แรกๆที่คบกันแฟนเรายอมทุกอย่าง บอกให้เอารูปคู่ลงก็เอาลงเปลี่ยนโปรเปลี่ยนปกอย่างดี เวลาผ่านไปแค่5เดือนเรา ตอนนี้เค้าเปลี่ยนไปมาก จากแต่ก่อนเคยแคร์ เคยโทร ตอนนี้กลับเป็นเราที่ค่อยโทรหา เค้าใจดำกับเราจริงๆ แต่เรารักเค้าไปแล้วไง เค้าให้มาร้อยน้อยค่อยๆลดลงแต่เรากลับเป็ยฝ่ายให้มากขึ้น และให้แม้กระทั้งใจ แต่โดนเค้าเมินใส่ ตอนนี้เราเหมื่อนคนไม่มีค่าเลยในสายตาเค้า พูดอะไรก็ผิด สิ่งที่เคยสัญญาไว้ก็ไม่ทำ เราเคยบอกเลิกเค้าไปครั้งหนึ่ง เราก็พูดไม่ออกน้ำตาไหลแทน เลยพิมพ์ไป เค้าก็ถามเหมือนตื่นเต้น จริงดิ  เราก็ตอบในเมื่อไม่แคร์กันจะคบไปทำไม เขาก็เงียบนานมากเราก็เอาแต่ร้องไห้ เค้าก็บอกว่าเค้าไม่มีใครเป็นอะไรไม่ร้อง เค้าพูดแค่นี้เราก็ดีใจละ คือผู้หญิงทุกคนอยากให้แฟนเอาใจ แต่ตอนนี้แม้กระทั่งเฟสบุ๊คยังไม่เคยแท๊กหาเราเลย มีแต่เราที่เป็นฝ่ายแสดงตัว คอมเมนท์คอมเมนท์คนอื่นตอบ แต่ของเราแม้กระทั้งไลค์ยังไม่มี แบบนี้หักหน้ากันชัดๆ เสียใจแหละจนต้องไปลบคอมเมนต์ ออก เราโดน ทำร้ายจิตใจบ่อยมากช่วงนี้ ส่อแววจะทิ้งกัน เค้าไม่ง้อเราเลย มีแต่เราที่ง้อเค้า เค้าบอกว่าช่วยไม่ได้อยากคิดไปเอง คำพูดของคนที่เป็นแฟนเค้าพูดแบบนี้หรอ ทำไมเราต้องโหยหาความรักด้วย ทั้งๆที่รู้ว่าตอนสุดท้าย มันต้องจบ ตอนนี้เรารู้สึกว่าคนเราจะมีความรักดีๆได้ยังงัย ในเมื่อทุกคนเอาแต่หาแฟนดีๆ แต่ไม่พยายามเป็นแฟนดีๆ เราไม่สวยพูดไปก็ผิด ชีวิตคนขึ้นอยู่กับหน้าตา เวลาเรารักเราก็ทำเต็มที เพราะความรักที่เราอยากมีเราก็ทำให้คนที่เรารัก ทุกคนหวังกันทั้งนั้น พอไม่ได้อย่างที่หวังมันก็ต้องเสียใจเป็นเรื่องปกติ อย่างน้อยครั้งหนึ่ง เราก็ทำเพื่อคนที่เรารักเต็มที แล้ว จะไม่เสียใจ จะไม่เสียดายสิ่งที่ได้ทำลงไปเพราะความรักไงถึงทำให้
เรามีโอกาสรักเค้า เราก็ทำเต็มทีจะได้ไม่มานั่งเสียใจทีหลัง ถึงแม้ว่าเค้ามีโอกาสรักเราเค้าไม่รัก พอสักพัก เค้าน่าจะรู้ดีว่าใครรักเค้า ถ้าถึงวันนั้น อาจไม่มีเราแล้วก็ได้ ไม่มีใครอยากเจ็บปวดทรมานเพราะการทิ้งให้อยู่คนเดียว ร้องไห้ทุกคืน เสียใจทุกครั้ง น้อยใจแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ร้องไห้จนปวดหัว นอนไม่หลับเพราะคิดมาก เพราะรักมาก จนลืมรักตัวเอง ทุกคนถ้ารู้จักรคำว่ารักตัวเองก่อนรักคนอื่นคงดี เราคนนึง ที่รักตัวเองไม่เป็น ช่วยบอกหน่อยค่ะ รักตัวเองทำยังงัย เราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคำว่ารักเลย รักแล้วค้องเผื่อใจ มันใช่รักหรอ เรารักใครไม่เคยเผื่อใจเลยสักครั้งเพราะแบบนี้ไงถึงเชื่อคำพูดคนง่าย ก็คิดว่าเค้าจะเหมือนเราไง รักษาคำพูดตัวเองที่เอ่ยออกมา แต่ไม่ค่ะ แค่ลมออกมาจากปาก เรามองโลกสวยงามเกินไป ที่จริ่งโลกโหดร้ายมาก ยิ่งโตยิ่งต้องอดทน ไม่ใช่เด็กสมัยเรียน พอได้เวลาเรียนก็ไปเรียน ไม่ได้สนุกแบบนั้น พลาดมาคือชีวิตเราทั้งชีวิต บางคนผู้ชายไม่มีความรับผิดชอบ ปล่อยให้ผู้หญิง รับผิดชอบคนเดียว หนี้ก็ทิ้งไว้ ลูกก็ไม่ส่ง อยากถามเหมือนกันเอาอะไรทำใจ เรารู้ดีว่า ไม่มีใครจริงจังกับผู้หญิงที่มีลูกแล้วหรอก ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร ตอนรักเราอยู่กับเราเราก็ดี ตอนจะหนีทิ้งทั้งลูกทั้งหนี้เอารถยนต์ไป อย่าลืมรักตัวเองนะค่ะ ด้วยความปารถนาดีจากผู้หญิงคนนึง