เรื่องย่อสั้นๆ
อดีตที่ถูกลืมไปแล้ว กำลังจะกลับมาอีกครั้ง ความทรงจำอันแสนจะเจ็บปวด
เขาจะสามารถข้ามผ่านมันไปได้หรือไม่ ใครกันแน่ที่โกหก แล้วใครที่จะพาเขาข้ามผ่านอดีตที่เลวร้ายนั้นไปได้


คำโปรยย
"พี่ อย่าพึ่งไป.. รอผมด้วยย" เสียงสะอื้นไห้ของเด็กชายวัย 8 ขวบ
ขณะที่ตะโกนร้องเมื่อเห็นแผ่นหลังไหวๆของพี่ชาย ที่วิ่งห่างออกไปเรื่อยๆ
ทางประตูหลังโกดังร้าง
ไม่ผิดแน่
.
.
.
พี่ชายคนนั้นทิ้งเขาไปแล้วจริงๆ


"คุณอาศิร คุณอาศิร คุณอาศิรคะ!!"
ชายหนุ่มสะดุ้งตัวขึ้นพร้อมเหงื่อที่โซกไปทั้งตัว
เขาถูกปลุกให้ตื่นขึ้นโดยแพทย์สาว

ใช่แล้วมันเป็นแค่ความฝัน แต่เป็นฝันที่หลอกหลอนเขามาตลอด 20ปี




คือจริงๆแล้วเราพึ่งเริ่มหัดเขียนนิยายอะค่ะ เลยอยากให้ช่วยวิจารณ์หน่อยว่าภาษาโอเคมั้ย ควรแก้ไขตรงไหนรึเปล่า
อยากให้กูรูแนะนำได้มั้ยคะ เพราะไม่รู้จะไปถามใคร

แต่คิดพล็อตคร่าวๆไว้แล้ว
อิมเมจขอยืมรูป หมาก เจมส์จิ  ญาญ่า พี่แต้วแล้วกัน

ปล.ตอนเขียนชื่อตัวละครคิดยากจริงๆ แต่นึกภาพออกว่าจะให้คนนี้คาเรกเตอร์เป็นแบบนี้ คนนี้เป็นแบบนั้น
แล้วค่อยมาเฉลยปมทีหลังค่ะ

ลิงค์ตอนนี้ถึงตอน 4 แล้วค่ะ
https://writer.dek-d.com/maythumb11/story/view.php?id=1824552

ปล.2 คำค่อนข้างผิดเยอะค่ะ เพราะคอมค้างบ่อย กำลังแก้ไข