ลูกเมียหลวง vs ลูกเมียน้อย

สวัสดีค่ะ วันนี้ มีเรื่องอยากสอบถามความคิดเห็นของทุกๆคนหน่อยนะคะ อาจจะยาวหน่อย รบกวนทุกคนด้วยนะคะ
  คุณพ่อของเรามีภรรยา2คน และมีลูก3คน คุณแม่เราเป็นเมียหลวงค่ะ แม่เรามีเราคนเดียวเป็นลูก ส่วนเมียน้อยมีลูก2คน
  เมียน้องของพ่อ แย่งพ่อเรามาจากแม่ ตามโทรด่า โทรอาละวาดแม่เรา พยายามเข้าหาคนในครอบครัวของพ่อ แต่ก็ไม่มีใครยอมรับ ไม่มีใครคุยด้วย เมียน้อยของพ่อก็ยังไม่ละความพยายาม มีความหน้าด้านมาก มากชนิดที่ว่าสุดๆ หอบผ้า หอบข้าวของย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านเรา ไม่มีใครต้อนรับ แต่พ่อเราค่ะพามา แถมทุกคนในครอบครัวเรา ก็ไม่มีใครต้อนรับนะคะ เมียน้อยตีมึนเลยค่ะ ย้ายเข้ามาอยู่เองโดยให้พ่อเราพามา จนแม่เราย้ายกลับไปอยู่อีกบ้านนึง พอเวลาผ่านไป เมียน้อยตั้งท้องลูกคนแรก และ พอผ่านไปเรื่อยๆ ก็ตั้งท้องลูกคนที่สองค่ะ
  แม่เลี้ยงเรามีอุปนิสัยดังนี้นะคะ ขี้เกียจ ไม่เคยทำอะไรเลย กินข้าวก็ไม่ล้างจานเอาไปแอบวางหมกตามหลังตู้จนมดขึ้น เราต้องคอยเก็บไปล้าง และ สกปรกซกมกมาก จนหลายๆคนในบ้านรับไม่ได้ และยังขี้อิจฉา ชอบใส่ร้ายเรากับแม่ให้ดูแย่ แต่ที่จริง แม่เราดีมาก เมียน้อยต่างหาก ที่แย่มากๆ เคยใส่ร้ายเราจนเราผิดใจกับพ่อ แม่เราเสียใจมากกับสิ่งที่พ่อทำ และตั้งแต่พ่อมีเมียน้อย ปัญหาก็เริ่มตามมา เราจากที่อยู่กันพร้อมหน้า ครอบครัวอบอุ่น ก็ต้องกลายเป็น พ่อไปทาง แม่ไปทาง เราเติบโตมากับรอยน้ำตา ของความคิดถึงครอบครัว เพราะเมื่อพ่อกับแม่แยกทางกัน เราก็ต้องไปอยู่กับย่าตั้งแต่เด็ก จนขึ้นมัธยมถึงได้ไปอยู่กับแม่ แต่ในขณะที่เมียน้อยกับลูกๆอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากับพ่อของเรา
  น้องทั้งสองคนของเรา ที่เป็นลูกของเมียน้อย คนนึงเป็นผู้หญิง คนนึงเป็นผู้ชาย คนผู้ชายนิสัยดีมากค่ะ รักและ หวังดีกับเรา เสมือนเป็นพี่น้องที่แท้จริงกันเลย แต่ส่วนคนผู้หญิง มีนิสัย ขี้อิจฉา ขี้โกหก ขี้ขโมย ไม่มีมารยาท ชอบเอาดีเข้าตัว ชอบเสแสร้งบีบน้ำตาต่อหน้าพ่อทำเป็นเหมือนอ่อนแอ แต่ลับหลังพ่อตวาดคนอื่นๆเช่นปู่หรือย่าเสียงแว๊ดๆเลยค่ะ แล้วนิสัยแย่มาก ไม่มีมารยาท ไม่มีรู้จักความเกรงใจเลยค่ะ
  แล้วพ่อเราก็จะชอบพูดกับเราว่า ให้รักน้องนะ อย่าทอดทิ้งน้อง คือ อยากถามทุกคนหน่อยค่ะ ว่าถ้าเป็นทุกคน จะรู้สึกยังไง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่