ก.) นรุตฺตมํ อตฺถจรํ นรานํ
ผู้อุดมกว่านรชน ผู้พระพฤติประโยชน์ เพื่อนรชนทั้งหลาย
เถรภาษิต: มมร ๒๕/๑๘๕/๑๔-๑๕.

ข.) คุณวา อนุรกฺขปริชโน สทา
สงเคราะห์บริวารชนทุกเมื่อ ดูแลบริวารชนตลอดกาล คือคุณของมหาบุรุษ
เถรภาษิต: มมร ๗๔/๓๔๕/๑๗-๑๘.

“ไม่ใช่เรื่องนิดหน่อย หรือเล็กน้อย เพราะยกศัพท์ให้ฟัง มันไม่จริงอยู่ จริงไม่ได้จากส่วนคนที่ยก คนยกไม่จริง เพราะคนยกมีเครื่อง หรือให้ใช้อยู่ซึ่งระบบของการทำงาน, บางคนจึงอาจจะว่า สิ่งมายกขึ้นไปนั้นไม่จริง เป็นเหมือนมายา เพราะตัวระบบหรือเครื่องมือนั้นหนีออกห่างคน เครื่องมือไม่แสดงส่วนยืนยันว่าบุคคลนั้นเป็นใคร อย่างไร เครื่องมือแสดงแค่ว่า เครื่องมือเป็นเครื่องมือ, แต่!ว่า ศัพท์ที่ยกขึ้นแสดงนั้นเป็นคำศัพท์จริง  ที่ฉายออกเป็นการผนวก!รวมกันด้วยบทบังคับหลายอย่าง ให้กระทำออกมาได้ และคนทำนั้นเองต้องยอมรับการฝึกฝนอย่างนั้นไปก่อน ตามระบบ ตามใจความได้เป็นไป แบบนั้นไปก่อน เพื่อศึกษาความจริง ว่าในส่วนที่เราอาจจะยังขาด หรือเกิน ยังมีอยู่

เราจะต้องเอาไว้ก็จึงจะรู้แน่ จะเอาออกทิ้งไปก็ต้องรู้แน่ ในทางใดทางหนึ่งนั้น อาศัยว่า “รู้ไว้ใช่ว่า ใส่บ่าแบกหาม” คือมากกว่า ถ้าที่รู้นั่นใช้ ใช่ข้อที่จะใช้ประโยชน์ ถึงจะต้องใส่บ่าแบกหามหนักตัว สลัวสะโหล สว่างแจ้งโร่ มืดทึบไม่เห็น ก็จะต้องเอาไว้ให้รู้แน่ จนกว่าจะชัด และรู้ว่าหนทางใดจะได้อาศัย หรือเข้าดูแลรักษากันได้, ซึ่งสำคัญว่า รู้ไว้ใช่ว่า! ยกศัพท์อะไร ๆ ดั่งนั้น ๆ ดีร้าย ให้โทษหรือว่าเป็นคุณ ก็มิพ้น คงได้แก่มนุษย์สมบัติ ของเรานั่นเอง”

“ถอยสักก้าว ทะเลดูสวย ท้องฟ้าสดใส”

ข้อมูลสุภาษิต : Wordy Guru รอบรู้คำศัพท์