..ยามเมื่อมาเดินเล่นในสวน
หอมกลิ่นอบอวลด้วยมวลผลไม้
จะมองทางขวา
หรือว่าแลไปทางซ้าย
มีผลไม้ มากมาย ออกดื่นตา
โน่น แน่ะ มะม่วง
สุกงอมจนแทบจะร่วง
เป็นพวงห้อยย้อยลงมา
นั่นเงาะ และโน่นละหวา
อะไรเล่าหนามันแกว่ง...โทงเทง
..มองยิ่งมองเดินย่องเขาไป
พุธโธ่ให้ตายสิ มะขวิดนั้นเอง
ยามโดนลม มิน่าเล่าหนา
เจ้าจึงโทงเทง
ต่องแต่งแขวน แหมน่ากลัว..หล่น
กะท้อนลำใย มะปรางมังคุดมะไฟ
มะเฟืองสุกเหลืองเต็มต้น
ส้มโอก็มากล้น
ส้มเขียวหวานก็มากมี
..ลางสาดดาดดื่น ส่งกลิ่นหอม
น้อยหน่าก็งอมชวมกินเหลือดี
โน่นกล้วยหอม นั้นกล้วยน้ำว้า
นั่นกล้วยตานี
แต่ละหวี มีผลงามและสุกงอม
ขนุนหรือก็ดก
ชมพู่หรือก็ตกกระจายอยู่รายล้อม
ส่งกลิ่น อบอวลหอม
พร้อมไปในอุทยาน
..มัวแต่เพลินชมผลไม้
มะม่วง มะไฟ มะปราง ลำใย
เสียตั้งนมนาน
มัวพรรณาถึงผลไม้ในอุทยาน
ทั้งเปรี้ยวและหวาน
สารพัน มากมี
ร้องเพลงมาจนเพลิน
เวลาหรือก็เกิน เกือบสามนาที
ขอจบเพียงแค่นี้
ท้องไม่ค่อยดีต้องรีบไป
**************************************************************************
เห็นเพื่อนสมาชิกราชดำเนินหลายท่าน มีสวนผลไม้เป็นของตัวเอง หรือไม่ก็ได้กินผลไม้ของฝากจากสวนของเพื่อน
ทำให้นึกว่า แล้วทำไมเราไม่มีที่ มีทางกะเขาบ้าง ถ้ามีนะ จะปลูกทุกอย่างเลย
เหลือกิน ก็เอาไว้ขายออนไลน์ ชักจะติดใจเสียแล้วสิ
เมื่อคืนโดนลูกค้าทุเรียน ต่อว่า ว่าทำไมเอาของดิบไปให้ ฉันแกะดูมันยังแข็งอยู่เลย อ้าว ก็มันเพิ่งตัดมาจากสวน ต้องรอสัก 2-3 วันครับ ผมก็แนะนำไปแล้วว่า ถ้ายังไม่เหลือง ไม่มีกลิ่นหอม ก็อย่าเพิ่งฉีกกิน แต่รับรองว่า ไม่ใช่ทุเรียนอ่อน แน่นอน
ส่วนเจ้าอื่น บอกอร่อยมาก มีอีกหรือเปล่า ผมบอกหมดแล้วครับ รอปีหน้า
ของอะไรที่เราไม่เห็นข้างใน นี่ดูยากเหมือนกันนะ ขายไป เสียวไป เพิ่งเคยขายครั้งแรกด้วยสิ
ชีวิตพ่อค้า แม่ค้า รายย่อย ก็เหมือน ทำมาหากินไปวันๆ ได้มาก็ใช้ไป หมดแล้วก็ต้องหาใหม่อีก วนเวียนเป็นวัฏจักร จนกว่าจะสิ้นลม สิ้นแรง
เมืองไทยเรานี้ แสนดีหนักหนา ในน้ำมีปลา ในนามีข้าว ในสวนมีผลไม้ ในหัวใจฉันมีแต่เธอ.. (โจ หมี)
หอมกลิ่นอบอวลด้วยมวลผลไม้
จะมองทางขวา
หรือว่าแลไปทางซ้าย
มีผลไม้ มากมาย ออกดื่นตา
โน่น แน่ะ มะม่วง
สุกงอมจนแทบจะร่วง
เป็นพวงห้อยย้อยลงมา
นั่นเงาะ และโน่นละหวา
อะไรเล่าหนามันแกว่ง...โทงเทง
..มองยิ่งมองเดินย่องเขาไป
พุธโธ่ให้ตายสิ มะขวิดนั้นเอง
ยามโดนลม มิน่าเล่าหนา
เจ้าจึงโทงเทง
ต่องแต่งแขวน แหมน่ากลัว..หล่น
กะท้อนลำใย มะปรางมังคุดมะไฟ
มะเฟืองสุกเหลืองเต็มต้น
ส้มโอก็มากล้น
ส้มเขียวหวานก็มากมี
..ลางสาดดาดดื่น ส่งกลิ่นหอม
น้อยหน่าก็งอมชวมกินเหลือดี
โน่นกล้วยหอม นั้นกล้วยน้ำว้า
นั่นกล้วยตานี
แต่ละหวี มีผลงามและสุกงอม
ขนุนหรือก็ดก
ชมพู่หรือก็ตกกระจายอยู่รายล้อม
ส่งกลิ่น อบอวลหอม
พร้อมไปในอุทยาน
..มัวแต่เพลินชมผลไม้
มะม่วง มะไฟ มะปราง ลำใย
เสียตั้งนมนาน
มัวพรรณาถึงผลไม้ในอุทยาน
ทั้งเปรี้ยวและหวาน
สารพัน มากมี
ร้องเพลงมาจนเพลิน
เวลาหรือก็เกิน เกือบสามนาที
ขอจบเพียงแค่นี้
ท้องไม่ค่อยดีต้องรีบไป
**************************************************************************
เห็นเพื่อนสมาชิกราชดำเนินหลายท่าน มีสวนผลไม้เป็นของตัวเอง หรือไม่ก็ได้กินผลไม้ของฝากจากสวนของเพื่อน
ทำให้นึกว่า แล้วทำไมเราไม่มีที่ มีทางกะเขาบ้าง ถ้ามีนะ จะปลูกทุกอย่างเลย
เหลือกิน ก็เอาไว้ขายออนไลน์ ชักจะติดใจเสียแล้วสิ
เมื่อคืนโดนลูกค้าทุเรียน ต่อว่า ว่าทำไมเอาของดิบไปให้ ฉันแกะดูมันยังแข็งอยู่เลย อ้าว ก็มันเพิ่งตัดมาจากสวน ต้องรอสัก 2-3 วันครับ ผมก็แนะนำไปแล้วว่า ถ้ายังไม่เหลือง ไม่มีกลิ่นหอม ก็อย่าเพิ่งฉีกกิน แต่รับรองว่า ไม่ใช่ทุเรียนอ่อน แน่นอน
ส่วนเจ้าอื่น บอกอร่อยมาก มีอีกหรือเปล่า ผมบอกหมดแล้วครับ รอปีหน้า
ของอะไรที่เราไม่เห็นข้างใน นี่ดูยากเหมือนกันนะ ขายไป เสียวไป เพิ่งเคยขายครั้งแรกด้วยสิ
ชีวิตพ่อค้า แม่ค้า รายย่อย ก็เหมือน ทำมาหากินไปวันๆ ได้มาก็ใช้ไป หมดแล้วก็ต้องหาใหม่อีก วนเวียนเป็นวัฏจักร จนกว่าจะสิ้นลม สิ้นแรง