เพื่อนๆ ที่ไปดูการ์ตูนเรื่อง incredible2 คงได้ดูการ์ตูนสั้นเรื่องเปา นะครับ
ซึ่งย่อๆ ก็เป็นเรื่องที่คุณแม่ชาวจีนคนนึง แกทำซาลาเปาขึ้นมา และซาลาเปามีชีวิต
จากนั้นแกก็เอาอกเอาใจ ทะนุถนอมซาลาเปาลูกนี้เหมือนลูกเลย จนวันนึงเจ้าเปาเติบโตขึ้น
และก็ต้องการมีชีวิตของตัวเอง และเรื่องก็ดำเนินไปจนจบแบบซึ้งๆ
คือจะบอกว่าผมดูการ์ตูนเรื่องนี้นี่ดูจบน้ำตาร่วงเลย นึกถึงตอนตัวเองสมัยเป็นเด็กๆ
และตอนนี้ที่สถานะเป็นคุณพ่อลูกสองที่กำลังเติบโต คืออินและซึ้งมากๆ
เลยอยากถามเพื่อนๆ ว่าชอบหรือมีความคิดเห็นยังไงเกี่ยวกับการ์ตูนนี้มั่งครับ
และตอนนี้ในเน็ตเอง ก็กำลังมีสองกระแสเกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกัน คือฝรั่งดูแล้วจะงงๆครับ
คือเค้าจะชินกับการที่พอโตขึ้น ลูกก็จะแยกตัวออกไปใช้ชีวิต ไปสร้างไปมีครอบครัวของตัวเอง
ในขณะที่สังคมเอเชียเราจะเลี้ยงและประคบประหงมลูกกันแบบสุดๆ และใจหายหรือผิดหวังเมื่อเค้าไม่เป็นอย่างที่ต้องการ
ซึ่งตามทวิตเตอร์ จะเห็นข้อความประมาณ “เป็น 10 นาทีที่งงที่สุดในชีวิตเลย” และอีกทวีตที่บอกว่า “ฉันตั้งใจดูทุกวินาที แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าเรื่องมันเกี่ยวกับอะไร” ทำให้เกิดกระแสในโลกออนไลน์ที่แต่ละคนต่างแสดงความเห็นเกี่ยวกับความหมายเบื้องหลังการ์ตูนซาลาเปาเรื่องนี้กันเต็มทวิตเตอร์ ยาวไปจนถึงบทความตามเว็บไซต์ต่างๆ ที่พยายามอธิบายประเด็นความแตกต่างทางวัฒนธรรมในครอบครัวฝั่งเอเชีย และตะวันตก
จนในที่สุด Domee shi ซึ่งเป็นผู้กำกับหญิงวัย 32 ปี ออกมาให้สัมภาษณ์ว่า การ์ตูน Bao ของเธอได้แรงบันดาลใจมาจากชีวิตส่วนตัวของเธอนั่นเอง ในฐานะที่เธอเป็นลูกสาวของครอบครัวชาวจีนที่อพยพมาอยู่ที่แคนาดา และยังมีพ่อแม่ที่เป็นห่วงลูกสุดขีดตามสไตล์ครอบครัวชาวจีน
.
“แรงบันดาลใจหลักๆ มาจากชีวิตของฉันเอง ฉันโตขึ้นมาในครอบครัวที่ปกป้องฉันมากเกินไปเหมือนฉันเป็นซาลาเปาลูกน้อยๆ ของแม่ ฉันเป็นลูกคนเดียวและอาศัยอยู่ในโทรอนโตกับพ่อแม่ พวกเขาห่วงฉันมากๆ และคอยตามดูทุกฝีก้าวว่าฉันปลอดภัยดี เลี้ยงดูแบบใกล้ชิดมากๆ และฉันอยากที่จะลองศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างลูกกับพ่อแม่แบบที่ปกป้องลูกมากเกินไปผ่านสัญลักษณ์เป็นตัวซาลาเปา
ก็เป็นเรื่องของความต่างทางวัฒนธรรมและแนวคิดนะครับ ก็คงไม่มีผิดถูก แต่อยากฟังความเห็นจากเพื่อนๆมั่งครับ เกี่ยวกับการ์ตูนและแนวคิดของการ์ตูนสั้นเรื่องนี้ครับ
.
มีใครชอบการ์ตูนสั้นเรื่องเปา (Bao) ที่ฉายก่อน incredible2 มั่งครับ
ซึ่งย่อๆ ก็เป็นเรื่องที่คุณแม่ชาวจีนคนนึง แกทำซาลาเปาขึ้นมา และซาลาเปามีชีวิต
จากนั้นแกก็เอาอกเอาใจ ทะนุถนอมซาลาเปาลูกนี้เหมือนลูกเลย จนวันนึงเจ้าเปาเติบโตขึ้น
และก็ต้องการมีชีวิตของตัวเอง และเรื่องก็ดำเนินไปจนจบแบบซึ้งๆ
คือจะบอกว่าผมดูการ์ตูนเรื่องนี้นี่ดูจบน้ำตาร่วงเลย นึกถึงตอนตัวเองสมัยเป็นเด็กๆ
และตอนนี้ที่สถานะเป็นคุณพ่อลูกสองที่กำลังเติบโต คืออินและซึ้งมากๆ
เลยอยากถามเพื่อนๆ ว่าชอบหรือมีความคิดเห็นยังไงเกี่ยวกับการ์ตูนนี้มั่งครับ
และตอนนี้ในเน็ตเอง ก็กำลังมีสองกระแสเกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกัน คือฝรั่งดูแล้วจะงงๆครับ
คือเค้าจะชินกับการที่พอโตขึ้น ลูกก็จะแยกตัวออกไปใช้ชีวิต ไปสร้างไปมีครอบครัวของตัวเอง
ในขณะที่สังคมเอเชียเราจะเลี้ยงและประคบประหงมลูกกันแบบสุดๆ และใจหายหรือผิดหวังเมื่อเค้าไม่เป็นอย่างที่ต้องการ
ซึ่งตามทวิตเตอร์ จะเห็นข้อความประมาณ “เป็น 10 นาทีที่งงที่สุดในชีวิตเลย” และอีกทวีตที่บอกว่า “ฉันตั้งใจดูทุกวินาที แต่ก็ยังไม่เข้าใจว่าเรื่องมันเกี่ยวกับอะไร” ทำให้เกิดกระแสในโลกออนไลน์ที่แต่ละคนต่างแสดงความเห็นเกี่ยวกับความหมายเบื้องหลังการ์ตูนซาลาเปาเรื่องนี้กันเต็มทวิตเตอร์ ยาวไปจนถึงบทความตามเว็บไซต์ต่างๆ ที่พยายามอธิบายประเด็นความแตกต่างทางวัฒนธรรมในครอบครัวฝั่งเอเชีย และตะวันตก
จนในที่สุด Domee shi ซึ่งเป็นผู้กำกับหญิงวัย 32 ปี ออกมาให้สัมภาษณ์ว่า การ์ตูน Bao ของเธอได้แรงบันดาลใจมาจากชีวิตส่วนตัวของเธอนั่นเอง ในฐานะที่เธอเป็นลูกสาวของครอบครัวชาวจีนที่อพยพมาอยู่ที่แคนาดา และยังมีพ่อแม่ที่เป็นห่วงลูกสุดขีดตามสไตล์ครอบครัวชาวจีน
.
“แรงบันดาลใจหลักๆ มาจากชีวิตของฉันเอง ฉันโตขึ้นมาในครอบครัวที่ปกป้องฉันมากเกินไปเหมือนฉันเป็นซาลาเปาลูกน้อยๆ ของแม่ ฉันเป็นลูกคนเดียวและอาศัยอยู่ในโทรอนโตกับพ่อแม่ พวกเขาห่วงฉันมากๆ และคอยตามดูทุกฝีก้าวว่าฉันปลอดภัยดี เลี้ยงดูแบบใกล้ชิดมากๆ และฉันอยากที่จะลองศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างลูกกับพ่อแม่แบบที่ปกป้องลูกมากเกินไปผ่านสัญลักษณ์เป็นตัวซาลาเปา
ก็เป็นเรื่องของความต่างทางวัฒนธรรมและแนวคิดนะครับ ก็คงไม่มีผิดถูก แต่อยากฟังความเห็นจากเพื่อนๆมั่งครับ เกี่ยวกับการ์ตูนและแนวคิดของการ์ตูนสั้นเรื่องนี้ครับ
.