คือ บางที่ เรา (ไม่ยุ่งกับใคร เฉยๆ มาทำงานไม่ได้คุยกับใคร มาทำงาน คือทำงาน สนใจในสิ่งที่ทำ เลิกงานตัวใครตัวมัน แยกย้าย)

แต่จะมี พวกคน บางคน จับกลุ่มนินทา แบบว่า (อย่าไปยุ่งกะเขาเลย พวกโลกส่วนตัวสูง) หรือ มองสายตาแบบ แขวะๆๆ อะไรทำนองนี้


มาทำงาน ไม่ใช่มา นินทา มาเม็าซ์เรื่องดารา มาหาเพื่อนเข้ากลุ่ม บลาๆๆ ไม่ใช่หรอ

เรามาทำงาน งานที่ทำ ต้องใช้สมาธิในการเขียนแบบ คือ ทำไปคุยไป (เราทำงานไม่ออก ดีไวด์ความคิดไม่ออก) ดังนั้น การทำงานของเราคือ อยู่ที่โต๊ะ นั่งคิดงาน ออกแบบงาน พอเที่ยง (เราไม่อยากไปกินข้าวกับคนอื่นเพราะ รำคาญที่ต้อง ไอ้คนนี้จะกินอันนี้ ไอ้คนนั้นจะกินอันนี้) เบื่อ เราเดินไปกินข้าวคนเดียว แล้วกลับมาทำงาน เลิกงานกลับบ้าน เพราะที่ทำงานไกล ไม่ไปไหนต่อกับใคร อยากกลับบ้าน

เราก็เลยดูเหมือนไม่เข้าสังคม ส่วนมากจะเป็นพวกผู้หญิงชะนีนั่งเม็าซ์กัน ด่าคนนัน้นคนนี้ไปทั่ว เราไม่ชอบแบบนี้ เลยไม่สุงสิง

แต่กลับเป็นว่า ยิ่งไม่ไปสุงสิง กับโดนแขวะ กัด ตลอด


สรุปสังคม การทำงานของคนไทย (คือการ เข้ากลุ่ม มีพวกพ้อง) ใครที่ตัวคนเดียว ไม่ยุ่งกับใคร ไม่คุยกับใคร (ทำไม ถึงตกเป็นเป้าหมายของคนพวกนี้ในการนินทา) นะ