สวัสดีนะค่ะเพื่อนๆ เราจะพาไปเที่ยวเมืองสุดฮิปและยังเป็นมรดกโลกอีกด้วย นั่นก็คือที่ Georgetown ปีนังค่ะ

ปูเลาปีนัง (มลายู: Pulau Pinang) เป็นหนึ่งในสิบสามรัฐที่ประกอบขึ้นเป็นสหพันธรัฐมาเลเซีย รัฐปีนังประกอบด้วยพื้นที่ 2 ส่วน ได้แก่ เกาะปีนัง ซึ่งตั้งอยู่ห่างจากแผ่นดินใหญ่ทางชายฝั่งตะวันตกของประเทศ และเป็นที่ตั้งของจอร์จทาวน์ซึ่งเป็นเมืองหลวงของรัฐ
ปีนัง (Penang) เป็นรัฐหนึ่งในจำนวน 12 รัฐของประเทศมาเลเซียส่วนที่เป็นภาคพื้นคาบสมุทร เช่นเดียวกับรัฐเคดะห์ พื้นที่ของรัฐปีนังแบ่งเป็น 2 ส่วน ได้แก่ เกาะปีนัง (ภาษามลายูเรียกว่า Pulau Pinang) และฝั่งแผ่นดินใหญ่ที่เรียกว่า ไปร (Perai) หรือบัตเตอร์เวิร์ธ (Butterworth)  เมืองเอกของรัฐปีนังตั้งอยู่บนเกาะปีนังชื่อว่า เมืองจอร์จทาวน์ (Georgetown)

ในอดีตเกาะปีนังหรือที่คนไทยเรียกว่า “เกาะหมาก” เป็นเพียงเกาะที่มีแต่ป่าเขาและหมู่บ้านชาวประมง เกาะนี้อยู่ภายใต้การปกครองของสุลต่านแห่งเคดะห์และไม่ได้ใช้ทำอะไรมากนัก ผู้ที่มาบุกเบิกเกาะปีนังคือ กัปตันฟรานซิส ไลท์ (Francis Light) ตัวแทนของบริษัทอีสต์อินเดียของอังกฤษเพื่อใช้เป็นท่าเรือ โดยฝ่ายอังกฤษทำสัญญาเช่าเกาะปีนังจากสุลต่านอับดุลเลาะห์แห่งเคดะห์ เมื่อ พ.ศ.2329 กัปตันไลท์ตั้งชื่อเกาะแห่งนี้ใหม่ว่า เกาะปรินส์ออฟเวลส์ (Prince of Wales island) และเริ่มมีการตั้งชุมชนเมืองตามแบบแผนเมืองอาณานิคมของอังกฤษ ซึ่งเมืองใหม่แห่งนี้ชื่อว่าจอร์จทาวน์ (Georgetown) อันมีที่มาจากพระนามของพระเจ้ายอร์ชที่ 3 กษัตริย์อังกฤษในสมัยนั้น

อังกฤษใช้ปีนังเป็นเมืองท่าและพัฒนาเป็นศูนย์กลางการปกครองอาณานิคมช่องแคบมะละกา (Straits Settlemants) มายาวนาน จนกล่าวได้ว่าเมื่อร้อยกว่าปีที่แล้ว ปีนังเป็นเมืองที่เจริญที่สุดแห่งหนึ่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นอกเหนือจากการพัฒนาบ้านเมืองของอังกฤษแล้ว เกาะปีนังยังเป็นที่รวมของถิ่นฐานผู้คนหลากเชื้อชาติ ทั้งชาวจีนที่อพยพมาทำมาหากินตั้งแต่ปลายสมัยราชวงศ์ชิงแล้วมีการแต่งงานกับคนพื้นเมืองจนกลายเป็นพวกเปอรานากัน (Peranakan) ชาวทมิฬอินเดียใต้ที่เข้ามาเป็นแรงงานสร้างสรรค์สิ่งต่างๆให้รัฐบาลอังกฤษ ชาวมลายูพื้นเมืองที่ยังคงรักษาขนบธรรมเนียมแบบมุสลิม และชาวไทยสยามที่ไปมาหาสู่และอยู่อาศัยหลายชั่วอายุคน ด้วยความหลากหลายทางเชื้อชาตินี่เองที่ทำให้ปีนังมีเสน่ห์ทางวัฒนธรรมที่แตกต่างจากภูมิภาคอื่นของมาเลเซียอย่างชัดเจน ทั้งศิลปกรรม วิถีชีวิต ศาสนสถาน และวัฒนธรรมประเพณี แม้ว่าอังกฤษจะสละอาณานิคมแห่งนี้ไปเมื่อประเทศมาเลเซียประกาศอิสรภาพในปี พ.ศ.2500 แต่รัฐบาลมาเลเซียก็ยังคงรักษาความหลากหลายทางวัฒนธรรมเช่นนี้อันเป็นเอกลักษณ์ของเกาะปีนังต่อไป จนกระทั่งสามารถเสนอชื่อเขตโบราณสถานและวัฒนธรรมเมืองจอร์จทาวน์เพื่อขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก (World Heritage) รับรองโดยองค์การ UNESCO ได้สำเร็จในปี พ.ศ.2551

ปัจจุบันนี้เมืองเล็กๆ ที่เต็มไปด้วยอาคารสวยๆสไตล์ชิโน-โปรตุกีสทั่วทั้งเมือง นอกจากนั้นยังมีภาพวาดบนกำแพงสวยๆ (Street Arts)ให้ชมกันตลอดเส้นทาง ที่เหมาะสำหรับคนที่ชอบการถ่ายรูปมากค่ะ  มาเมืองนี้ถือว่าคุ้มค่ามาก และยังมีร้านอาหารให้ลองชิมเยอะมากๆ(Food Streets) การเดินทางท่องเที่ยวในเมืองนี้ก็สะดวก มีรถเมล์ไปยังจุดต่างๆ รถเมล์ฟรีทั่วเมืองจอร์จทาวน์ก็มีนะเออ มีจักรยานให้เช่าปั่นเที่ยวรอบเมืองก็มีเช่นกัน
ส่วนเราชอบเดินพร้อมแผนที่ในมือ1แผ่น มาตามไปเดินเที่ยวเมืองสุดฮิปด้วยกันดีกว่าค่ะ