มนุษย์คือ ผู้เลือก และ มนุษย์ก็คือ ผู้ถูกเลือก
พ่อแม่เปรียบเสมือนประตูเปิดออกสู่โลกมนุษย์ โลกแห่งพลังงาน คลื่นความถี่ที่อยู่ในระดับเดียวกันจะถูกดึงดูดเข้าหากัน ดังนั้นพ่อแม่และลูกจะต้องมีคลื่นความถี่อยู่ในระดับเดียวกันในเวลาที่เกิดการปฏิสนธิ และ พ่อแม่และลูกจะต้องมีคลื่นความถี่ที่สามารถตอบสนองความต้องการที่จะเรียนรู้ของกันและกันได้ เพราะฉะนั้นจึงเป็นการเลือกซึ่งกันและกัน พ่อแม่เลือกลูกและลูกก็เลือกพ่อแม่ ทุกคนมีความเหมือนกันและมีความต่างกัน ดังนั้นมนุษย์ทุกคนจึงควรเรียนรู้ในความเหมือนและต่างนั้นเพื่อช่วยกันลดช่องว่างระหว่างกันและกันเพื่อการใช้ชีวิตอย่างมีความสุขร่วมกัน มนุษย์ทุกคนมีโลกที่ซ้อนทับกันอยู่สองโลกภายในและภายนอกคือ โลกมนุษย์กับโลกจิตวิญญาณ ที่มีความเหมือนและมีความแตกต่างกัน
- ความเหมือนกันและความแตกต่างกันระหว่างพ่อแม่ลูกในโลกจิตวิญญาณคือ ความเท่าเทียมกันในความเหมือนกันที่ทุกคนคือผู้เลือกและผู้ถูกเลือกซึ่งกันและกันในฐานะของจิตวิญญาณจึงเท่ากับพ่อแม่ลูกมีความเท่าเทียมกัน ดังนั้นพ่อแม่และลูกจึงไม่ใช่เจ้าของซึ่งกันและกัน ทุกคนต่างมีจิตวิญญาณเป็นของตัวเองและไม่ขึ้นตรงต่อกัน แต่ทุกคนถูกดึงดูดเข้าหากันเพราะทุกคนมีความต้องการที่จะเรียนรู้เพื่อปลดล็อกและะคืนความสมดุลย์ให้กับความไม่สมดุลย์ภายในจิตวิญญาณ spirit คือขั้วลบ (อดีต) พ่อแม่ลูกมีอดีตที่เชื่อมต่อกับปัจจุบัที่เหมือนกันและอยู่ในระดับเดียวกันแต่แตกต่างกันในทางปฎิบัติคือการเป็นผู้รับและผู้ให้ของตัวเองและการเป็นผู้รับและผู้ให้ของกันและกัน มีความต้องการที่จะเรียนรู้เพื่อปลดล็อกและคืนความสมดุลย์ให้กับความไม่สมดุลย์ภายในจิตวิญญาณ soul คือขั้วบวก (อนาคต) ที่มีความเหมือนกันและแตกต่างกันจึงทำให้พ่อแม่ลูกอาจมีอนาคตที่มีความเหมือนกันและแตกต่างกัน ทุกคนจึงควรที่จะแสดงความเคารพและให้เกียรติซึ่งกันและกัน ให้ความร่วมมือและช่วยเหลือซึ่งกันและกันเพื่อนำไปสู่การปลดล็อกและคืนความสมดุลย์ให้กับความไม่สมดุลย์ภายในจิตวิญญาณ spirit คือขั้วลบ (อดีต) ของกันและกัน ให้ความร่วมมือและช่วยเหลือซึ่งกันและกันเพื่อนำพาจิตวิญญาณ soul คือขั้วบวก (อนาคต) ไปสู่เป้าหมายในอนาคตของกันและกัน
- ความเหมือนกันและความแตกต่างกันระหว่างพ่อแม่ลูกในโลกมนุษย์คือ ความเหมือนกันและความแตกต่างกันในสถานะของความเป็นพ่อแม่กับลูกที่พ่อแม่ต้องเลี้ยงดูอบรมสั่งสอนลูกและลูกที่ต้องเลี้ยงดูและดูแลพ่อแม่เมื่อยามพ่อแม่แก่ชรา และความอยากได้อยากมีอยากเป็นในอนาคตที่ทุกคนมีความเหมือนกันและแตกต่างกัน การมอบความรักให้กันและกันและแสดงความเคารพและให้เกียรติซึ่งกันและกันระหว่างพ่อแม่ลูกคือ กุญแจสำคัญที่จะสามารถไขประตูสู่โลกมนุษย์และโลกจิตวิญญาณเพื่อช่วยกันปลดล็อกอดีต ปัจจุบันและอนาคตของกันและกัน และคืนความสมดุลย์ให้กับความไม่สมดุลย์ที่แต่ละคนยึดติดอยู่
มนุษย์คือ ผู้เลือกและผู้ถูกเลือกเพื่อตัวเองและเพื่อกันและกัน (โลก) การใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์มีเหตุและผลสองอย่างคือ อยู่เพื่อตัวเองและอยู่เพื่อกันและกันเป็นภาระหน้าที่ที่เราคือผู้ถูกเลือกและเราก็คือผู้เลือกของเราเอง ถ้าเราไม่เป็นคนเดินข้ามสะพาน เราก็เป็นสะพานให้ผู้อื่นก้าวเดิน เราคือพระเจ้า พระเจ้าก็คือเรา เราคือซาตานและซาตานก็คือเรา เราสามารถเลือกเป็นพระเจ้าหรือเลือกเป็นซาตานก็ได้ เราคือนักบุญ และเราก็คือคนบาป เราสามารถเลือกเป็นนักบุญหรือคนบาปก็ได้ ทั้งหมดอยู่ในความคิด (สมอง) และความรู้สึก (จิตวิญญาณ soul คือขั้วบวก (อนาคต) จิตวิญญาณ spirit คือขั้วลบ (อดีต) เราไม่สามารถห้ามความคิดและความรู้สึกของเราได้ แต่เราสามารถเลือกหยิบเอาความคิดและความรู้สึกด้านใดด้านหนึ่งของเราขึ้นมาปฎิบัติได้ ในขณะที่เราเลือกหยิบเอาความคิดและความรู้สึกด้านใดด้านหนึ่งขึ้นมาปฎิบัติ เราก็จะไม่หยิบเอาความคิดและความรู้สึกอีกด้านขึ้นมาปฎิบัติโดยอัตโนมัติ
มนุษย์คือ ผู้เลือก และ มนุษย์ก็คือ ผู้ถูกเลือก
พ่อแม่เปรียบเสมือนประตูเปิดออกสู่โลกมนุษย์ โลกแห่งพลังงาน คลื่นความถี่ที่อยู่ในระดับเดียวกันจะถูกดึงดูดเข้าหากัน ดังนั้นพ่อแม่และลูกจะต้องมีคลื่นความถี่อยู่ในระดับเดียวกันในเวลาที่เกิดการปฏิสนธิ และ พ่อแม่และลูกจะต้องมีคลื่นความถี่ที่สามารถตอบสนองความต้องการที่จะเรียนรู้ของกันและกันได้ เพราะฉะนั้นจึงเป็นการเลือกซึ่งกันและกัน พ่อแม่เลือกลูกและลูกก็เลือกพ่อแม่ ทุกคนมีความเหมือนกันและมีความต่างกัน ดังนั้นมนุษย์ทุกคนจึงควรเรียนรู้ในความเหมือนและต่างนั้นเพื่อช่วยกันลดช่องว่างระหว่างกันและกันเพื่อการใช้ชีวิตอย่างมีความสุขร่วมกัน มนุษย์ทุกคนมีโลกที่ซ้อนทับกันอยู่สองโลกภายในและภายนอกคือ โลกมนุษย์กับโลกจิตวิญญาณ ที่มีความเหมือนและมีความแตกต่างกัน
- ความเหมือนกันและความแตกต่างกันระหว่างพ่อแม่ลูกในโลกจิตวิญญาณคือ ความเท่าเทียมกันในความเหมือนกันที่ทุกคนคือผู้เลือกและผู้ถูกเลือกซึ่งกันและกันในฐานะของจิตวิญญาณจึงเท่ากับพ่อแม่ลูกมีความเท่าเทียมกัน ดังนั้นพ่อแม่และลูกจึงไม่ใช่เจ้าของซึ่งกันและกัน ทุกคนต่างมีจิตวิญญาณเป็นของตัวเองและไม่ขึ้นตรงต่อกัน แต่ทุกคนถูกดึงดูดเข้าหากันเพราะทุกคนมีความต้องการที่จะเรียนรู้เพื่อปลดล็อกและะคืนความสมดุลย์ให้กับความไม่สมดุลย์ภายในจิตวิญญาณ spirit คือขั้วลบ (อดีต) พ่อแม่ลูกมีอดีตที่เชื่อมต่อกับปัจจุบัที่เหมือนกันและอยู่ในระดับเดียวกันแต่แตกต่างกันในทางปฎิบัติคือการเป็นผู้รับและผู้ให้ของตัวเองและการเป็นผู้รับและผู้ให้ของกันและกัน มีความต้องการที่จะเรียนรู้เพื่อปลดล็อกและคืนความสมดุลย์ให้กับความไม่สมดุลย์ภายในจิตวิญญาณ soul คือขั้วบวก (อนาคต) ที่มีความเหมือนกันและแตกต่างกันจึงทำให้พ่อแม่ลูกอาจมีอนาคตที่มีความเหมือนกันและแตกต่างกัน ทุกคนจึงควรที่จะแสดงความเคารพและให้เกียรติซึ่งกันและกัน ให้ความร่วมมือและช่วยเหลือซึ่งกันและกันเพื่อนำไปสู่การปลดล็อกและคืนความสมดุลย์ให้กับความไม่สมดุลย์ภายในจิตวิญญาณ spirit คือขั้วลบ (อดีต) ของกันและกัน ให้ความร่วมมือและช่วยเหลือซึ่งกันและกันเพื่อนำพาจิตวิญญาณ soul คือขั้วบวก (อนาคต) ไปสู่เป้าหมายในอนาคตของกันและกัน
- ความเหมือนกันและความแตกต่างกันระหว่างพ่อแม่ลูกในโลกมนุษย์คือ ความเหมือนกันและความแตกต่างกันในสถานะของความเป็นพ่อแม่กับลูกที่พ่อแม่ต้องเลี้ยงดูอบรมสั่งสอนลูกและลูกที่ต้องเลี้ยงดูและดูแลพ่อแม่เมื่อยามพ่อแม่แก่ชรา และความอยากได้อยากมีอยากเป็นในอนาคตที่ทุกคนมีความเหมือนกันและแตกต่างกัน การมอบความรักให้กันและกันและแสดงความเคารพและให้เกียรติซึ่งกันและกันระหว่างพ่อแม่ลูกคือ กุญแจสำคัญที่จะสามารถไขประตูสู่โลกมนุษย์และโลกจิตวิญญาณเพื่อช่วยกันปลดล็อกอดีต ปัจจุบันและอนาคตของกันและกัน และคืนความสมดุลย์ให้กับความไม่สมดุลย์ที่แต่ละคนยึดติดอยู่
มนุษย์คือ ผู้เลือกและผู้ถูกเลือกเพื่อตัวเองและเพื่อกันและกัน (โลก) การใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์มีเหตุและผลสองอย่างคือ อยู่เพื่อตัวเองและอยู่เพื่อกันและกันเป็นภาระหน้าที่ที่เราคือผู้ถูกเลือกและเราก็คือผู้เลือกของเราเอง ถ้าเราไม่เป็นคนเดินข้ามสะพาน เราก็เป็นสะพานให้ผู้อื่นก้าวเดิน เราคือพระเจ้า พระเจ้าก็คือเรา เราคือซาตานและซาตานก็คือเรา เราสามารถเลือกเป็นพระเจ้าหรือเลือกเป็นซาตานก็ได้ เราคือนักบุญ และเราก็คือคนบาป เราสามารถเลือกเป็นนักบุญหรือคนบาปก็ได้ ทั้งหมดอยู่ในความคิด (สมอง) และความรู้สึก (จิตวิญญาณ soul คือขั้วบวก (อนาคต) จิตวิญญาณ spirit คือขั้วลบ (อดีต) เราไม่สามารถห้ามความคิดและความรู้สึกของเราได้ แต่เราสามารถเลือกหยิบเอาความคิดและความรู้สึกด้านใดด้านหนึ่งของเราขึ้นมาปฎิบัติได้ ในขณะที่เราเลือกหยิบเอาความคิดและความรู้สึกด้านใดด้านหนึ่งขึ้นมาปฎิบัติ เราก็จะไม่หยิบเอาความคิดและความรู้สึกอีกด้านขึ้นมาปฎิบัติโดยอัตโนมัติ