เรามีเพื่อนชื่อ แนน คบกันมาตั้งแต่มัทยมต้น อยู่แก็งค์เดียวกัน กลุ่มเดียวกัน แต่ว่าเรากับแนนจะสนิทกันที่สุดในกลุ่ม ไปไหนมาไหนด้วยกัน นิสัย ความชอบ มีอะไรที่คล้ายกันๆ ตลอดระยะ ม.1-ม.6 มีอะไรไม่ว่าจะเรื่องเรียนหรือเรื่องส่วนตัว เราก็จะคอยช่วยเหลือ พลัดกันพูดระบาย ให้คำปรึกษากันมาด้วยดีตลอด

จนเรียนจบช่วงเข้ามหาลัย เรากับแนนสอบติดมหาลัยคนละที่ค่ะ แต่ว่าอยู่กรุงเทพฯเหมือนกัน เรากับแนนไม่ค่อยได้เจอกันแต่ก็โทรคุยกัน แชตหากันตลอด แนนเริ่มมีแฟน เราก็มีแฟน และเวลาที่แนนมีปัญหากับแฟน แนนก็จะเอามาปรึกษาระบายกับเราตลอด ส่วนเราเองเวลามีปัญหากับแฟน เราก็จะไปปรึกษา ไปพูดคุยกับแนนเหมือนกัน ก็เหมือนๆกับวัยรุ่นทั่วๆไป แต่ประเด็นมันที่อยู่ที่แฟนของแนนที่ชื่อดิวค่ะ

เราไม่เคยเจอหน้าดิว แต่เรารู้จักดิวเพราะผ่านจากปากของแนนที่เล่าให้เราฟัง เราเคยเห็นรูปดิวในมือถืออยู่บ้าง ดิวไม่ได้เรียน เค้าทำงานขายของ แล้วก็อายุเท่ากันกับเรา  ดิวเป็นคนหน้าตาดี แต่เค้าอารมร้าย ปากจัด วันรุ่ยเลือดร้อน และที่สำคัญเวลาดิวกับแนนทะเลอะกัน ดิวจะชอบทำร้ายแนน ทั้งซ้อม เตะ ต่อย หลายครั้งที่เราต้องรับฟังเรื่องแบบนี้ พร้อมกับเคยพาแนนไปหาหมอ เพื่อตรวจร่างกาย ว่าสมองกระทบกระเทือนมั้ย หรือพกซ้ำที่อวัยวะข้างในหรือเปล่า เราบอกแนนหลายๆครั้งว่าถ้าไม่ไหวก็อยากให้พอ อยากให้แนนเลิกกับดิว แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ซ่ะ แต่แนนบอกเราว่าแนนรักดิวมาก ดิวคือผู้ชายคนแรก แนนเลิกไม่ได้ มันมีความผูกพันธ์ที่คบกันมาหลายปี แล้วดิวก็มีทั้งข้อดีๆอย่างอื่นที่ทำกับแนนด้วย แนนบอกว่าอยากให้โอกาศดิว เผื่อวันนึงเค้าจะกลับใจ และเป็นคนใหม่ คิดได้ว่าแนนรักดิวมากแค่ไหน และทนกับดิวมาแค่ไหน เราก็ไม่รู้จะทำยังไง ในเมื่อมันคือทางเลือกของเพื่อน เราก็คงได้แค่ช่วยเหลือ ให้คำปรึกษาได้แค่นี้ค่ะ

และเหตุการณ์ร้ายๆอีกครั้งก็เกิดขึ้นอีก เมื่อแนนโทรมาหาเราตอนดึกประมาณตี1 บอกว่าดิวทำร้ายร่างกาย และไล่แนนออกจากห้อง แนนร้องไห้ บอกว่าไม่มีค่ารถ อยู่ซอยเปลี่ยว ไม่รู้จะไปไหน หรือคิดถึงใคร ด้วยความที่เราห่วงเพื่อน เราก็ให้พี่ชายเราขับรถไปรับแนนให้มาอยู่กับเราก่อน เพราะเราห่วงเรื่องความปลอดภัย มีอะไรค่อยคุยกันว่ากันพรุ้งนี้ เรื่องแทนที่จะจบและผ่านไปด้วยดี แต่มันกลับไม่เป็นแบบนั้นค่ะ

พอดิวรู้เรื่องว่าแนนมาอยู่กับเรา เราให้การช่วยเหลือแนน ไปรับแนนมาอยู่ด้วยคืนนั้น ดิวกลับไม่พอใจ บอกว่าเรายุ่งเรื่องของพวกเค้า แล้วก็โทรมาด่าเรา บอกให้เราเอาแนนไปส่ง แต่ว่าแนนบอกกับเราว่ายังไม่อยากกลับไปหาดิว พราะกลัวว่าดิวจะทำอะไรแนนอีก แนนตัดสินใจว่าแนนจะไปอยู่บ้านญาติของแนน ไม่อยากรบกวนเรา เราก็ตามใจแนนค่ะ และในระหว่างที่แนนไปอยู่กับญาติ เราก็ไม่รู้ว่าแนนปิดโทรศัพท์ไม่ได้ติดต่อหาดิว ดิวเข้าใจว่าเราเอาแนนไปไว้ที่อื่น ไม่ให้แนนไปหาดิว วันนั้นดิวโทรมาหาเรา เสียงโกรษและอาฆาตมาก เราก็บอกว่าเราไม่รู้จริงๆว่าแนนไปไหน เพราะแนนเองก็ไม่ได้บอกเรา แล้วบ้านญาติที่ว่าอยู่ไหนเราก็ไม่รู้ ดิวบอกว่าเราโกหก ด่ามาเราด้วยคำหยาบคาย  รวมไปถึงเรื่องส่วนตัวของเรากับแฟนที่เราเคยเล่า เคยเอาไปปรึกษากับแนน เราก็พึ่งรู้ว่าแนนเอาไปเล่าให้ดิวฟังทั้งหมด ตอนนั้นเราก็อึ้งมากค่ะ ทั้งเสียใจ เสียความรู้สึกลึกๆที่เพื่อนเอาไปเรื่องของเราไปเล่าให้คนอื่นฟังแบบนั้น เราทำไรไม่ถูกเลย แต่ก็พยายามมีสติ เราตัดสายดิว บล็อกเบอร์ทิ้ง เพราะเราคุยด้วยไม่ไหวจริงๆ คำพูดแต่ละคำของดิวเราเชื่อว่ามันเกินที่เราหรือคนอื่นๆได้ยินแล้วจะรับได้ แต่ปัญหามันยังไม่จบค่ะ

ยกที่1: เมื่อดิวติดต่อเราไมได้ ติดต่อแนนก็ไม่ได้ และคิดว่าเราเอาแนนไปซ่อน ดิวส่งข้อความมาหาแม่เรา พี่ชายเรา แล้วก็แฟนเราด้วย ทั้งด่า ทั้งขู่ จะเอาเรื่องเรา คือตอนนั้นเราก็งงว่าดิวรู้เบอร์แม่เรา คนในครอบครัวเราได้ยังไง สรุปคือเค้าไปเอาเบอร์พวกนี้มาจากสมุดเฟรนชิบ ที่เราเคยเขียนให้แนนตอนจบ ม.6 ตอนนั้นเราวุ่นวายใจมาก แม่ก็โทรมาถามเรา ว่าดิวคือใคร ทำไมส่งข้อความมาแบบนี้ หยาบคายมาก ไปมีเรื่องอะไรกับใคร แม่เราอ่านแล้วโกรษมาก เราก็ต้องอธิบายกับแม่ยาว ขอโทษแม่ ขอโทษทุกคนในครอบครัว แต่พี่ชายกับแฟนเราเค้าเข้าใจค่ะ พี่ชายเราเค้าใจดี มีเหตุผล แฟนเราก็เช่นกัน  ทุกคนเข้าใจ แต่พ่อกับแม่อย่างที่บอก เค้าส่งให้เราไปเรียนแต่ต้องมาไม่สบายใจ และเห็นลูกรู้จักหรือไปยุ่งเกี่ยวกับคนประเภทนี้ ท่านก็คงจะรู้สึกผิดหวังค่ะ

ยกที่2: พอส่งข้อความด่ามาคนที่บ้านเรา แล้วคนที่บ้านเราไม่สนใจ ไม่ตอบโต้กลับ  ดิวก็ไปเปิดสมุดเฟรนชิบ หาเบอร์เพื่อนคนอื่นๆต่อ ที่คิดว่าแนนจะติดต่อหรือไปอยู่ด้วย เพื่อนๆในกลุ่มเราแทบทุกคนที่รับสาย ดิวถามว่าแนนอยู่ไหน ได้ไปหามั้ย พอเพื่อนๆเราบอกว่าไม่รู้ ดิวก็ด่ากราดหมดทุกคน แบบเสียๆหายๆเหมือนกับที่เราเจอค่ะ

พอจบจากเหตุการณ์นี้ แนนก็หายไปนานมากประมาณเดือน ไม่ได้ติดต่อเรามา เราก็มารู้อีกทีคือดิวกับแนนกลับไปคืนดีกัน แล้วแนนก็โทรมาขอโทษเรา พร้อมกับให้ดิวโทรมาหาโทษเราด้วย เราก็ให้อภัยค่ะ แต่บอกดิวว่าอย่ามายุ่งกับคนในครอบครัวเราอีก แล้วก็เลือกที่จะไม่ญาติดีติดต่ออะไรเป็นการส่วนตัวด้วย กรวดน้ำคว่ำขันให้ไปเลย แต่เพื่อนๆแก็งค์เราทุกคนโกษแนนค่ะ ที่แนนปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น แนนจัดการปัญหาโดยการบอกเพื่อนๆว่าจะให้อภัยหรือไม่ให้อภัยแนนก็แล้วแต่เพื่อนๆ สรุปเพื่อนๆทุกคนตีตัวออกห่างแนนค่ะ แต่เราก็เลือกที่จะอยู่ข้างแนนต่อ เหตุผลก็เพราะรักเพื่อน ห่วงเพื่อน และอาจเป็นเพราะเรารับรู้เรื่องของแนนมาตลอดด้วย เราเลยเข้าใจว่าดิวเป็นคนยังไง และเหตุการณ์ในครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะอะไร


เดี๋ยวมาต่อนะคะเราไปทำธุระกับแม่ก่อน
ถ้าเราพิมพ์คำผิด หรือพิมตกหล่นยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ