...ใคร ใช่ญาติจากแคว้น.......แดนไกล
ใคร ชุบจิตแจ่มใส................เมื่อเศร้า
ใคร ให้แห่งพักใจ................ยามตก...ต่ำเฮย
ใคร ร่างเหลือเพียงเถ้า.........เฝ้าร่ำอวยพร

** พบใน "มติชน สุดสัปดาห์" (ลืมจดฉบับที่ ครับ)
มีผู้เสนอให้เรียก การสลับตำแหน่ง เอกโท วรรคท้ายสุด เป็น โทเอก (เฝ้าร่ำ)
ให้ชื่อว่า "โคลงสี่โสภา"  
ผู้เขียนได้อธิบายเหตุผลว่า น่าถือเป็นโคลงอีกแบบหนึ่งได้

พบอีก ใน "มติชน สุดสัปดาห์" ๘-๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๕ ฉบับที่ ๑๖๖๐ หน้า ๖