จขกท อายุ28 แล้วค่ะ พ่อแม่ยังไม่ปล่อยเลย ยังหวงเหมือนเราเป็นเด็ก เครียดนะ จะไปไหนแต่ละที ต้องคอยมาฟัง เห็นสีหน้าที่ไม่พอใจ ซึ่งน้อยครั้งมากที่จะขอไปไหนที ไปก็ไม่ได้ค้างคืนและไม่ไกลมากนะ เราเชื่อฟังพ่อแม่และเป็เด้กดีมาตลอด ไม่เคยนอกลู่นอกทาง แต่พอโตมาเราอยากได้อิสระในการใช้ชีวิตบ้าง ทำไมพ่อแม่ไม่เปิดโอกาสให้เราทำตามใจบ้าง เราเข้าใจว่าเป็นห่วง แต่รุ้ไหม มันทำร้ายเรามากเลย เครียด เสียใจ
เราสามารถรับผิดชอบอะไรหลายๆอย่างได้แล้วนะ
เช่น เราหาเงินได้เดือนเป็นแสน ไม่เคยต้องรบกวนพ่อแม่มานานมาก ช่วยแบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายในบ้าน ให้เงินซื้อของใช้ พาไปทานข้าว คือเราสามารถให้ได้หมดถ้าต้องการอะไร แต่เราไม่ชอบคือ บงการชีวิตเรามากเกินไป ไม่รู้จะบอกยังไง เวลาคุยก็ทะเลาะ นี่ไม่คุยกันมา1อาทิดแล้ว แค่เราอยากทำตามใจตัวเอง เป็นตัวของเราเองบ้าง คุยเรื่องนี้ทีไรทะเลาะกันทุกที
เราอยากรู้ พ่อแม่บ้านอื่นลุกโตขนาดนี้รับผิดชอบตัวเองได้แล้ว ยังทำเหมือนลูกเป็นเด็ก หวงไม่เข้าเรื่องอยู่ไหม
คนไม่ใช่แม่ก้ตอบได้นะ
ตอนนี้อยากไปซื้อบ้านเอง แยกอยุ่กับพ่อแม่มาก ไม่ได้จะทิ้งท่านนะคะ และก้ไม่ใช่เพาะอยากทำตามใจตัวเองทุกอย่าง แต่เราอึดอัดมาก บางทีคิดจนร้องไห้เสียใจทำไมแม่ไม่เข้าใจเราบ้าง

ปล.ถ้าเรามีลูกเราจะให้อิสระลูกตามสมควร เพราะเราคิดว่าชีวิตคือของลูกไม่ใช่ของเรา ต้องให้เขามีสิทธิเลือกเองบ้าง