จากประสบการณ์โดยตรงค่ะ
คือเรากับแฟน คบกันได้มา ปีกว่าๆได้ค่ะ เนื่องจากเป็นคนหมู่บ้านเดียวกัน การคบหาดูใจก็มีคนคอยแนะนำว่า คนนี้เขาดี เขาขยัน ถ้าคบก็จะดีนะ เราเลยคบหาดูใจกัน เนื่องจากว่าแม่เราป่วย เราเลยต้องลาออกจากงานที่ทำ(กรุงเทพ) มาอยู่บ้าน (ภาคเหนือ) ณ ตอนนั้นก็ตันค่ะ ไม่รู้จะทำงานอะไร เนา เลยมาช่วยเรา ชวนเราไปทำงานด้วย แรกๆเราก็ไม่ค่อยชอบงานนี้เท่าไหร่ เขาก็พาเราไปโน่น มานี่ จนเริ่มทำงานคล่อง เราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด

จนถึงวันหนึ่งที่เราตัดสินใจเช่าตึกเพื่อเปิดร้านเป็นของตัวเอง เนื่องจากว่าเราต้องย้ายมานอนที่ร้านเลยต้องหาทางออกด้วยการหมั้น จึงพาพ่อแม่ทั้ง 2 ฝ่ายมาคุยกัน ด้วยทางฝั่งแฟนฐานะก็ค่อนข้างจน ทางฝั่งเราก็ค่อนข้างมีเงินมีทอง พ่อฝั่งเราเลยบอกว่าก็แต่งใบแบบเมืองๆไปเลย(แต่งแบบคนเหนือ) คือ มัดมือสู่ขวัญพาเข้าหอ เรื่องโต๊ะนั่ง สถานที่ การเลี้ยงแขก เดี๋ยวพ่อฝั่งเราจัดการเอง ส่วนเรื่องอาหารการกินให้ฝั่งแฟนดูแล ซึ่งก็ตกลงกัน

พอถึงวันแต่ง
เราทั้ง 2 ก็มัวแต่วุ่นกับร้านเครียงานเครียเอกสารต่างๆมากมาย บ่ายเราก็กลับบ้านมา คือทุกอย่างเกือบจะเสร็จเพราะพ่อแม่เรา พ่อแม่แฟน และญาติๆมาช่วยงานกันจนเต็มบ้าน เราก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัว แฟนก็ไปอาบน้ำแต่งตัวที่บ้านเขา พอถึงฤกษ์แต่ง ชุดก็ชุดพื้นบ้านค่ะ เสื้อเราใส่เหมือนกันคือชุดม่อฮ่อมสีบานเย็น จะออกชุดพื้นบ้านหน่อยๆ จัดวางสร้อย แหวน เงิน ทองเสร็จสรรพ ก็มัดมือสู่ขวัญ แทบจะไม่ได้เชิญใครเลย แต่ก็มากันจนล้นบ้าน หลังจากมัดมือสู่ขวัญเสร็จ ทางผู้ใหญ่ก็พาขึ้นห้องหอ รับพรพ่อแม่ทั้ง2ฝ่าย ก็เป็นอันเสร็จพิธี ซึ่งเรียบง่ายและรวบรัดมาก
เสียงดนตรี ไม่มีค่ะ เราเน้นพูดคุย ของชำร่วยไม่มีค่ะเพราะไม่มีเวลาเตรียมเลย เงินที่มีก็เอาไปลงทุนกับร้านจนแทบจะหมด
รายจ่ายสรุปรวมวันนั้น คือ หมื่นต้นๆค่ะ เรื่องจริงที่ไม่ได้โกหก เสียคือเหล้าเบียร์ และค่าอาหารบางส่วนเท่านั้น เพราะอาหารต่างๆผักต่างๆก็มีอยู่หมดแล้วแทบจะไม่ต้องไปหาที่ไหนมันเลยทำให้งบเราไม่บานปลาย

แฟนถาม
อายไหม? ที่เราไม่ได้จัดงานแต่งที่ใหญ่โต
อายไหม? ที่เราไม่มีการ์ดเชิญไม่มีของชำร่วยเหมือนใครเขา
อายไหม? ที่แต่งกับคนจนๆอย่างเขา

คำตอบเราคือ ไม่ค่ะ เราไม่อาย ถึงแม่ว่างานแต่งงานของเราทั้ง 2 จะไม่หรูหรา ใหญ่โตเหมือนใคร เเต่เราดีใจที่ญาติๆมาช่วยมากมายขนาดนี้ ทั้งเพื่อน พี่ น้อง แม้เราจะได้ได้เอ่ยปากชวน เพียงแค่ส่งข้อความให้เขาก็ยินดีมาหาเรา ทุกคนช่วยงานเราทั้ง2ทำให้ผ่านไปด้วยดี เรารูสึกดีใจมากค่ะ รู้สึกขอบคุณทุกๆคน ขอบคุณที่มาช่วยงาน ขอบคุณในคำอวยพร ขอบคุณในคำแนะนำ ขอบคุณมากๆจริงๆ

การแต่งงาน ถ้าคน 2 คนรักกันจริง แม้จะไม่มีงานแต่งเลย เขาก็รักกันและอยู่ด้วยกันมาจนถึงปัจจุบัน ตัวอย่างหลายคู่มากค่ะ

จนถึงตอนนี้ ก็ เกือนจะ 2 ปีแล้วค่ะที่เราอยู่ด้วยกันมา มีปัญหาเราก็คอยจับมือและคอยให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ทะเลาะกันบ้าง แต่เราก็ยอมที่จะให้อภัย กล้าตอบแบบมั่นใจเลยค่ะ เราไม่อายเลย ที่เราได้เจอกับผู้ชายคนนี้ แม้เขาจะไม่ร่ำรวยเหมือนใครเขา เราก็รักเขาค่ะ และไม่เคยคิดจะเสียใจเลยที่มีเขาเป็นคู่ชีวิต

อย่าอายค่ะถ้าการแต่งงานมันจะมีคำนินทา ขอแค่เราเชื่อมั่นในความรักของเรา แล้วเราจะผ่านเรื่องนั้นมาได้