั่งหลับตาท่องพุทโธ สักพักได้ยินเสียงในหู เหมือนมีคนเรียกชื่อเรา เสียงเหมือนเพื่อนคนที่เค้ามีสัมผัสที่ 6 และเขาสามารถรับรู้ได้เวลาเราปฏิบัติธรรม พอตกเย็นเลยถามไปว่า แกเรียกฉันป่ะตอนนั่งหลับตา เพื่อนคนนั้นก็ขำเบาๆ ประมาณว่า เออ กูนี่แหละ 555 <<<
แต่หลังๆ สวดมนต์บ้าง ไม่สวดบ้าง ส่วนนึงเพราะกลัวเห็นผีด้วย เลยกล้าๆกลัวๆที่จะปฏิบัติธรรม
คำถามที่ 1 การปฎิบัติธรรม เป็นผลข้างเคียงที่ทำให้เราเห็นโลกอีกมิติ จริงไหมคะ
คำถามที่ 2 มีเพื่อนบอกว่า ถ้าคนไม่เห็น ปฏิบัติยังไงชาตินี้ก็ไม่มีทางเห็น จริงไหมคะ
ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ
ปล.เพื่อนที่เค้ามีสัมผัสที่ 6 บางเรื่องถามแล้ว เค้าก็ไม่ตอบ
การปฎิบัติธรรม เป็นผลข้างเคียงที่ทำให้เราเห็นโลกอีกมิติ จริงไหมคะ
เหตุการณ์ที่ 1 >>> พอไปนอนบ้านเพื่อนคืนแรกเท่านั้นแหละ ปิดไฟนอนแล้ว เพื่อนก็หลับแล้ว เราเองยังไม่หลับ แต่ก็นอนหลับตาอยู่ ท่องพุธโธๆๆๆ ไปเรื่อยๆ เพราะอยากหลับมาก แปลกที่ด้วย กลัวผีด้วย สักพักในขณะที่หลับตา ก็มีแสงสีขาวค่อยๆสว่างขึ้น และสว่างขึ้นเรื่อยๆจนสุดขอบในตา และขาวโพลนเต็มตา เราก็นอนนิ่ง อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอีก สักพักแสงสีขาวนั้นก็ค่อยๆสลายไป คล้ายกับว่าเป็นประกายดาวที่ค่อยๆหายไป จนเป็นสีดำมืดเหมือนเดิม และท่องพุทโธต่อ จากนั้นก็หลับไป <<< (แต่ก็ไม่กล้าเล่าให้เพื่อนฟังนะ เดี๋ยวหาว่าเราบ้าอีก แค่บอกว่ากลัวผีก็เอาไปล้อแล้ว 555)
เหตุการณ์ที่ 2 >>> ตอนพักเที่ยงที่ออฟฟิศ เราเปิดบทสวดมนต์โดยใส่หูฟัง และนั่งหลับตาท่องพุทโธ สักพักได้ยินเสียงในหู เหมือนมีคนเรียกชื่อเรา เสียงเหมือนเพื่อนคนที่เค้ามีสัมผัสที่ 6 และเขาสามารถรับรู้ได้เวลาเราปฏิบัติธรรม พอตกเย็นเลยถามไปว่า แกเรียกฉันป่ะตอนนั่งหลับตา เพื่อนคนนั้นก็ขำเบาๆ ประมาณว่า เออ กูนี่แหละ 555 <<<
แต่หลังๆ สวดมนต์บ้าง ไม่สวดบ้าง ส่วนนึงเพราะกลัวเห็นผีด้วย เลยกล้าๆกลัวๆที่จะปฏิบัติธรรม
คำถามที่ 1 การปฎิบัติธรรม เป็นผลข้างเคียงที่ทำให้เราเห็นโลกอีกมิติ จริงไหมคะ
คำถามที่ 2 มีเพื่อนบอกว่า ถ้าคนไม่เห็น ปฏิบัติยังไงชาตินี้ก็ไม่มีทางเห็น จริงไหมคะ
ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ
ปล.เพื่อนที่เค้ามีสัมผัสที่ 6 บางเรื่องถามแล้ว เค้าก็ไม่ตอบ