@ โคลงกลอนกาพย์ร่าย! ร้อง
.....ร่ำฟัง
ประสงค์ส่งสุขสลายระทม
.....ทุกข์ท้น
สวดเสกมิ่งมนต์ขลัง
.....คล้องจิต
ผองเพื่อนร่วมร้อย พ้น
.....พุ่มเหงา

@ บาทกุญชรดั้น คิด
.....คลายหมอง
ยาก! มุ่งมุกล่อมเกลา
.....กิเลสร้าย
รักปันแบ่งเพื่อผอง
.....ผูกมิตร
ร่วมร่ายลงท้ายสร้าง
.....สิ่งฝัน  เถิดนา

คล้าย โคลงสี่ สุภาพ
ต่างเพียง บาทสี่ มี โทคู่
วรรคหลัง เหลือคำ เอก สามัญ

และ ส่งรับ สัมผัสระหว่างบท
แบบ วิวิธมาลี โดย
* เพิ่มสัมผัส ระหว่างบท คือ
คำเอก"จิต" ท้ายบาทสาม บทแรก
ส่ง
คำเอก"คิด" วรรคแรก บาทแรก
บทถัดไป รับ