เราไม่ชอบตัวเองเลยที่เป็นคนแบบนี้ เราเป็นคนที่ไม่ชอบสุงสิงกับคนแปลกหน้าหรือขนาดเพื่อนที่ดูสนิทด้วยเราก็ยังไม่สนิทกับเขาเลย เพื่อนบางคนชอบบอกเราว่าเราเป็นคนหัวช้า บางครั้งก็ทำอะไรไม่ได้เรา ส่วนเพื่อนบางคนก็ด่ากันมาตรงๆเลยว่า เธอมันซื่อบื้ออ่ะ ยืนโง่อยูาได้อัไรประมาณนี้ ซึ่งเราก็แบบ เป็นคนหัวช้าอ่ะ เราพยายามปรับตัวมาตั้งแต่เริ่มขึ้นมัธยม แต่ทำยังไงเราก็ตามใครไม่ทันอยู่ดี ซึ่งมันเป็นอะไรที่น่าหงุดหงิดง่าย เราเป็นฝ่ายที่ถูกเพื่อนกระทำเอาเปรียบตลอด แต่ก็ใช่ว่าเราจะยอม เราก็ต้องมีการตอบโต้บ้างอะไรบ้าง เวลาเพื่อนด่าเราหนักเราก็จะแบบว่าทนไม่ไหวเราก็จะบอกว่า เรื่องเเค่นี้เองทำไมต้องด่าแรงด้วยส่วนมากคำที่เราใช้ด่าเพื่อนนั้นจะไม่ใช่คำหยาบ ด้วยบุคลิคที่เราเป็นคนเงียบๆ เวลาเราเอาคืนใคร เพื่อนคนนั้นเขาจะไม่ยุ่งกับเราเลย
สำหรับคนที่ชอบขอกินขนมของคนอื่น แบบ มันเกินไปอ่ะ ชอบใช้เรานู่นนี่เมื่อเราอดด่าไม่ได้จริงๆเราก็จะปฏิเสธ แล้วพูดเลยว่า มีมือมีเท้าเหมือนกันถ้ามัวแต่ขี้เกียจไม่ไปเอาเองก็นั่งบ่นจนปากแห้งอยู่ตรงนั้นแหละ อะไรประมาณนี้
มีครั้งนึงที่เราได้ไปจับผ้าช่วยอาจารย์ที่หอประชุม จะมีเพื่อนคนนึงที่จะขอให้เราไปช่วยจับผ้าด้วย ซึ่งตรงที่เราจัดอยู่มีด้วยกัน สามคน คนที่หนึ่งคืออาจารย์ ที่ทำหน้าที่จับลายผ้า ส่วนคนที่สองก็คือเพื่อนที่ขอให้เราช่วย เราเป็นคนที่สามจับผ้าให้เรียบ ให้ตรง เพื่อนมันก็ชอบว่าเราว่าจับผ้าให้มันตรงหน่อย ดูดิ้ อันที่อาจารย์จับลายมันไม่สวยเลย มันสูงเกินไป ทั้งๆที่เราเป็นคนสุดท้าย เธอเป็นคนที่ส่งผ้าให้ครูอีกที ตัวเองไม่ได้จับตามลายที่เราพับไว้กลับมาโทษเราซะงั้น
เป็นเรา เราจะไม่โทษคนอื่น เราจะพิจารณาตัวเองว่าถูกไหม ถ้าจะไปโทษคนอื่นแล้วมันละอาย ที่ตัวเองเป็นคนผิดเเท้ๆ



เราถูกเอาเปรียบตลอด ไม่ว่าจะเป็นที่นั่งโรงอาหาร ซึ่งมันเป็นที่ประจำ เราก็ยังถูกแย่ง
หนังสือเรียน ทั้งที่เป็นของเรายังจะเอาของเก่ามาแลกกับเราทั้งที่เราไม่ยอม
การแย่งคิวเข้าแถวเคารพธงชาติ ยังถูกแย่ง จากเพื่อนกระเทย ตัวเองตัวเล็กจะไม่ว่าหรอก ตัวใหญ่ก็ใหญ่แทกคิวคนอื่นอยู่ได้ แทนที่จะไปอยู่แถวผู้ชายกลับมาแย่งแถวผู้หญิง ไอ้เอาก็เข้าใจหรอกนะว่าอยากเป็นผู้หญิงแต่มันก็แบบเหลืออดอะ เเทรกให้ตัวเองอยู่ร่มแล้วให้เราอยู่แดดนี่สิ
เวลาเป็นหัวหน้าลูกเสือคนที่เก่งๆไม่เอามาเป็นเอาคนที่ซื่อบื้ออย่างเรา มาเป็น นี่เราก็เป็นหัวหน้ามา3ปีละ ไม่มีใครอยากมาเปลี่ยนซักที แต่ก็ช่างเถอะ เาาภูมิใจในตำแหน่งที่ได้รับ




เรื่องบางเรื่องเรารู้มากกว่าคนอื่นรู้เราก็จะปิดเงียบ
เวลาเพื่อนถามเราตอบไปบางครั้งเขาก็หาว่าเรามั่ว บางครั้งก็บอกไปเชคสมองบ้างนะ(เออ...เราก็ว่างั้นแหละ)
พอเราไม่พูดเพราะกลัวว่าเขาจะไม่พอใจกลับมาโทษเราที่ไม่ยอมบอกเพื่อนอย่างนั้นอย่างนี้




เราเหนื่อยอ่ะ เราตามใครไม่ทัน เราปวดสมแงไปหมดล้ะ
เพื่อนส่วนมากเวลาเจอเราเขาจะไม่ทัก บางทีก็ทักแล้วก็ไม่คุยด้วยเลย

เราก็คิดนะว่าบางทีเราควรอยู่ในโลกของเราก็พอ นั่นคือโลกส่วนตัว ไม่ไปยุ่งกับใคร ไม่คุยกับใึคร นิ่งๆไม่หาเรื่องใส่ตัว นั่นหละดีที่สุดที่เราทำได้ละ