สวัสดีค่ะ แค่อยากระบายเฉยๆ ไม่รู้ว่ามีใครจะเป็นแบบเราไหม
คือรู้สึกว่าตัวเองไม่มีใครเลย เรียนอยู่มหาลัย บางทีก็ไปเรียนคนเดียว ไปกินข้าวคนเดียว ไปไหนมาไหนได้คนเดียว บางทีก็สนุกนะรู้สึกผ่อนคลายดี แต่พอกลับมาห้องอยู่คนเดียวก็เหงา ไม่มีคนคุย ไม่ได้มีคนมาจีบ เห็นเพื่อนมีความสุขเรื่องแฟนเราก็ดีใจด้วย แต่มองอีกนัยนึงคือเราก็รู้สึกว่าเราไม่เหมาะและไม่คู่ควรกับใครจริงๆ มันมีเรื่องราวมากมายที่ทำให้คิดแบบนั้นทั้งเรื่องครอบครัวและความรักที่เจ็บปวด ^^
ไม่ใช่ว่าไม่อยากมีความรัก แต่มันไม่มีเข้ามา พอมีก็ไม่สมหวัง เลยอยู่คนเดียวดีกว่า บางครั้งอยากจะระบายเรื่องราวให้เพื่อนฟังแต่ก็กลัวเพื่อนรำคาญ เลยเก็บไว้คนเดียวดีกว่า อยากมีใครสักคนที่พร้อมจะรับฟังเรา ในตอนที่เราไม่มีใคร อยากให้เขาพร้อมที่จะยอมรับฟังเราจริงๆ ยิ่งเวลาที่เราอยู่ห้องคนเดียวรู้สึกชีวิต down มากๆ เหงา โหวงเหวง หดหู่ใจ บางทีก็ร้องไห้ บางครั้งร้องไห้ถึงหนักมาก อยากจะกลับไปที่บ้าน
เราควรไปพบจิตแพทย์ดีไหม เห็นเพื่อนในสาขาไปมาเหมือนกัน อกหักหนักมาก แล้วพอไปพบจิตแพทย์ เพื่อนก็อาการดีขึ้นเยอะเลย
ควรพบจิตแพทย์ดีไหม ??
คือรู้สึกว่าตัวเองไม่มีใครเลย เรียนอยู่มหาลัย บางทีก็ไปเรียนคนเดียว ไปกินข้าวคนเดียว ไปไหนมาไหนได้คนเดียว บางทีก็สนุกนะรู้สึกผ่อนคลายดี แต่พอกลับมาห้องอยู่คนเดียวก็เหงา ไม่มีคนคุย ไม่ได้มีคนมาจีบ เห็นเพื่อนมีความสุขเรื่องแฟนเราก็ดีใจด้วย แต่มองอีกนัยนึงคือเราก็รู้สึกว่าเราไม่เหมาะและไม่คู่ควรกับใครจริงๆ มันมีเรื่องราวมากมายที่ทำให้คิดแบบนั้นทั้งเรื่องครอบครัวและความรักที่เจ็บปวด ^^
ไม่ใช่ว่าไม่อยากมีความรัก แต่มันไม่มีเข้ามา พอมีก็ไม่สมหวัง เลยอยู่คนเดียวดีกว่า บางครั้งอยากจะระบายเรื่องราวให้เพื่อนฟังแต่ก็กลัวเพื่อนรำคาญ เลยเก็บไว้คนเดียวดีกว่า อยากมีใครสักคนที่พร้อมจะรับฟังเรา ในตอนที่เราไม่มีใคร อยากให้เขาพร้อมที่จะยอมรับฟังเราจริงๆ ยิ่งเวลาที่เราอยู่ห้องคนเดียวรู้สึกชีวิต down มากๆ เหงา โหวงเหวง หดหู่ใจ บางทีก็ร้องไห้ บางครั้งร้องไห้ถึงหนักมาก อยากจะกลับไปที่บ้าน
เราควรไปพบจิตแพทย์ดีไหม เห็นเพื่อนในสาขาไปมาเหมือนกัน อกหักหนักมาก แล้วพอไปพบจิตแพทย์ เพื่อนก็อาการดีขึ้นเยอะเลย