☆☆เช่นขณะที่เดินสติปัฎฐานดูกายใจ(เป็นสมาธิพิจารณาขันธ์5)อยู่
บางขณะจิตจะพักลงสู่ภวังค์ของฌาน
จิตจะเข้าสู่ความนิ่งสงบ
เกิดปีติและสุขขึ้นในจิต
พักจนพอแล้วก็ขึ้นวิถีพิจารณาเป็นสมาธิต่อไป☆☆
-------------------------------------------------------------------------------
☆☆ท่านใดที่ทำฌานไม่ได้
ก็ทำสมาธิของพระพุทธองค์ไปเลย
เช่นการปฎิบัติสติปัฎฐาน4 หรือ อานาปานสติ16ขั้น(เป็นสติปัฎฐาน4เช่นกัน) เป็นต้น
เมื่อสมาธิของท่านถึงระดับแล้ว
คือมีสติที่ต่อเนื่องดีพอ
จิตตั้งมั่นจนสงัดจากกามสงัดจากอกุศลธรรมแล้ว
เมื่อจิตท่านต้องการพัก
เขาก็จะเข้าภวังค์ลงเป็นฌาน
ท่านก็เพียงกำหนดรู้ทุกสิ่งที่เกิดดับเท่านั้น☆☆
ลองดูพระสูตรนี้ครับ
---------------------------------------------------------------------------------------------
[[[ ....ภิกษุ ท. ! ถ้าภิกษุเจริญอานาปานสติ แม้ชั่วกาลเพียงลัดนิ้วมือ
ภิกษุนี้เรากล่าวว่า อยู่ไม่เหินห่างจากฌาน
ทำตามคำสอนของพระศาสดา ปฏิบัติตามโอวาท
ไม่ฉันบิณฑบาตของชาวแว่นแคว้นเปล่า
ก็จะป่วยกล่าวไปไยถึงผู้กระทำให้มาก ซึ่งอานาปานสตินั้นเล่า.
---------------------------------------------------------------------------------------
"ฌาน" นั้นฤาษีคิดค้นขี้นมานานเป็นพันปีก่อนพระพุทธศาสนา
แต่"สตืปัฎฐาน"นั้นพระพุทธองค์ทรงคิดค้นขึ้นมาเพื่อการบรรลุมรรคผลในศาสนาของพระองค์
ทรงเรียกว่าเป็นทางไปทางเดียวเท่านั้นที่จะถึงพระนิพพาน
เอก. อํ. ๒๐/๕๔ - ๕๕/๒๒๔.]]]