ที่โรงพยาบาล

ข้างเตียงมี ทารกตัวน้อยนอนหลับอยู่ อ.สำเร็จ ตรงเข้าไปหาฟ้าและลูก

อ. สำเร็จ : ตื่นแล้วหรือครับ..ฟื้นจากคลอดหรือยัง

ฟ้า : ยังไม่ได้นอนเลยพี่ เจ็บ มันหน่วงๆอยู่ตรงแผล

อ.สำเร็จ : แล้วมีใครมาเยี่ยมบ้างยัง

ฟ้า : พี่ดาวมาอยู่ตั้งแต่เช้าพึ่งกลับไป บอกว่าจะไปซื้อของให้หลาน

อ. สำเร็จ : แล้วคุณหมอมาดูหรือป่าว

ฟ้า : ป่าว พยาบาลบอกผ่าคลอดก็ยังนี้หละ 2-3 วันก็จะดีขึ้น อย่านอนติดเตียง ฝื่นเดินหน่อย

อ. สำเร็จ : ใช่ พยาบาลพูดถูก แล้วฟ้าตั้งชื่อลูกยังหละ

ฟ้า : ยังคะ รอพี่ตั้งมาสัก 2-3ชื่อมาให้ฟ้าเลือก

อ. สำเร็จ : ครับ เจ้านาย (แล้วก็เคาะไปที่หัวเบาๆ) นี่ ชอบชื่อไหน 1 อมตะ 2 นิรันดร์

ฟ้า : คนบ้าอะไรชื่อ อมตะ ชื่อนิรันดร์ ก็ โบราณๆ

อ. สำเร็จ : นิรันดร์ ก็เวลาพี่พูดว่า รักฟ้านิรันดร์ ไงหละ พูดทีเดียวได้ทั้งแม่ทั้งลูกเลย

ฟ้า : (ฟ้ายิ้มจนเจ็บแผลและพูดว่า) บ้า .. เอาชื่อนี้เลย ห้ามเปลี่ยนนะ

อ.สำเร็จ : ไม่เปลี่ยนตั้งใจอยู่แล้วชื่อนี้

ฟ้า : ป่าว .. รักฟ้านิรันดร์ ห้ามเปลี่ยนนะ

อ.สำเร็จเหลือบตาไปเห็นลูกน้อย ออกอาการตื่นเต้นดีใจ: อ้าว ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่นี้

ฟ้า :  (ฟ้าพยายามพลิกตัวและชะโงกหน้ามาดู) อ้าว ตื่นแล้วไม่ให้ซุ่มให้เสียงเลย

อ.สำเร็จ : ดู.. มองตาแป๋วเลย ทำอย่างกับรู้เรื่องพ่อแม่คุยกัน

ฟ้า : สวัสดีป่าป๊ายังคะ

อ.สำเร็จ : สวัสดีป่าป๊ายังครับ ต๊ะ

ฟ้าทำหน้า งง : ต๊ะ.. มาจากไหนพี่

อ.สำเร็จ : อมตะ..เรียกสั้นๆ ห้วนๆ ว่าต๊ะ

ฟ้า : ตกลงชื่อจริงชื่อเล่นคิดเองมาหมดแล้วใช่ไหมเนี้ย ..

อ.สำเร็จ : คิดตั้งแต่ชื่อจนถึงลูกจะมีเมียเลย แถมยังคิดเผื่อลูกคนที่สองด้วย

ฟ้า : พี่มาคลอดเองไหมหละ ลูกคนแรกไม่เห่อเลยนะ ... แล้วลูกคนที่สองชื่ออะไรดี

อ.สำเร็จ & ฟ้า ต่างหัวเราะออกมาแบบลืมตัวอย่างมีความสุข

อ.สำเร็จ : ตื่นแล้วขอป๊าอุ้มหน่อยนะ

ฟ้า : พี่ๆๆๆๆ ไปล้างมือก่อนพึ่งเข้ามาเอาเชื้อโรคมาติดลูกหรือป่าว

อ.สำเร็จ : จริง ไปล้างมือก่อน... ออ ลืมไป นิยม เขาฝากกำไรข้อเท้าทองมาให้หลานด้วย น้องๆที่ทำงานก็ฝากมาเยอะเลยอยู่เต็มหลังรถเลยหละ

ฟ้าเสียงดังขึ้น แบบลืมไปว่าผ่าคลอดมา : บอกมันนะไอ้นิยมไม่ต้องมาเยี่ยม เอาผลงานผัวกูคืนมาก่อน แล้วค่อยมาคุยกันไอ้เพื่อนเวร

ความเดิมเมื่อสมัยเรียนมหาลัย

ฟ้าและดร. นิยม เป็นเพื่อนร่วมรุ่น และฟ้าเป็นรุ่นน้อง อ.สำเร็จ เป็นแฟนกันตั้งแต่สมัยเรียน ฟ้าอยู่ปี 1 อ.สำเร็จอยู่ปี 4 แม้ อ.สำเร็จเรียนจบทำงานแล้ว ก็ยังคอยไปรับไปส่ง ไปร่วมกิจกรรมในคณะไม่ขาด ที่ไม่ขาดไม่ใช้ Spirit หรือเลือดรักสถาบันเข้มข้นนะแต่กลัว โดนแย่งแฟน เพราะฟ้ามีหนุ่มๆมาขายหนมจีบเยอะมาก หลังเรียนจบ ก็ยังคอยไปรับไปส่งที่ทำงานทำเสมอต้นเสมอปลายและก็แต่งงานกันเมื่อฟ้าทำงานได้ไม่ถึง 3 ปี หลังแต่งงานแล้ว ฟ้าก็ลาออกมาเป็นแม่บ้านเต็มตัว ทั้งๆที่ยังอยากทำงานอยู่ แต่ อ.สำเร็จอยากให้ออก ปัญหาเดิมๆของเขาคือว่าฟ้าเป็นคนสวยและมีหนุ่มๆ มาติดพันมาก อ.สำเร็จ รักมากหวงมากจึงยอมทนลำบากทำงานคนเดียวเลี้ยงครอบครัว และพยายามทำให้ฟ้ามีความสุขมากที่สุด

กลับมาที่โรงบาลดีกว่า

อ.สำเร็จพยายามพูดแต่เรื่องดีดีของ นิยมเพื่อโน้มน้าวให้ฟ้ามองนิยมในแง่ดีบ้าง : ฟ้า เรื่องมันแล้วไปแล้ว นิยม ก็ดีกับพี่นะ งบประมาณและค่าใช้จ่ายในการวิจัยต่างๆ เขาก็จัดหาให้ไม่ขาดนะ

ฟ้า : ใช่ซิพี่ ผลงานออกมาก็เสนอ บอร์ดอีก คราวก่อนผลงานพี่ยังไม่ทันเสนอบอร์ดก็แอบไปขายให้บริษัท เอกชน แจ้ง สตง (สำนักงานตรวจเงินแผ่นดิน) ดีไหมเนี้ย บาทหนึ่งก็ไม่ได้ (เสียงเริ่มดังขึ้นกว่าเดิม)

อ.สำเร็จ : ฟ้า มองนิยมดีหน่อยเขาก็ให้แต่พี่ไม่เอาเอง เขายังแบ่งมาพี่ก็ต้องปันออกให้น้องๆในทีม ให้นิยมมันออกตัวก็ดูไม่ดีนะ น้องๆก็เงินเดือนไม่เยอะ พี่พอไหวก็แบ่งๆกันไป

ฟ้า : เออแบ่งให้น้องๆ แล้วที่มันแบ่งออกมาเท่าขี้มดนะจ๊ะ คุณพ่อพระ..แล้วลูกเมียจะเอาอะไรกินค่ะคุณพี่ขา มันได้ทั้งเงินทั้งกล่อง แล้วพี่หละ ต้องไปรับจ๊อบเป็นอาจารย์พิเศษ สอนในมหาวิทยลัย ไปไหนมาไหนมีแต่คนเรียก อาจารย์ อาจารย์ ดูเหมือนดีนะพี่ เอาเวลามาอยู่กับลูกกับเมียดีกว่าไหมค่ะ .....

อ.สำเร็จ : แล้วไปแล้วหน่า เริ่มกันใหม่ๆ

ฟ้า : พูดแล้วของขึ้น ปวดๆแผลอยู่หายเลยกู (ฟ้าพูดไปเสียงเริ่มดังควันออกหู ไม่เหมือนคนเพิ่งคลอดลูกเลย)

อ.สำเร็จ : ไม่คุยหละ ไปล้างมือมาอุ้มลูกดีกว่า

ฟ้า : อย่านอกเรื่อง ฟ้าจะด่ามันต่อ ไอ้เพื่อนทรยศ ไอ้เพื่อนเวร

(เสียงเจ้าตัวเล็ก คราง) ฟ้า : เห็นไหม ลูกยังรู้เรื่อง เห็นด้วยกับแม่เลย (และตามมาด้วยการร้องไห้)

อ.สำเร็จ : พี่ว่าพี่ไปตามพยาบาลมาดีกว่า พ่อแม่มือใหม่ไปตามมืออาชีพก่อนนะ (อ.สำเร็จขืนอยู่ต่อ ต้องมาทนฟัง ฟ้าไล่ด่านิยมต่อ รีบชิ่งออกดีกว่า)

อ. สำเร็จ เป็นคนฐานะปานกลาง ไม่ได้ร่ำรวย และก็ไม่จน อยู่บ้านไม้เก่าๆ เนื้อที่ เกือบไร่ในซอยแถวสีลม บริเวณโดยรอบบ้าน เริ่มมีตึกสูงเสียดฟ้าค่อยๆโผล่ ข้างบ้านก็เป็นลานจอดรถที่รอขึ้นตึกอยู่เมื่อเวลามาถึง เวลาไหนก็เวลาที่ อ.สำเร็จ ยอมขายบ้านนะ เหลือบ้านไม้เก่าๆไม่กี่หลังมาขวางความเจริญ บ้านหลังนี้ซึ่งเป็นมรดกตกทอดมาตั้งแต่คุณปู่ ซึ่งปู่ก็ยกให้พ่อ และ พ่อแม่ก็ไปอยู่บ้านต่างจังหวัด กับพี่ชายซึ่งไปมีครอบครับกับสาวอีสานเลยตัดสินในตั้งรกรากที่ อุบลราชธานี สร้างบ้านหลังใหญ่ เพราะพี่ชายทำธุรกิจสร้างบ้านขาย กลายเป็นคนมีฐานะขั้นเศรษฐี บ้าน อ.สำเร็จเรียนเก่งกว่าทุกคน แต่ อ.สำเร็จ แม้เป็นคนที่เรียนเก่งที่สุด แต่ก็ซื่อที่สุด และก็จนที่สุดด้วย ความซื่อของ อ.สำเร็จ เป็นสิ่งที่ทุกคนในบ้านเป็นห่วงแม้วันที่แต่งงาน พ่อและแม่ยังย้ำกับฟ้าเลยว่า "ดูแลพี่ดีๆนะลูก อย่าให้ใครมาหลอกมาโกงนะ พี่เขามันซื่อ..บื้อ"




อ.สำเร็จพาลูกเมียกลับบ้านถึงบ้านก่อนที่แดดจะออก ไม่อยากให้กระหม่องของเด็กต้องโดนความร้อนเดี๋ยวจะไม่สบาย

อ.สำเร็จ : หลานกลับมาแล้วครับ สวัดดีครับพ่อ แม่

ฟ้า : กลับมาแล้วคะ คุณพ่อ คุณแม่ สวัสดีคะ

ปู่ : เป็นไงบ้างหลานปู่ รอตั้งนานแล้ว ปล่อยคุณปู่รอนานไม่ดีเลยนะ (เสียงคุณปู่ที่แสดงถึงความตื่นเต้นดีใจ)

ย่า : พ่อ อย่าเสียงดังเด็กหลับอยู่ เออ ตกลงมันลูกใคร พูดยังกะเป็นพ่อเอง

ปู่ : ยังจะเรียกพ่อ ต้องเรียกปู่แล้ว แล้วหลานพ่อตั้งชื่อยัง (หันหน้าไปบอกที่ อ.สำเร็จ)

อ.สำเร็จ : ครับ ชื่อนิรันดร์ ชื่อเล่นชื่อ ต๊ะ ครับ

ปู่ : ทำไมโบราณจัง คนรุ่นใหม่ตั้งชื่อ ให้มันเด่นๆเท่ห์ๆหน่อยซิวะ

ย่า : ชื่อ พ่อแม่ตั้งให้ดีที่สุดแล้วแก่แล้วยังเอาแต่ใจตั้งเอง หรือ พ่อจะตั้งให้หละ ...เออ ฟ้า พึ่งคลอด อย่าขึ้นขั้น 2 นะ 1 เดือนห้ามสระผมเป็นอันขาดนะ อย่ากินเผ็ดด้วย อย่ายกของหนักนะให้โด่งมันช่วยยก อย่า... (เสียงขัดจังหวะของปู่ ดังขึ้น)

ปู่ : แม่ๆๆๆตกลงจะมาดูแล หรือมาสั่ง เดี๋ยวเขาอึดอัดเขาก็ไล่กลับอุบล อดดูหลานพอดี (ฟ้าและอ.สำเร็จหัวเราะ)

ฟ้า : ไม่หลอกคะ ที่คุณแม่บอกมาหนูเตรียมแล้วคะ เหลือแต่ตู้อยู่ไฟที่ยังไม่มา พี่สาวหนูจะเอามาให้ค่ะ

ย่า : เออ โชคดีของไอ้โด่งมันนะ  ปกติผู้หญิงสมัยใหม่เขามียากิน แทนการอยู่ไฟแต่ฟ้ายังอยู่ไฟแบบคนเก่าคนแก่

อ. สำเร็จ : แม่ อยู่ไฟไม่โบราณหรอกแม่ เราเกือบซื้อคอร์สอยู่ไฟแล้ว มีเครื่องมือครบ ยาครบ คนดูแลมันจัดให้ ราคาเป็นพันเห็นราคาผมถอยเลย ทำเองดีกว่า ฟ้าเขาศึกษาจากหนังสือแม่และเด็ก และมีดาวมาช่วยเรื่องอยู่ไฟด้วยครับ ยาเทียบนึงก็ไม่กี่ตังค์ อุปกรณ์ของดาวก็มี ประหยัดกว่ากันเยอะเลยครับ

ย่า : เดี๋ยวนี้มีด้วยหรือแม่ทำบ้างดีกว่า รับประกันซื้อคอร์สกับแม่ มดลูกเข้าอู่เร็วเหมือนติดจรวดเลย

อ. สำเร็จ : งั้นแม่จัดให้ฟ้าก่อนเลยดีกว่าแม่ ผมซื้อ

ย่า : แน่ ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ส่งเสียงเลยมองตาแป๋วเลย แน๊ะ ยิ้มให้ย่าด้วย

ปู่ : ยิ้มให้อุ้มหละซิ มาๆๆๆ ให้ปู่อุ้มก่อน ..เออโด่ง พ่อถามหน่อย ทำไมให้ลูกเรียกพ่อว่าป๊า เรียกแม่ว่าแม่หละ (พลางยื่นมือทั้งสองไปช้อนหลานเข้ามาอยู่ที่อ้อมอก คุณปู่)

อ.สำเร็จ : คือว่าเราเป็นคนไทยแล้วฟ้าเป็นลูกคนจีนครับ ต๊ะเรียกผมว่าป๊า ผมจะได้รู้สึกว่าผมก็เป็นคนจีนคนหนึ่งส่วนฟ้าเป็นอาหมวย ต๊ะเรียกแม่ว่าแม่ จะได้ให้ฟ้ารู้สึกว่าเป็นคนไทยครับ

ปู่ : อื้ม.. เข้าใจคิด เป็นความคิดที่ดีมาก 5555 เยี่ยม

เสียงสนทนาดำเนินต่อไปไม่สนใจกาลเวลาพร้อมเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขก็อบอวนในบ้านไม้หลังนี้ มาพร้อมกับชีวิตใหม่ที่เข้ามาเป็นสมาชิกในบ้านหลังนี้ มาพร้อมกับเช้าที่สดใสและความอบอุ่นมากๆวันหนึ่ง


อ่านตอนที่ 3 https://ppantip.com/topic/37838658

อ่านตอนที่ 1 https://ppantip.com/topic/37838525