ซ่อนรักพรางใจ (ตอนที่ 5)

กระทู้สนทนา

แต่งนิยาย นิยายออนไลน์ นวนิยายรัก นิยายไทย

ซ่อนรักพรางใจ

ตอนที่  5  หัวใจยังคงหวั่นไหว

….มือบางที่กำลังจรดปลายปากกาสีเส้นคมกริบลงบนกระดาษสีขาวแผ่นใหญ่ตรงหน้าอย่างตั้งอกตั้งใจโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างแม้แต่คนที่เดินเข้ามายืนดูจากข้างหลังได้สักพัก  อคินยืนดูเงียบๆอย่างเข้าใจจนปณาลีหยุดมือวางปากกาลงแล้วเอนหลังนั่งพิงพนักเก้าอี้อย่างผ่อนคลาย
“ พี่คินมาซะเงียบเลย ”  ปณาลีเอ่ยทักทั้งที่ไม่ได้หันมามอง
“ นึกว่าไม่รู้ตัวซะอีก  ตั้งใจทำอะไรอยู่น่ะ  เห็นทำมาหลายเดือนแล้ว ”  อคินถือวิสาสะหยิบกระดาษที่มีลวดลายจากปากกาสีสันสดใสขึ้นมาดูอย่างสนใจลวดลายที่ออกแบบได้สวยงาม  อ่อนหวาน  องค์ประกอบของลายเส้นนี้มีดอกไม้สีสวยและเครือไม้สีน้ำตาลเกี่ยวกระหวัดกันอ่อนช้อย  และยังมีกระดาษอีกหลายแผ่นที่มีลายเส้นคล้ายๆกันหลากสีสัน
“ ของขวัญแต่งงานนินาค่ะ ”  ปณาลีตอบแล้วยกแก้วชาเขียวที่วางอยู่โต๊ะเล็กข้างๆขึ้นดื่ม
“ ซุ่มทำมานานแล้วสิเนี่ย  ลายสวยแล้วก็ดูอลังการขนาดนี้จะเอาไปทำอะไร  คงไม่เอาไปแต่งห้องจัดงานเลี้ยงหรอกนะ ”  อคินทำตาโต
“ โหย  พี่คินก็พูดไป  ห้องจัดเลี้ยงเขาก็เตรียมธีมงานไว้อยู่แล้วหนูลีจะไปแย่งหน้าที่เขาทำไมกันล่ะคะ ”  ก่อนจะเก็บรวบรวมกระดาษที่วางกระจัดกระจายมาใส่แฟ้มเอกสารรวมกันไว้
“ ขี้เกียจเดาว่ะ  พี่รอดูผลงานเราก็แล้วกันว่าจะออกมาเป็นอะไร ”  อคินพูดแค่นั้นก่อนขยับตัวเตรียมจะเดินกลับออกไปเมื่อนึกได้ว่ามีงานที่ทำค้างอยู่
“ อ้อ  เดี๋ยวพี่ต้องออกไปดูกรอบรูปชุดใหม่  ฝากเราดูร้านให้ด้วยนะ ”  แล้วอคินก็ออกไปทิ้งความเงียบไว้ในห้องทำงานของปณาลีเช่นเดิม

…..ปณาลีหมุนเก้าอี้มายังหน้าต่างที่ข้างนอกกำลังเปียกไปด้วยหยดน้ำฝนเดือนมิถุนายน  สายฝนยังคงโปรยปรายตั้งแต่เช้าจนบ่ายและคาดว่าอากาศคืนนี้คงจะเย็นสบาย  มือถือที่วางนิ่งอยู่ตั้งแต่เช้ามีเสียงดังขึ้นจึงหันไปหยิบขึ้นมากดรับสาย
“ หนูลีอยู่ไหนหรอ ”  ลัลนาพูดมาตามสาย
“ อยู่แกลลอรี่จ๊ะ  นินามีอะไรไหม ”
“ นินากับพี่เต็มจะไปดูของชำร่วยกับการ์ดแต่งงานกัน  แต่พี่เต็มบอกว่าไม่ถนัด  หนูลีไปช่วยนินาเลือกนะ ” ลัลนาอ้อน
“ ได้สิ  จะไปดูกันวันนี้เลยหรอ ”  หัวใจดวงน้อยเต้นตึกๆจนนึกหมั่นไส้ว่านี่ไม่ใช่งานของตัวเองเสียหน่อย
“ เปล่าจ๊ะ  เป็นวันเสาร์บ่ายโมงน่ะ  หนูลีติดธุระอะไรไหม  ”
“ ไม่เลย  แต่วันเสาร์หนูลีจะเข้ามาแกลลอรี่ตอนเช้า  ไว้มารับที่นี่ตอนบ่ายนะ ”  นัดหมายกันเรียบร้อยก็วางสายไป

ฝนหยุดตกเกือบสนิทตอนสองทุ่มเศษๆ ปณาลีที่กำลังปลดปล่อยอารมณ์ไปกับชาอุ่นๆต้องเงยหน้าขึ้นมาเมื่อมีเสียงกดกริ่งหน้าบ้าน  เธอกระชับผ้าคลุมไหล่สีฟ้าเนื้อนุ่มไว้ก่อนจะเดินออกไปที่ประตูรั้วแล้วก็เห็นว่ามีร่างสูงของคนที่ทำให้หัวใจเต้นตุบๆยืนตากละอองฝนอยู่หน้าประตูรั้ว
“ พี่เต็มมาได้ยังไงคะ ”  ถามแล้วก็รีบเปิดประตูรั้วให้เขาเข้ามา  เหมรัศนิ์ยืนยิ้มอยู่และเสื้อก็ผ้ามีหยดน้ำฝนเกาะอยู่เล็กน้อย
“ โทรหาไม่ติดก็เลยมาเองดีกว่า ”  แล้วก็หลุดขำกับท่าทางเหรอหราของปณาลี
“ อ้าว  เหรอคะ สงสัยแบตจะหมด  พี่เต็มมีอะไรด่วนไหมคะ ”  แล้วก็แปลกใจเมื่อเห็นชายหนุ่มยื่นกล่องขนาดย่อมมาให้  ปณาลีจึงยื่นมือไปรับพร้อมกับทำท่างงๆ
“ ย้อนหลังวันเกิดไง  มีความสุขมากๆนะ ”  เขาอวยพร  ปณาลีจึงยิ้มออกมาก่อนจะขอบคุณ
“ ไม่น่าลำบากเลยค่ะ  ผ่านมาก็หลายวันแล้วด้วย ”  ปณาลีนึกถึงวันเกิดที่ผ่านไปตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว มีคนร่วมงานเป็นคนสนิทที่พอนัดรวมตัวกันได้รวมทั้ง อคิน ลัลนา ปกรณ์พี่ชายตนเอง  ยกเว้นเหมรัชนิ์ที่ต้องไปดูร้านอาหารที่ภาคใต้
“ สวยมากเลยค่ะ  นินาบอกล่ะสิว่าลีชอบผ้าพันคอ ”  ปณาลียิ้มปลื้มกับผ้าพันคอที่เป็นผ้าไหมเนื้อดีสีฟ้าครามมีชายผ้าเป็นพู่เล็กๆ เหมรัชนิ์ยิ้มกับท่าทางเด็กดีใจได้ของเล่นแล้วก็ต้องหุบยิ้มเมื่อรู้สึกหัวใจเต้นแรง  ต้องไม่ใช่กับปณาลี!   แล้วก็สะดุ้งกับเสียงหัวเราะสดใส
“ ว่าจะให้ตั้งหลายวันแล้วแต่ก็ไม่เจอเราสักที  จะฝากของขวัญมาก็เหมือนจะไม่ใส่ใจก็เลยเอามาให้ด้วยตัวเองดีกว่า ”
“ ขอบคุณนะคะพี่เต็ม  ลีจะเก็บรักษาไว้อย่างดี ”  เธอยิ้มหวานตอบกลับไป
ระหว่างทางที่ขับรถกลับเหมรัศนิ์ก็นึกถึงรอยยิ้มหวานสดใสของปณาลีแล้วก็ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว  ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่รู้สึกอะไรกับผู้หญิงที่สวยและสดใสแบบนี้แต่ที่เขาไม่คิดที่จะสานสัมพันธ์ไปในทางชู้สาวก็เพราะว่าหัวใจของเขาในตอนนี้ได้มีลัลนาผู้อ่อนหวานเข้ามาอยู่ในใจตั้งแต่แรกเห็นแล้ว  ยิ่งเห็นทั้งสองคนเป็นเพื่อนที่รักและสนิทสนมกันมากเขาก็ต้องหยุดและมองผ่านความสดใสของปณาลีไป   แต่ถ้าให้เขาเลือกเจอปณาลีก่อนเขาก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะรักเธอหรือเปล่า

…..ภายในสตูดิโอเวดดิ้งหรู  ลัลนากำลังเพลิดเพลินกับการเลือกดูของชำร่วยที่เป็นตุ๊กตาชายหญิงคู่เล็กๆ  ปณาลีเห็นท่าทางมีความสุขของเพื่อนรักก็อดยิ้มไม่ได้
“ ว่าที่เจ้าสาว  ยังเหลือการ์ดอีกนะจ๊ะ ไหนจะชุดจะอะไรอีกเยอะแยะ ”  ปณาลีเย้าเพื่อนสนิท
“ น่ารักๆทั้งนั้นเลยหนูลี นินาเลือกไม่ถูก ”  ลัลนาทำท่าตัดสินใจไม่ได้สักทีปณาลีจึงช่วยคัดเลือกแบบที่น่าสนใจให้แค่สามชิ้นจนลัลนาตัดสินใจเลือกเอาตุ๊กตาเซรามิคคู่รูปในชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาวขนาดครึ่งตัวที่ทำเป็นขวดใส่เครื่องปรุงขนาดพอดีพร้อมกับบรรจุใส่กล่องผูกริบบิ้นหรูหราน่ารัก  เมื่อได้แบบที่ต้องการพนักงานก็รับหน้าที่จัดการให้ก่อนที่สองสาวจะหันมาช่วยกันเลือกการ์ดแต่งงาน
“ นี่ตกลงคนที่แต่งงานคือลีกับนินาใช่มั้ย ฮ่าๆๆ ”  ปณาลีกับลัลนาหัวเราะลั่นจนเหมรัศนิ์ที่นั่งอยู่โซฟาตรงข้ามต้องขำตาม
“ โธ่  ถ้าจะให้พี่ออกความเห็น  นินาได้งอนพี่น่ะสิ  เลือกไม่เป็นสักอย่าง ”
“ ถ้าอย่างนั้นพี่เต็มไปลองดูชุดก่อนไหมคะ วัดขนาดตัวไว้ก็ดี ”  ลัลนาออกความเห็นว่าที่เจ้าบ่าวจึงเห็นด้วยก่อนจะลุกขึ้นตามพนักงานของร้านไป สองสาวจึงหันมาช่วยกันดูการ์ดและรูปแบบลวดลาย  ระหว่างที่ลัลนากำลังให้ความสนใจกับแบบการ์ดต่างๆในอัลบัมเล่มโตอยู่ปณาลีก็ตัดสินใจหันไปหยิบเอาโน๊ตบุคออกมาเปิดแล้วนำแฟลชไดฟ์มาเชื่อมต่อและกดแป้นสัมผัสอยู่ไม่กี่ครั้งก็วางลงบนโต๊ะตรงหน้า   ลัลนาจึงหันมาดูท่าทางสนใจ
“ จะเป็นอะไรไหมถ้าหนูลีจะให้ของขวัญวันแต่งงานนินาล่วงหน้า ”  ปณาลียิ้มหวาน
“ หนูลีทำอะไรให้นินาหรอ ”  ลัลนาหันมามองหน้าจอก่อนจะทำตาโต
“ ว้าว!!! ”  ว่าที่เจ้าสาวอุทานด้วยความตื่นเต้นจนเหมรัศนิ์สงสัยจึงเดินออกมาดูทั้งที่ยังวัดตัวไม่เสร็จ  สองขายาวก้าวมาหยุดด้านหลังสองสาวก่อนที่จะเบิกตากว้างด้วยความตื่นตาไม่น้อย
“ สวยมากเลยหนูลี  สวยมากๆ  ”  ลัลนาโผกอดเพื่อนสาวด้วยความตื้นตันใจ  ลายเส้นสีชมพูเกี่ยวกระหวัดเป็นเถาวัลย์งดงามประกอบไปด้วยดอกไม้กระจุ๋มกระจิ๋มน่ารัก  ปณาลียิ้มก่อนจะกดปิดหน้าจอแล้วถอดแฟลชไดฟ์ส่งให้
“ หนูลีคงทำได้เท่านี้  นินาคงเอาไปใช้ประโยชน์ได้บ้างนะ จะเอาไปทำเป็นลายผ้าม่านหรือถ้วยชามก็ได้  ถ้าไม่รังเกียจจะทำเป็นการ์ดก็ได้นะ ”  ปณาลีนำเสนอ
“ แน่นอนจ๊ะ  นินาจะเก็บไว้อย่างดี  ขอบใจนะหนูลี ”  สองสาวกอดกันด้วยมิตรภาพแน่นแฟ้น
“ ขอบใจนะหนูลี  สวยสมกับที่เป็นนักออกแบบจริงๆ ”  เหมรัศนิ์ขอบคุณจากใจ  ปณาลีจึงหันมายิ้มให้
เมื่อลัลนาเลือกแบบการ์ดได้แล้วปณาลีก็ถูกว่าที่เจ้าสาวลากแขนไปยังห้องลองชุดเพื่อช่วยเลือกชุดให้
“ นินาไม่เลือกแบบในเล่มก่อนค่อยตัดชุดเอาล่ะ ”
“ มาวัดตัวก่อนไงหนูลี  แค่แป๊บเดียวแต่เลือกชุดน่ะเป็นชั่วโมงแน่ๆ ”  ปณาลีจึงร้องอ๋อ  “ แล้วนินาก็อยากให้หนูลีเลือกดูชุดเพื่อนเจ้าสาวด้วยไง  นะๆ ”
“ อืม  ก็ดีนะ  เผื่อใกล้ๆวันหนูลีเตรียมตัวไม่ทัน ”  เห็นเพื่อนสาวอ้อนวอนแถมทำตาปริบๆใส่ก็ใจอ่อน
ทั้งสองสาวจึงถูกช่างวัดตัวเรียบร้อยก่อนจึงออกมาช่วยกันดูแบบชุดเจ้าสาวให้ลัลนา  ว่าที่เจ้าสาวเลือกชุดเกาะอกกระโปรงบานยาวกรอมเท้าสีขาวบริสุทธิ์  ทำด้วยผ้าเนื้อดีและมีผ้าชีฟองคลุมทับ มีลวดลายลูกไม้เล็กน้อยประปรายตามชายผ้าและหน้าอก
“ หือ ว่างไปนะชุดนี้  นินาไม่เลือกที่มีลวดลายเยอะๆหน่อยล่ะ ”  ปณาลีเสนอ
“ ถ้าลายเยอะไปก็เป็นชุดลิเกน่ะสิหนูลีละก็ ”  ลัลนาตัดสินใจได้แล้วก็แจ้งพนักงานไปก่อนจะขอตัวไปช่วยดูชุดให้ว่าที่เจ้าบ่าว  ปณาลีจึงเอนหลังลงบนโซฟานุ่มเพราะต้องซุ่มเร่งวาดลายเส้นให้ลัลนามาหลายคืนจึงทำให้รู้สึกเมื่อยล้า  ดวงตาสวยหลับลงเพื่อพักผ่อนสายตาก่อนจะค่อยๆลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงหวานๆของลัลนา

“ หนูลีดูสิ  หล่อไหม ”  ลัลนาดึงแขนว่าที่เจ้าบ่าวมายืนตรงหน้าเพื่อนสาว  ชายหนุ่มรูปหล่อร่างสูงใหญ่ในชุดเจ้าบ่าวสีเข้มคลุมทับเสื้อเชิ๊ตสีขาวข้างในและเนกไทเข้าชุดกัน  ดวงตาของปณาลีพร่าไปจังหวะหนึ่งก่อนค่อยๆจะกระพริบตาแล้วมองภาพตรงหน้าอีกครั้ง  ชายหนุ่มกำลังส่งยิ้มอ่อนโยนมาที่เธอ

“ สมบูรณ์แบบจ๊ะ ”  มุมปากสวยยกขึ้นอย่างชื่นชม

**************************************************************************************************************

ปล่อยให้คนอ่านตายใจไปก่อน  จะเข้าสู่โหมดโหดร้ายทารุณจิตใจละ

มุกตามัน

**************************************************************************************************************
ตอนที่แล้ว
ตอนที่ 1 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ 2 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ 3 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ 4 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้