คือผมคบกะแฟนมา 1ปี 2เดือน เขาเปนรุ่นพี่เรา นามแฝง "ดิว" ผมเป็นทอม ดิวเปนดี้นะคับ
ผมกะดิวคบกัน ตอนนั้นเรารักกันมาก เพราะอยุ่รร.เดียวกัน ผมอยู่ม.2 ดิวอยู่ม.3
ดิวเปนคนที่เฟรนลี่มาก สนิทกะเพื่อนผมแบบตบหัวเล่นกันได้เลย 55555555
ตอนกลับบ้านเราจะกลับบ้านด้วยกัน เพราะ บ้านเราอยู่ใกล้กัน ห่างกันแค่2สะพานลอยเอง
ผมก็แวะลงบ้านดิวทุกวัน ไปนั่งเล่นนอนเล่น นั่งคุยกะพ่อเขา นั่งเล่นกะหลานเขา พอเย็นๆผมก็กลับบ้าน
ดิวจะไปส่งผมขึ้นรถทุกวัน ทุกครั้งที่ผมอยุ่กะดิว ผมมีความสุขมากๆ
เวลาก่อนจะเปิดเทอมผมขึ้นม.3 เขาก็บอกว่า ให้ทำเกรดได้ 2.5 ขึ้นนะ ถ้าทำไม่ได้จะไม่คุยด้วย
ตอนนั้นผมเลยต้องตั้งใจเรียน เหมือนมีแรงบันดาลใจในการเรียนมากขึ้น
พอเกรดออกมา ผมได้ 3.10 ผมดีใจมากเลย ผมเอาเกรดไปให้พ่อแม่เขาดู แม่เขาก็ชม
ดิวก็เลี้ยงข้าวผม บอกว่า ทำเกรดให้ได้อย่างงี้ตลอดนะ ม.4เราจะได้อยู่รร.เดียวกัน
-ตอนผมเข้ารพ.-
ตอนัน้นผมเปนไข้เลือดออก นอนรพ.1อาทิตย์ส่วนดิวก็ไปเรียน ผมโดนเจาะเลือดทุกๆ6ชม. แขนผมช้ำไปหมด
ตอนกลับบ้านดิวจะแวะมาหาผมที่รพ.ทุกวัน มาคอยป้อนข้าว มาคอยคุยเล่น จนวันนั้นเราครบรอบ5เดือน
ดิวก็แอบเอากระดาษมาซุกไว้ใต้หมอนผม ตอนกลางคืนผมมานั่งอ่าน ผมร้องไห้เลย ดิวบอกว่า
" เจ็บไหมที่โดนเจาะเลือด ถ้าเปนไปได้ เราอยากเจ็บแทนเธอนะ รีบหายไวๆนะ เราจะได้กลับมาคุยกัน
เราไม่มีเธอเราโคตรเหงาเลย อยากให้เธอหายไวๆ 5เดือนเราน่าจะได้อยู่ด้วยกันเนอะ แต่ไม่เปนไร
เราก็จะไปหาเธอที่รพ.ทุกวันเลย เธอเปนคนแรกของเรา เธอเปนอะไรแรกๆของเรา เราไม่มีวันลืมเธอแน่ เรารักเธอนะ "
แล้ววันนึง เขาจะไปกินเหล้ากะเพื่อน ผมก็ไม่อยากให้ไป ผมอยากให้เขามาหาผมที่รพ.มากกว่า
พี่ผมเลยโทรบอกให้ ว่าถ้าดิวไม่มา ผมจะไม่กินข้าวกินยา อีกสักพักดิวก็มาหาผม มากอดลูบหัวผม ป้อนข้าวผม
ตอนที่ผมเป็นอะไรผมก็มีดิวอยู่ข้างๆตลอด ผมอยากอยู่กะดิวนานๆ
แล้วพอใกล้ถึงวันกีฬาสีที่รร. ดิวลงหลีด แล้วเลิก2ทุ่มทุกวัน ผมก็เลยรอดิวแบบนี้ทุกวัน ถึงยุงมันจะกัดก็เหอะ 5555555
พอถึงวันกีฬาสี ซึ่งเปนวันเกิดดิวพอดี ผมซื้อเค้กมาเซอร์ไพร์ทที่ห้องแต่งตัวหลีดเลย ตอนนั้นบอกเลย
คือ ผมไม่เคยทำแบบนี้กะใครเลย ผมอายมาก สุดท้ายมันก้ผ่านไปด้วยดี ผมก็เข้าไปดูเขาแต่งตัว
แล้วพอตกเย็น ผมก็ไปกินหมูกะทะบ้านดิว คือเราคบกัน พ่อแม่เรา2คนรู้ และเข้าใจ พอผมกินเสร้จพ่อผมก้มารับที่บ้านดิว
ส่วนใหญ่ผมจะสนิทกะพ่อดิวมากกว่า ผมกะพ่อดิวชอบนั่งดูมวยปล้ำด้วยกัน 5555555555555555555555
แต่ผมกะแม่ดิวไม่ค่อยสนิท เพราะ ผมขี้อายมากๆ เวลาแม่ถามอะไรผมก็จะเกร็งๆ -0-
จะปิดเทอมหรือเปิดเทอม ผมก็ไปบ้านดิวทุกวันเลย เราไม่เคยซื้อข้าวมากิน เราจะช่วยกันทำ จะอร่อยไม่อร่อยมันก็เปนฝีมือของเรา
ผมรู้สึกว่า ผมกะดิวมีความผูกพันธ์กันมาก แบบอยากอยู่ด้วยกันตลอด แต่มันก็ไม่เปนอย่างนั้น
ตอนดิวเข้าม.4 ดิวเรียนที่เดิมคับ ผมก็ยังอยู่ม.3 ดิวเปนเด็กกิจกรรม งานเขาเยอะ แล้วเราก็ไม่ค่อยเจอกัน
ช่วงนั้นเราทะเลาะกันทุกวันเลย เหมือนเขาไม่มีเวลาให้ผม แล้วผมก็เหมือนขาดอะไรไป
มีคนมาจีบเขาเยอะมาก ทั้งทอมทั้งผู้ชาย เอาง่ายๆ ผมก็หึงอะ
แล้วอีคนนั้นก็ชอบมาเล่นกะเขา แ้ล้วตอนนั้นผมเหนพอดี ผมก็ยืนมองเขาเล่นกัน พอกลับบ้านไปเราก็เครีย
ดิวก็พูดว่าไม่มีอะไร พี่น้อง แต่พอผมดูในแชทเฟส มันกลับไม่ใช่ คุยกันมุ้งมิ้งมาก ผมโมโหเดินออกจากบ้านเลย
เขาก็เกาะขาผมไว้ บอกว่า อย่าไปนะ ตอนนั้นผมเลยกลับเข้าไปกอดเขา สุดท้ายเราก็เข้าใจกัน
พอผมจบม.3 ผมก็ได้โควต้า แต่พ่อแม่ผมไม่อยากให้เรียนที่เดิม อยากให้ไปลองสอบที่อื่นก่อน
ผมก็ไป เพราะผมคิดแล้ววา่ยังไงก็สอบไม่ติดหรอก แต่สุดท้าย "ผมสอบติด" ผมเลยต้องย้ายรร.
ช่วงนั้นก็ทะเลาะกับดิวเพราะเรื่องนี้แหละ เขาก็ถามว่า ทำไมอะ ไหนบอกจะอยู่ด้วยกัน แล้วเค้าจะกลับบ้านกะใคร
ตอนนั้นผมเครียดมาก ผมสงสารดิว ไม่อยากให้ดิวกลับบ้านกะใคร เพราะผมรู้ว่า อยู่คนล่ะรร.ยังไงต่างคนก้ต่างไม่มีเวลาแน่นอน
-ช่วงสงกรานต์-
ผมไปเที่ยวเกาะพีพี ไปกะครอบครัว แบบสนุกมาก แต่สักพักผมกะดิวก็ทะเลาะกันในบีบีแรงมาก
ผมจับได้ว่า ดิวคุยกะผช.เปนเด็กช่าง คือผมไม่เข้าใจ ดิวเคยบอกว่า ไม่ชอบเด็กช่าง ไม่ชอบคนกินเหล้า
แต่ผช.คนนั้น มันทำทุกอย่าง มันทั้งกินทั้งสูบ ทำไมดิวถึงชอบ ? ผมไม่ดีหรือยังไง ? ผมตามใจเค้าทุกอย่าง
ตอนไปเที่ยวผมก็อยากมีความสุข แต่ทำไงได้ ผมกลับต้องมานอนร้องไห้ ทั้งๆที่คนอื่นเที่ยวกันสนุกมาก
ตอนนั้นผมอยากกลับปทุมมาก อยากกลับไปเครียกะดิวเร็วๆ แต่ผมไป1อาทิตย์
เรื่องที่ดิวอ้าง ดิวก็บอกว่า ผมอะคุยกะแฟนเก่า ทั้งๆที่ดิวเปนคนเอาบีบีผมไปคุยเอง ผมก็ยัง งง เลย
ตอนนั้น เราประชดกันไปประชดกันมา จนเลิกกันจนได้ ครั้งนี้เลิกแบบขาดเลยคับ
พอผมกลับปทุมผมก็ไปหาดิวที่บ้าน ดิวเอาของที่ผมเคยให้ใส่ลังไว้ จะให้ผมเอากลับ
ผมเลยบอกดิวว่า "ขอกอดเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม" แล้วเราก็กอด ตอนนั้นเราทั้งคุ่ร้องไห้กันเลย
คือ ต่างคนก็ต่างไม่อยากเลิก เหมือนเรากำลังจะดีกัน แต่พอสักพักผช.คนนั้นก็โทรมาหาดิว แล้วดิวก็ทิ้งผมเลย
ดิวเดินออกไปคุยโทรสับข้างนอก ตอนนั้นผมคิดในใจว่า ทำไมอะ ทำไมไม่คุยให้เราได้ยิน (ผมเปนห่วงเขา)
เราไปลอยกะทงด้วยกัน ไปเที่ยวทะเลด้วยกัน ทุกครั้งที่ผมผ่านที่ที่เราเคยไปด้วยกัน ผมยังนึกถึงเขาทุกครั้ง
แล้วสุดท้ายเราก็เลิกกัน ด้วย "ความไม่เข้าใจ"
จนตอนนี้เราเลิกกันมา 2 ปีแล้ว ผมก็ยังลืมดิวไม่ได้ ควรทำไงดี ?
ดิวดีกะผมมากจริงๆ ถ้าย้อนกลับไปได้ ผมจะไม่ประชดดิว...
ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ ควรทำไงดี ?
ผมกะดิวคบกัน ตอนนั้นเรารักกันมาก เพราะอยุ่รร.เดียวกัน ผมอยู่ม.2 ดิวอยู่ม.3
ดิวเปนคนที่เฟรนลี่มาก สนิทกะเพื่อนผมแบบตบหัวเล่นกันได้เลย 55555555
ตอนกลับบ้านเราจะกลับบ้านด้วยกัน เพราะ บ้านเราอยู่ใกล้กัน ห่างกันแค่2สะพานลอยเอง
ผมก็แวะลงบ้านดิวทุกวัน ไปนั่งเล่นนอนเล่น นั่งคุยกะพ่อเขา นั่งเล่นกะหลานเขา พอเย็นๆผมก็กลับบ้าน
ดิวจะไปส่งผมขึ้นรถทุกวัน ทุกครั้งที่ผมอยุ่กะดิว ผมมีความสุขมากๆ
เวลาก่อนจะเปิดเทอมผมขึ้นม.3 เขาก็บอกว่า ให้ทำเกรดได้ 2.5 ขึ้นนะ ถ้าทำไม่ได้จะไม่คุยด้วย
ตอนนั้นผมเลยต้องตั้งใจเรียน เหมือนมีแรงบันดาลใจในการเรียนมากขึ้น
พอเกรดออกมา ผมได้ 3.10 ผมดีใจมากเลย ผมเอาเกรดไปให้พ่อแม่เขาดู แม่เขาก็ชม
ดิวก็เลี้ยงข้าวผม บอกว่า ทำเกรดให้ได้อย่างงี้ตลอดนะ ม.4เราจะได้อยู่รร.เดียวกัน
-ตอนผมเข้ารพ.-
ตอนัน้นผมเปนไข้เลือดออก นอนรพ.1อาทิตย์ส่วนดิวก็ไปเรียน ผมโดนเจาะเลือดทุกๆ6ชม. แขนผมช้ำไปหมด
ตอนกลับบ้านดิวจะแวะมาหาผมที่รพ.ทุกวัน มาคอยป้อนข้าว มาคอยคุยเล่น จนวันนั้นเราครบรอบ5เดือน
ดิวก็แอบเอากระดาษมาซุกไว้ใต้หมอนผม ตอนกลางคืนผมมานั่งอ่าน ผมร้องไห้เลย ดิวบอกว่า
" เจ็บไหมที่โดนเจาะเลือด ถ้าเปนไปได้ เราอยากเจ็บแทนเธอนะ รีบหายไวๆนะ เราจะได้กลับมาคุยกัน
เราไม่มีเธอเราโคตรเหงาเลย อยากให้เธอหายไวๆ 5เดือนเราน่าจะได้อยู่ด้วยกันเนอะ แต่ไม่เปนไร
เราก็จะไปหาเธอที่รพ.ทุกวันเลย เธอเปนคนแรกของเรา เธอเปนอะไรแรกๆของเรา เราไม่มีวันลืมเธอแน่ เรารักเธอนะ "
แล้ววันนึง เขาจะไปกินเหล้ากะเพื่อน ผมก็ไม่อยากให้ไป ผมอยากให้เขามาหาผมที่รพ.มากกว่า
พี่ผมเลยโทรบอกให้ ว่าถ้าดิวไม่มา ผมจะไม่กินข้าวกินยา อีกสักพักดิวก็มาหาผม มากอดลูบหัวผม ป้อนข้าวผม
ตอนที่ผมเป็นอะไรผมก็มีดิวอยู่ข้างๆตลอด ผมอยากอยู่กะดิวนานๆ
แล้วพอใกล้ถึงวันกีฬาสีที่รร. ดิวลงหลีด แล้วเลิก2ทุ่มทุกวัน ผมก็เลยรอดิวแบบนี้ทุกวัน ถึงยุงมันจะกัดก็เหอะ 5555555
พอถึงวันกีฬาสี ซึ่งเปนวันเกิดดิวพอดี ผมซื้อเค้กมาเซอร์ไพร์ทที่ห้องแต่งตัวหลีดเลย ตอนนั้นบอกเลย
คือ ผมไม่เคยทำแบบนี้กะใครเลย ผมอายมาก สุดท้ายมันก้ผ่านไปด้วยดี ผมก็เข้าไปดูเขาแต่งตัว
แล้วพอตกเย็น ผมก็ไปกินหมูกะทะบ้านดิว คือเราคบกัน พ่อแม่เรา2คนรู้ และเข้าใจ พอผมกินเสร้จพ่อผมก้มารับที่บ้านดิว
ส่วนใหญ่ผมจะสนิทกะพ่อดิวมากกว่า ผมกะพ่อดิวชอบนั่งดูมวยปล้ำด้วยกัน 5555555555555555555555
แต่ผมกะแม่ดิวไม่ค่อยสนิท เพราะ ผมขี้อายมากๆ เวลาแม่ถามอะไรผมก็จะเกร็งๆ -0-
จะปิดเทอมหรือเปิดเทอม ผมก็ไปบ้านดิวทุกวันเลย เราไม่เคยซื้อข้าวมากิน เราจะช่วยกันทำ จะอร่อยไม่อร่อยมันก็เปนฝีมือของเรา
ผมรู้สึกว่า ผมกะดิวมีความผูกพันธ์กันมาก แบบอยากอยู่ด้วยกันตลอด แต่มันก็ไม่เปนอย่างนั้น
ตอนดิวเข้าม.4 ดิวเรียนที่เดิมคับ ผมก็ยังอยู่ม.3 ดิวเปนเด็กกิจกรรม งานเขาเยอะ แล้วเราก็ไม่ค่อยเจอกัน
ช่วงนั้นเราทะเลาะกันทุกวันเลย เหมือนเขาไม่มีเวลาให้ผม แล้วผมก็เหมือนขาดอะไรไป
มีคนมาจีบเขาเยอะมาก ทั้งทอมทั้งผู้ชาย เอาง่ายๆ ผมก็หึงอะ
แล้วอีคนนั้นก็ชอบมาเล่นกะเขา แ้ล้วตอนนั้นผมเหนพอดี ผมก็ยืนมองเขาเล่นกัน พอกลับบ้านไปเราก็เครีย
ดิวก็พูดว่าไม่มีอะไร พี่น้อง แต่พอผมดูในแชทเฟส มันกลับไม่ใช่ คุยกันมุ้งมิ้งมาก ผมโมโหเดินออกจากบ้านเลย
เขาก็เกาะขาผมไว้ บอกว่า อย่าไปนะ ตอนนั้นผมเลยกลับเข้าไปกอดเขา สุดท้ายเราก็เข้าใจกัน
พอผมจบม.3 ผมก็ได้โควต้า แต่พ่อแม่ผมไม่อยากให้เรียนที่เดิม อยากให้ไปลองสอบที่อื่นก่อน
ผมก็ไป เพราะผมคิดแล้ววา่ยังไงก็สอบไม่ติดหรอก แต่สุดท้าย "ผมสอบติด" ผมเลยต้องย้ายรร.
ช่วงนั้นก็ทะเลาะกับดิวเพราะเรื่องนี้แหละ เขาก็ถามว่า ทำไมอะ ไหนบอกจะอยู่ด้วยกัน แล้วเค้าจะกลับบ้านกะใคร
ตอนนั้นผมเครียดมาก ผมสงสารดิว ไม่อยากให้ดิวกลับบ้านกะใคร เพราะผมรู้ว่า อยู่คนล่ะรร.ยังไงต่างคนก้ต่างไม่มีเวลาแน่นอน
-ช่วงสงกรานต์-
ผมไปเที่ยวเกาะพีพี ไปกะครอบครัว แบบสนุกมาก แต่สักพักผมกะดิวก็ทะเลาะกันในบีบีแรงมาก
ผมจับได้ว่า ดิวคุยกะผช.เปนเด็กช่าง คือผมไม่เข้าใจ ดิวเคยบอกว่า ไม่ชอบเด็กช่าง ไม่ชอบคนกินเหล้า
แต่ผช.คนนั้น มันทำทุกอย่าง มันทั้งกินทั้งสูบ ทำไมดิวถึงชอบ ? ผมไม่ดีหรือยังไง ? ผมตามใจเค้าทุกอย่าง
ตอนไปเที่ยวผมก็อยากมีความสุข แต่ทำไงได้ ผมกลับต้องมานอนร้องไห้ ทั้งๆที่คนอื่นเที่ยวกันสนุกมาก
ตอนนั้นผมอยากกลับปทุมมาก อยากกลับไปเครียกะดิวเร็วๆ แต่ผมไป1อาทิตย์
เรื่องที่ดิวอ้าง ดิวก็บอกว่า ผมอะคุยกะแฟนเก่า ทั้งๆที่ดิวเปนคนเอาบีบีผมไปคุยเอง ผมก็ยัง งง เลย
ตอนนั้น เราประชดกันไปประชดกันมา จนเลิกกันจนได้ ครั้งนี้เลิกแบบขาดเลยคับ
พอผมกลับปทุมผมก็ไปหาดิวที่บ้าน ดิวเอาของที่ผมเคยให้ใส่ลังไว้ จะให้ผมเอากลับ
ผมเลยบอกดิวว่า "ขอกอดเป็นครั้งสุดท้ายได้ไหม" แล้วเราก็กอด ตอนนั้นเราทั้งคุ่ร้องไห้กันเลย
คือ ต่างคนก็ต่างไม่อยากเลิก เหมือนเรากำลังจะดีกัน แต่พอสักพักผช.คนนั้นก็โทรมาหาดิว แล้วดิวก็ทิ้งผมเลย
ดิวเดินออกไปคุยโทรสับข้างนอก ตอนนั้นผมคิดในใจว่า ทำไมอะ ทำไมไม่คุยให้เราได้ยิน (ผมเปนห่วงเขา)
เราไปลอยกะทงด้วยกัน ไปเที่ยวทะเลด้วยกัน ทุกครั้งที่ผมผ่านที่ที่เราเคยไปด้วยกัน ผมยังนึกถึงเขาทุกครั้ง
แล้วสุดท้ายเราก็เลิกกัน ด้วย "ความไม่เข้าใจ"
จนตอนนี้เราเลิกกันมา 2 ปีแล้ว ผมก็ยังลืมดิวไม่ได้ ควรทำไงดี ?
ดิวดีกะผมมากจริงๆ ถ้าย้อนกลับไปได้ ผมจะไม่ประชดดิว...