สวัสดีค่ะวันนี้แนน มีเรื่องเล่าที่เกิดจากชิวิตจริงมาเล่าให้ฟังค่ะ เรื่องมีอยู่ว่า แนนมีเพื่อนรัก รักเหมือนน้องเลยก็ว่าได้เป็นคนที่รู้จักกันมานานพอสมควร ถึงจะไม่ได้คบกันแต่เด็ก แต่รู้สึกสนิทสนมเป็นพิเศษ เพราะแนนกับเค้าทำงานกลางคืนด้วยกัน เป็นสาวคาราโอเกะ พวกเรารักกันมาก ทำงานนั่งดริ้ง เช่าห้องด้วยกัน แต่ข้อเสียของเบลล์ เพื่อนคนนี้เป็นคนที่ชอบเล่นการพนันมากมากๆ แบบติดมาก มีเท่าไหร่ทุ่มสุดตัว แต่ตัวแนนเป็นคนที่ตั้งใจทำงาน แต่ชอบกินเหล้ากับลูกค้า ก็เป็นธรรมดาที่ทำงานต้องดื่ม แต่แนนไม่เล่นการพนันนะค่ะ แนนจะคอยเตือนเบลล์ตลอด เวลาซื้อกินกล้าจ่ายเหมือนเล่นไพ่ก็ดี ซื้อกินบ้าง ไม่ใช่เอาลงแต่ไพ่ แต่เบลล์ก็หูหวนลมตลอด แต่อยู่มาซักระยะ เบลล์ก็รู้สึกว่าจะดวงดีได้เงินหลายหมื่นเหมือนกัน เลยได้เงินไปเปิดร้านคาราโอเกะเป็นของตัวเองซะที
แนนก็ดีใจด้วยนะ แต่เค้าจะชวนแนนไปทำด้วย แต่ตอนนั้นแนนก็ไม่พร้อม แล้วช่วงนั้นก็มีแฟน เลยให้เบลล์ทำไปก่อนเพราะยังไงเค้าก็มีคนไปช่วยถึง 3-4 คนในตอนนั้นเลยไม่ได้ห่วงอะไร แต่เราก็ไปๆ มาๆ หากันตลอด เราห่างกันแค่ประมาณ 20 กิโลเมตร
และแล้วในช่วงนั้น แนนก็เกิดปัญหากับแฟน แนนเป็นสาวประเภทสองนะค่ะ แฟนแนนจะชวนแนนไปอยู่บ้านด้วย ด้วยความห่างของอายุ ทำให้เราไม่ไปกับเค้า แนนขอร้องให้เค้าหางานทำที่ปทุมธานี แต่บ้านเค้าอยู่นครสวรรค์ ตอนนั้นแฟนของแนนอายุ 17 ส่วนแนนอายุ 23 เราห่างกันมาก แล้วแนนคิดเสมอว่า ถ้าเราไปอยู่ด้วย เราต้องเป็นขี้ปากของคนที่บ้านฝ่ายชายแน่ๆ เพราะว่าเราเป็นสาวประเภทสอง แล้วไปจะทำงานอะไร แฟนก็อายุแค่ 17 จะสมัครงานไหนก็ยาก จะปล่อยให้เราทำคนเดียวเหรอ หรือ นอนอยู่บ้านด้วยกันเฉยๆเหรอ แนนเลยตัดสินใจ ไม่ไปกับเค้า และแล้วเค้าก็เลิกกับแนนเพราะเค้าคิดว่าแนนไม่รักเค้าเพราะแนนไม่ไปกับเค้า เราก็ต้องยอมจบทั้งที่เราเจ็บมากแค่ไหน ช่วงนั้นไปทำงาน เมามาเปิดเพลง ฟินนอนร้องไห้อยู่พักใหญ่อ่ะ ตอนนั้นในหัวเรามันสับสนไปหมดเพื่อนก็ไปเปิดร้าน ที่ร้านก็ไม่มีลูกค้า เรานอนคนเดียวก็เหงา เพราะไม่เคยอยู่คนเดียว ช่วงนั้นพอดีว่าเบลล์ได้ดี มีเงินดาวน์รถเก๋ง เบลล์ก็ไปๆ มาหาบ่อยขึ้น เบลล์จะอ้อนให้แนนไปทำงานด้วยให้ได้ และแล้ว เราก็ใจอ่อน บวกกับเราไม่มีใคร ไม่มีลูกค้า เหงา บวกกับอยากมีเพื่อน เลยตัดสินใจย้ายห้องไปอยู่กับเบลล์ที่ในตัวเมืองปทุม เพราะเบลล์อาสาขนของให้ด้วย แฮปปี้มาก 555+ ฟรี
พอย้ายมาอยู่ที่ใหม่แนนค่อนข้างรับไม่ได้กับร้านเท่าไหร่ ใกล้ป่ายุงเยอะ แต่มันดีตรงมีลุกค้าเต็มร้านทุกวันคึกคักมาก สรุปโดยย่อเลยนะค่ะ คือเบลล์ติดพนันมากๆ มีเงินเท่าไหร่ก็เล่นๆ บางทีจนไม่มีเงินลงของเราก็ออกให้ก่อนบางที พอขายของได้ค่อยใช้ประมาณนี้ เพราะแนนเป็นคนประหยัด ยิ่งไปพักในร้านไม่มีค่าใช้จ่ายอะไร แนนยิ่งมีเงินเก็บ จะบอกว่าไปนอนวันแรก นอนไม่ได้นั่งตบยุ่งใส่หนังสือประมาณเป็นพันๆ ตัว เบลล์หนักขึ้นทุกวัน ไม่มีตังค่าเช่า ตอนนั้นเป็นหนี้หนัก เบลล์ก็ไปกู้เงินนอกระบบมา แล้วก็ไม่เข็ด จนหมดตัว ตอนนั้นเบลล์น่าจะเป็นหนี้อยู่ประมาณ 1 แสน กู้ 2 จ้าว จ้าวละ 50000 แนนก็เสียใจที่เปลี่ยนเพื่อนไม่ได้ และเบลล์ก็ขายรถ เซ็งร้านให้ขาไพ่ แล้วหนีไป สรุปแนนโดนทิ้งอีกแล้ว
แนนก็ได้แต่บอกตัวเองให้สุ้ๆๆ ยายคนนั้นเค้าก็ดีนะ ใจดี ซื้อของลงทีเยอะๆ ไม่เคยมีปัญหาเรื่องของเลย และแล้วช่วงนั้นมันเป็น สงกรานต์แนนก็ต้องกลับบ้านสรุปว่าเพื่อนที่ร้านก้กลับกัน แนนกลับกับกระเทย มีไก่ มีจิ๊บ มีนัท นัทตี้ กระเทยล้วนคือแบบว่าอยากไปล่าผู้ชายแถวบ้านแนนประมาณนั้น คือแนนไปก่อนหน้าเพื่อนพวกนี้ก็ตามไปด้วย คือบ้านแนน กินอยู่ก็ที่บ้านแนนแหละ แต่ละคนก็รู้จักกันมา คนละ ปีสองปีนะ แนนเป็นคนที่ชอบมีเพื่อนเยอะๆ เพราะเป็นคนขี้เหงา จนวันสงกรานต์วันสุดท้ายเจ๊คนนั้น เค้าโทรมาหาแนนว่าจะทำมั้ยงาน จะปิดร้านแล้วนะ ถ้าไม่มีคนทำ แนนก็คิดว่าเค้าคงหลอกให้กลับ แต่ตอนนั้นยังไม่อยากกลับจาก ตจว เลย พอกลับขึ้น สรุปว่า เจ๊เค้าขายของไปเกือบครึ่งแล้ว มีแค่ถังน้ำแข็ง เก้าอี้ไม่กี่ตัว แนนเลยโทรหาเจ๊ว่าทำไมเป็นแบบนี้ร้านพังเพมากๆ เจ๊เค้าถามว่าอยากทำก็ทำเลยไม่ทำแล้ว เค้าขอ 150000 ตอนนั้นแนนเพิ่งกลับบ้านมา เหลือเงินขึ้นมา ปทุมเหลือ 2000 กว่าบาท ส่วนคนอื่นก็ไม่มีเงิน คนอื่นๆเลยให้แนนทำ ตอนนี้แนนก้าวขึ้นมาเป็นเจ๊แทน แนนเลยขายของ พอมีลูกค้าก้แต่งร้านใหม่ ซื้อเก้าอี้ โต๊ะลงใหม่ เพราะตอนเบลล์ทำไม่เคยแต่งร้านเลย แนนได้กำไรขายดี แนนก็ไปซื้อไฟมาติดทั้งร้าน ทาสีทำไรใหม่ ร้านสวยขึ้นมา แขกก็เริ่มมา และแล้วเรื่องราวชีวิตก็เริ่มเข็มข้นขึ้น แนนมีเงินเก็บประมาณ 2 แสนแนน ก็เลยตัดสินใจไปแปลงเพศ ไปหาใบแพทย์ กับหมอสองใบ เพื่อจะไปผ่า ไม่ขอเอ่ยที่ไปทำแล้วกันนะค่ะ แต่ก่อนที่แนนจะไปคือว่าแนนคิดว่าไปไม่กี่วันหมอก็ให้กลับ เลยฝากร้านไว้กับ ไอซ์ กระเทยอายุเยอะกว่าเพื่อนเพราะแนนคิดว่าเป็นผู้ใหญ่พอเลยให้ดูให้ ให้เขียนบัญชีให้ เดี๋ยวกลับมาแนนจะมาดู
ตอนนั้นพากระเทยชื่อไก่ ไปด้วยแนนก็เอนดูรักเหมือนน้องอีกคน ไปด้วย ตอนไปผ่าก็รอทั้งวัน ก่อนขึ้นห้องผ่าแนนได้ฝากเงินไว้ที่เคาเตอร์ กับ ไอโฟน แต่ทิ้งเงินไว้ให้ไก่กิน 1000 กับให้ดูกระเป๋าให้ก่อน ในนั้นมีโน๊ตบุค มีเสื้อผ้า สรุปว่าต้องเย็นมาแนนผ่าเสร็จ แนนเลยถามหาเพื่อนว่าอยู่ไหนให้ขึ้นมานั่งเฝ้าได้มั้ย สรุปว่าไก่กลับปทุมไปแล้ว หมอไม่ให้คนนอกอยู่ เราก็เลยให้พยาบาลเอาโทรศัพท์ให้เลยโทรถามว่า อยู่ร้านมาทำงานแต่เอาโนตบุ๊คแนนไปด้วย แนนถามเพือนผู้หญิงเด็กที่ร้านบอกแขกเยอะทุกวัน แนนก็อุ่นใจเรากลับไปก็มีเงินตรงนั้นอีก ไอซ์กระเทย โทรหาหนูทุกวันเป็นไงบ้างจะกลับวันไหน ถามเป็นห่วง แลดูดีมาก ตอนนั้นแนนอยู่ กทม ประมาณ 14 วัน ตอนแรกจะอยุ่เป็นเดือน แต่ในใจมันอยากกลับร้านยังไงไม่รู้
สรุปว่าวันนั้นแนนก่อนกลับไม่ได้โทรบอกใคร จนใกล้ถึงปทุมแล้ว แนนเลยโทรถามกระเทยที่ร้านว่าของอะไรขาดมั้ยจะได้ซื้อเข้าไป รอบแรกพวกนั้นก็บอกโอเคเดี๋ยวออกไปซื้อ ซักพักหนึ่งเพื่อนผู้หญิงโทรมาบอกว่า อีไอซ์ อีไก่ อีจิ๊บเก็บเสื้อผ้าวิ่งขึ้นรถแท็กซี่ตอนนั้นเริ่มตกใจล่ะ โทรหาอีไอซ์ไม่รับสาย โทรหาอีจิ๊บ อีจิ๊บบอกว่ากำลังไปซื้อของ แล้วแนนได้ยินเสียงลอดสายว่า จะคุยทำไม ปิดๆ พอโทรอีกทีปิดเครื่อง พอถึงร้านสรุปเค้าหนีค่ะ เงินแนนก็ไม่ได้ซักบาท มีเงินเหลือ อยู่ 4000 ทั้งเนื้อทั้งตัว เลยซื้อเบียร์มา 2 ลัง กับเหล้าเพียงไม่กี่กลมมาขายต่อ แนนแค้นใจมาก คนคบกันมานาน ทำไมทำกันได้ลงคอ แนนก็เจ็บแผลเพราะยังไม่หายเดินก็ไม่ได้ เดินนั่งลำบากมาก แล้วพวกนั้นก็ส่งข้อความมาเย้ยแนนทางเฟสบุ๊ค ด่าเหมือนหมูเหมือนหมา แล้วก็ขู่จะทำร้ายแนน ยังเจ็บอยู่จะทำไรกูได้ แนนรู้ว่ามันไม่มาหรอก เลยปล่อยวาง ตอนแรกไม่คิดจะแจ้งความหรอก คิดแค่ว่าเป็นเรื่องของเวรกรรม มันก้โทรมาด่าแนนอีก แนนไม่ไหวตัดสินใจไปแจ้งความ ตำรวจก็โยนให้คนนั้น คนนี้รับเรื่องจนนัดแนนวันอื่นอีก แนนปวดแผลเลยไม่ไปตามนัดอีก
แล้วแนนก็ปลงอีกรอบสองไม่แจ้งแล้ว สรุปหนักกว่าเดิม พวกมันโพสต์เฟสบุ๊ค มากล่าวหาแนนว่าแนนใส่ร้าย แล้วแนนคือคนที่ขโมยเงินพวกมัน แนนยิ่งแค้น แนนไม่ไหว แนนไปทำเรื่อง 1 วันเต็มๆ เลยได้เรื่อง แต่แนนไม่มีชื่อจริง ของไอซ์ ของจิ๊บ รู้แค่ชื่อเล่น แต่แนนมีบัตรของคนชื่อไก่เลยแจ้งได้ ตอนแรกจะไม่แจ้งให้ว่าเราไม่รู้ชื่อจริง แนนว่ามันเป็นอะไรที่งี่เง่ามาก แนนมีรูปพวกเค้า มีข้อความทางเฟส ทางวอทแอป ที่พวกมันด่าแนน เย้ยแนน แนนเอามาเป็นหลักฐานในการแจ้งความ กับ กล่องโนตบุค ที่มันขโมยโนตบุคไปด้วย และแล้วแนนก็โดนไล่ที่ทั้งที่แนนมาขายของได้แค่ 1 เดือน เพราะตรงนั้นเป็นปั้มเก่าเค้าจะทำใหม่ คือว่าแถวบริเวณปั้มขายเหล้าไม่ได้ เราเลยต้องออก แนนต้องกลับมาเป็นเด็กคาราโอเกะอีกครั้ง เพราะแทนที่เราจะได้เงินในส่วนนั้นไปเปิดร้านใหม่เราก็สูญเปล่า แต่โชคดีที่เราไดแปลงเพศ คือว่ามันสมใจเพราะเราใฝ่ฝันมาตลอดชีวิตแล้ว มันเป็นความสุขส่วนตัวค่ะ
สรุปว่าแนนมาทำงานคาราโอเกะอยู่นครปฐมกับเบลลืเพราะติดต่อ ตามเพื่อนมา แนนมาทำงานได้ประมาณ 1 ปี แนนก็มีแฟนเค้าก็รักเราเพระเค้ารับได้ที่เราแปลงเพศแล้ว ช่วงนั้น คนชื่อจิ๊บมาทำงานที่ซอยเดียวกับแนน แนนตกใจมากทำไมกล้า แนนมีโอกาศเห็นจิ๊บ จิ๊บบอกว่าจิ๊บไม่ได้เอา แยกกันที่ รังสิต บอกไอว์กับไก่เอา จิ๊บไม่มีส่วนร่วม แนนก็ไม่ได้อะไรนะ พยายามใจเย็น จนเวลาผ่านไป 3 เดือนจิ๊บก็ทำงานในซอยปกติ สรุปว่าอีไอซ์คนที่แนนฝากร้านไว้ด้วย ตามขึ้นมาทำงานกับจิ๊บค่ะ ทีนี้แนนจะไม่ปล่อย ทีนี้ไอซ์ เอาโทรศัพท์เบลล์ส่งเฟสมาหาแนนเพื่อที่จะท้าทายตบแนน แนนก็บอกว่าถ้าใช้คืนก็จะไม่เอาเรื่อง แต่มันท้าทายต่อ ชวนไปเจอหน้าร้าน แต่แนนไม่ไปเลยโทรปรึกษา ตำรวจที่ไปแจ้งความไว้ ตำรวจเลยถามที่อยู่ แนนก็บอกซะละเอียด ร้านไหน ยังไง ตำรวจบอกแนนว่า ไม่ต้องมายุ่ง เดี๋ยวตำรวจจัดการเอง คือแนนก็ไม่ยุ่ง ตอนเย็นอีกวันตำรวจ ก็มาจับจิ๊บไป แต่อีไอว์วิ่งหลบในร้าน สรุปว่าไอซ์ยอมมอบตัวตำรวจเลยมารับอีกวัน แต่คนที่ลอยนวลคือคนชื่อไก่ นายกล้านรงค์ เป็นคนบึงกาฬ ตอนนี้ก็น่าใกล้ออกแล้วละมั้ง บทเรียนครั้งนี้มันสอนให้แนนรู้ว่า คนเรามันรู้หน้าไม่รู้ใจจริง ขนาด ไปเที่ยวด้วยกัน ทำงานด้วยกัน น้ำท่วมก็หนีด้วยกัน อยู่มาเป็นปีๆ ก็มาทำกันได้ลง เพื่อนๆที่จะคบใครก็ดูให้ดีดี ก่อนนะค่ะ นี่แหละหนา ที่คนเค้าว่า เอ็นดูเขา เอ็นเราขาด ทั้งที่ความจริง แนนจะปิดร้านไปเลยก็ได้ แต่แนนก็เป็นห่วงว่าพวกนั้นจะไม่มีรายได้ สรุปเป็นเราที่เสียหาย เสียใจ เสียความรู้สึก ไปล่ะ บ๊าย บาย ชีวิตแนนมีหลายเรื่องเดี๋ยวมาเล่าให้ฟังอีก รับรองแซ่บแน่นอน
โดนแกงค์กระเทยขโมยข้าวของเงินหนีไป ตอนที่นอนซมอยู่โรงพยาบาล
แนนก็ดีใจด้วยนะ แต่เค้าจะชวนแนนไปทำด้วย แต่ตอนนั้นแนนก็ไม่พร้อม แล้วช่วงนั้นก็มีแฟน เลยให้เบลล์ทำไปก่อนเพราะยังไงเค้าก็มีคนไปช่วยถึง 3-4 คนในตอนนั้นเลยไม่ได้ห่วงอะไร แต่เราก็ไปๆ มาๆ หากันตลอด เราห่างกันแค่ประมาณ 20 กิโลเมตร
และแล้วในช่วงนั้น แนนก็เกิดปัญหากับแฟน แนนเป็นสาวประเภทสองนะค่ะ แฟนแนนจะชวนแนนไปอยู่บ้านด้วย ด้วยความห่างของอายุ ทำให้เราไม่ไปกับเค้า แนนขอร้องให้เค้าหางานทำที่ปทุมธานี แต่บ้านเค้าอยู่นครสวรรค์ ตอนนั้นแฟนของแนนอายุ 17 ส่วนแนนอายุ 23 เราห่างกันมาก แล้วแนนคิดเสมอว่า ถ้าเราไปอยู่ด้วย เราต้องเป็นขี้ปากของคนที่บ้านฝ่ายชายแน่ๆ เพราะว่าเราเป็นสาวประเภทสอง แล้วไปจะทำงานอะไร แฟนก็อายุแค่ 17 จะสมัครงานไหนก็ยาก จะปล่อยให้เราทำคนเดียวเหรอ หรือ นอนอยู่บ้านด้วยกันเฉยๆเหรอ แนนเลยตัดสินใจ ไม่ไปกับเค้า และแล้วเค้าก็เลิกกับแนนเพราะเค้าคิดว่าแนนไม่รักเค้าเพราะแนนไม่ไปกับเค้า เราก็ต้องยอมจบทั้งที่เราเจ็บมากแค่ไหน ช่วงนั้นไปทำงาน เมามาเปิดเพลง ฟินนอนร้องไห้อยู่พักใหญ่อ่ะ ตอนนั้นในหัวเรามันสับสนไปหมดเพื่อนก็ไปเปิดร้าน ที่ร้านก็ไม่มีลูกค้า เรานอนคนเดียวก็เหงา เพราะไม่เคยอยู่คนเดียว ช่วงนั้นพอดีว่าเบลล์ได้ดี มีเงินดาวน์รถเก๋ง เบลล์ก็ไปๆ มาหาบ่อยขึ้น เบลล์จะอ้อนให้แนนไปทำงานด้วยให้ได้ และแล้ว เราก็ใจอ่อน บวกกับเราไม่มีใคร ไม่มีลูกค้า เหงา บวกกับอยากมีเพื่อน เลยตัดสินใจย้ายห้องไปอยู่กับเบลล์ที่ในตัวเมืองปทุม เพราะเบลล์อาสาขนของให้ด้วย แฮปปี้มาก 555+ ฟรี
พอย้ายมาอยู่ที่ใหม่แนนค่อนข้างรับไม่ได้กับร้านเท่าไหร่ ใกล้ป่ายุงเยอะ แต่มันดีตรงมีลุกค้าเต็มร้านทุกวันคึกคักมาก สรุปโดยย่อเลยนะค่ะ คือเบลล์ติดพนันมากๆ มีเงินเท่าไหร่ก็เล่นๆ บางทีจนไม่มีเงินลงของเราก็ออกให้ก่อนบางที พอขายของได้ค่อยใช้ประมาณนี้ เพราะแนนเป็นคนประหยัด ยิ่งไปพักในร้านไม่มีค่าใช้จ่ายอะไร แนนยิ่งมีเงินเก็บ จะบอกว่าไปนอนวันแรก นอนไม่ได้นั่งตบยุ่งใส่หนังสือประมาณเป็นพันๆ ตัว เบลล์หนักขึ้นทุกวัน ไม่มีตังค่าเช่า ตอนนั้นเป็นหนี้หนัก เบลล์ก็ไปกู้เงินนอกระบบมา แล้วก็ไม่เข็ด จนหมดตัว ตอนนั้นเบลล์น่าจะเป็นหนี้อยู่ประมาณ 1 แสน กู้ 2 จ้าว จ้าวละ 50000 แนนก็เสียใจที่เปลี่ยนเพื่อนไม่ได้ และเบลล์ก็ขายรถ เซ็งร้านให้ขาไพ่ แล้วหนีไป สรุปแนนโดนทิ้งอีกแล้ว
แนนก็ได้แต่บอกตัวเองให้สุ้ๆๆ ยายคนนั้นเค้าก็ดีนะ ใจดี ซื้อของลงทีเยอะๆ ไม่เคยมีปัญหาเรื่องของเลย และแล้วช่วงนั้นมันเป็น สงกรานต์แนนก็ต้องกลับบ้านสรุปว่าเพื่อนที่ร้านก้กลับกัน แนนกลับกับกระเทย มีไก่ มีจิ๊บ มีนัท นัทตี้ กระเทยล้วนคือแบบว่าอยากไปล่าผู้ชายแถวบ้านแนนประมาณนั้น คือแนนไปก่อนหน้าเพื่อนพวกนี้ก็ตามไปด้วย คือบ้านแนน กินอยู่ก็ที่บ้านแนนแหละ แต่ละคนก็รู้จักกันมา คนละ ปีสองปีนะ แนนเป็นคนที่ชอบมีเพื่อนเยอะๆ เพราะเป็นคนขี้เหงา จนวันสงกรานต์วันสุดท้ายเจ๊คนนั้น เค้าโทรมาหาแนนว่าจะทำมั้ยงาน จะปิดร้านแล้วนะ ถ้าไม่มีคนทำ แนนก็คิดว่าเค้าคงหลอกให้กลับ แต่ตอนนั้นยังไม่อยากกลับจาก ตจว เลย พอกลับขึ้น สรุปว่า เจ๊เค้าขายของไปเกือบครึ่งแล้ว มีแค่ถังน้ำแข็ง เก้าอี้ไม่กี่ตัว แนนเลยโทรหาเจ๊ว่าทำไมเป็นแบบนี้ร้านพังเพมากๆ เจ๊เค้าถามว่าอยากทำก็ทำเลยไม่ทำแล้ว เค้าขอ 150000 ตอนนั้นแนนเพิ่งกลับบ้านมา เหลือเงินขึ้นมา ปทุมเหลือ 2000 กว่าบาท ส่วนคนอื่นก็ไม่มีเงิน คนอื่นๆเลยให้แนนทำ ตอนนี้แนนก้าวขึ้นมาเป็นเจ๊แทน แนนเลยขายของ พอมีลูกค้าก้แต่งร้านใหม่ ซื้อเก้าอี้ โต๊ะลงใหม่ เพราะตอนเบลล์ทำไม่เคยแต่งร้านเลย แนนได้กำไรขายดี แนนก็ไปซื้อไฟมาติดทั้งร้าน ทาสีทำไรใหม่ ร้านสวยขึ้นมา แขกก็เริ่มมา และแล้วเรื่องราวชีวิตก็เริ่มเข็มข้นขึ้น แนนมีเงินเก็บประมาณ 2 แสนแนน ก็เลยตัดสินใจไปแปลงเพศ ไปหาใบแพทย์ กับหมอสองใบ เพื่อจะไปผ่า ไม่ขอเอ่ยที่ไปทำแล้วกันนะค่ะ แต่ก่อนที่แนนจะไปคือว่าแนนคิดว่าไปไม่กี่วันหมอก็ให้กลับ เลยฝากร้านไว้กับ ไอซ์ กระเทยอายุเยอะกว่าเพื่อนเพราะแนนคิดว่าเป็นผู้ใหญ่พอเลยให้ดูให้ ให้เขียนบัญชีให้ เดี๋ยวกลับมาแนนจะมาดู
ตอนนั้นพากระเทยชื่อไก่ ไปด้วยแนนก็เอนดูรักเหมือนน้องอีกคน ไปด้วย ตอนไปผ่าก็รอทั้งวัน ก่อนขึ้นห้องผ่าแนนได้ฝากเงินไว้ที่เคาเตอร์ กับ ไอโฟน แต่ทิ้งเงินไว้ให้ไก่กิน 1000 กับให้ดูกระเป๋าให้ก่อน ในนั้นมีโน๊ตบุค มีเสื้อผ้า สรุปว่าต้องเย็นมาแนนผ่าเสร็จ แนนเลยถามหาเพื่อนว่าอยู่ไหนให้ขึ้นมานั่งเฝ้าได้มั้ย สรุปว่าไก่กลับปทุมไปแล้ว หมอไม่ให้คนนอกอยู่ เราก็เลยให้พยาบาลเอาโทรศัพท์ให้เลยโทรถามว่า อยู่ร้านมาทำงานแต่เอาโนตบุ๊คแนนไปด้วย แนนถามเพือนผู้หญิงเด็กที่ร้านบอกแขกเยอะทุกวัน แนนก็อุ่นใจเรากลับไปก็มีเงินตรงนั้นอีก ไอซ์กระเทย โทรหาหนูทุกวันเป็นไงบ้างจะกลับวันไหน ถามเป็นห่วง แลดูดีมาก ตอนนั้นแนนอยู่ กทม ประมาณ 14 วัน ตอนแรกจะอยุ่เป็นเดือน แต่ในใจมันอยากกลับร้านยังไงไม่รู้
สรุปว่าวันนั้นแนนก่อนกลับไม่ได้โทรบอกใคร จนใกล้ถึงปทุมแล้ว แนนเลยโทรถามกระเทยที่ร้านว่าของอะไรขาดมั้ยจะได้ซื้อเข้าไป รอบแรกพวกนั้นก็บอกโอเคเดี๋ยวออกไปซื้อ ซักพักหนึ่งเพื่อนผู้หญิงโทรมาบอกว่า อีไอซ์ อีไก่ อีจิ๊บเก็บเสื้อผ้าวิ่งขึ้นรถแท็กซี่ตอนนั้นเริ่มตกใจล่ะ โทรหาอีไอซ์ไม่รับสาย โทรหาอีจิ๊บ อีจิ๊บบอกว่ากำลังไปซื้อของ แล้วแนนได้ยินเสียงลอดสายว่า จะคุยทำไม ปิดๆ พอโทรอีกทีปิดเครื่อง พอถึงร้านสรุปเค้าหนีค่ะ เงินแนนก็ไม่ได้ซักบาท มีเงินเหลือ อยู่ 4000 ทั้งเนื้อทั้งตัว เลยซื้อเบียร์มา 2 ลัง กับเหล้าเพียงไม่กี่กลมมาขายต่อ แนนแค้นใจมาก คนคบกันมานาน ทำไมทำกันได้ลงคอ แนนก็เจ็บแผลเพราะยังไม่หายเดินก็ไม่ได้ เดินนั่งลำบากมาก แล้วพวกนั้นก็ส่งข้อความมาเย้ยแนนทางเฟสบุ๊ค ด่าเหมือนหมูเหมือนหมา แล้วก็ขู่จะทำร้ายแนน ยังเจ็บอยู่จะทำไรกูได้ แนนรู้ว่ามันไม่มาหรอก เลยปล่อยวาง ตอนแรกไม่คิดจะแจ้งความหรอก คิดแค่ว่าเป็นเรื่องของเวรกรรม มันก้โทรมาด่าแนนอีก แนนไม่ไหวตัดสินใจไปแจ้งความ ตำรวจก็โยนให้คนนั้น คนนี้รับเรื่องจนนัดแนนวันอื่นอีก แนนปวดแผลเลยไม่ไปตามนัดอีก
แล้วแนนก็ปลงอีกรอบสองไม่แจ้งแล้ว สรุปหนักกว่าเดิม พวกมันโพสต์เฟสบุ๊ค มากล่าวหาแนนว่าแนนใส่ร้าย แล้วแนนคือคนที่ขโมยเงินพวกมัน แนนยิ่งแค้น แนนไม่ไหว แนนไปทำเรื่อง 1 วันเต็มๆ เลยได้เรื่อง แต่แนนไม่มีชื่อจริง ของไอซ์ ของจิ๊บ รู้แค่ชื่อเล่น แต่แนนมีบัตรของคนชื่อไก่เลยแจ้งได้ ตอนแรกจะไม่แจ้งให้ว่าเราไม่รู้ชื่อจริง แนนว่ามันเป็นอะไรที่งี่เง่ามาก แนนมีรูปพวกเค้า มีข้อความทางเฟส ทางวอทแอป ที่พวกมันด่าแนน เย้ยแนน แนนเอามาเป็นหลักฐานในการแจ้งความ กับ กล่องโนตบุค ที่มันขโมยโนตบุคไปด้วย และแล้วแนนก็โดนไล่ที่ทั้งที่แนนมาขายของได้แค่ 1 เดือน เพราะตรงนั้นเป็นปั้มเก่าเค้าจะทำใหม่ คือว่าแถวบริเวณปั้มขายเหล้าไม่ได้ เราเลยต้องออก แนนต้องกลับมาเป็นเด็กคาราโอเกะอีกครั้ง เพราะแทนที่เราจะได้เงินในส่วนนั้นไปเปิดร้านใหม่เราก็สูญเปล่า แต่โชคดีที่เราไดแปลงเพศ คือว่ามันสมใจเพราะเราใฝ่ฝันมาตลอดชีวิตแล้ว มันเป็นความสุขส่วนตัวค่ะ
สรุปว่าแนนมาทำงานคาราโอเกะอยู่นครปฐมกับเบลลืเพราะติดต่อ ตามเพื่อนมา แนนมาทำงานได้ประมาณ 1 ปี แนนก็มีแฟนเค้าก็รักเราเพระเค้ารับได้ที่เราแปลงเพศแล้ว ช่วงนั้น คนชื่อจิ๊บมาทำงานที่ซอยเดียวกับแนน แนนตกใจมากทำไมกล้า แนนมีโอกาศเห็นจิ๊บ จิ๊บบอกว่าจิ๊บไม่ได้เอา แยกกันที่ รังสิต บอกไอว์กับไก่เอา จิ๊บไม่มีส่วนร่วม แนนก็ไม่ได้อะไรนะ พยายามใจเย็น จนเวลาผ่านไป 3 เดือนจิ๊บก็ทำงานในซอยปกติ สรุปว่าอีไอซ์คนที่แนนฝากร้านไว้ด้วย ตามขึ้นมาทำงานกับจิ๊บค่ะ ทีนี้แนนจะไม่ปล่อย ทีนี้ไอซ์ เอาโทรศัพท์เบลล์ส่งเฟสมาหาแนนเพื่อที่จะท้าทายตบแนน แนนก็บอกว่าถ้าใช้คืนก็จะไม่เอาเรื่อง แต่มันท้าทายต่อ ชวนไปเจอหน้าร้าน แต่แนนไม่ไปเลยโทรปรึกษา ตำรวจที่ไปแจ้งความไว้ ตำรวจเลยถามที่อยู่ แนนก็บอกซะละเอียด ร้านไหน ยังไง ตำรวจบอกแนนว่า ไม่ต้องมายุ่ง เดี๋ยวตำรวจจัดการเอง คือแนนก็ไม่ยุ่ง ตอนเย็นอีกวันตำรวจ ก็มาจับจิ๊บไป แต่อีไอว์วิ่งหลบในร้าน สรุปว่าไอซ์ยอมมอบตัวตำรวจเลยมารับอีกวัน แต่คนที่ลอยนวลคือคนชื่อไก่ นายกล้านรงค์ เป็นคนบึงกาฬ ตอนนี้ก็น่าใกล้ออกแล้วละมั้ง บทเรียนครั้งนี้มันสอนให้แนนรู้ว่า คนเรามันรู้หน้าไม่รู้ใจจริง ขนาด ไปเที่ยวด้วยกัน ทำงานด้วยกัน น้ำท่วมก็หนีด้วยกัน อยู่มาเป็นปีๆ ก็มาทำกันได้ลง เพื่อนๆที่จะคบใครก็ดูให้ดีดี ก่อนนะค่ะ นี่แหละหนา ที่คนเค้าว่า เอ็นดูเขา เอ็นเราขาด ทั้งที่ความจริง แนนจะปิดร้านไปเลยก็ได้ แต่แนนก็เป็นห่วงว่าพวกนั้นจะไม่มีรายได้ สรุปเป็นเราที่เสียหาย เสียใจ เสียความรู้สึก ไปล่ะ บ๊าย บาย ชีวิตแนนมีหลายเรื่องเดี๋ยวมาเล่าให้ฟังอีก รับรองแซ่บแน่นอน