ทำไมเราอ่านแล้วเจอแต่คำว่าเห็นแก่ตัว เหมือนอีกฝ่ายโดนตัดสินไปแล้วฝ่ายเดียวว่าเห็นแก่ตัว ทั้งที่เป็นแค่ความข้างเดียว…
ระยะไหนก็แล้วแต่ จขกท.ได้สาดความผิดให้เขาหมดแล้ว เราจะอธิบายในส่วนของอีกข้างนึงแล้วกันนะคะ
1. คุณและแม่ตัดสินใจยอมแต่ง ไม่ได้เกิดการจับมือเซ็นไม่แต่งก็ไม่ต้องแต่งสิ จะไปโทษเขาทำไม ทั้งที่ตัวเองเป็นฝ่ายคล้อยตามเอง
2. พอตัดสินใจเอาบ้านเข้าไฟแนนท์ เอาเงินจะมาแต่งงาน ตรงนี้เข้าใจได้ เพราะจุดประสงค์หลักคือเอามาแต่งงาน? พอได้เงินมา อยากจะทำความดี ขอบวชหน่อยละกัน? ก่อนหน้านี้ทำอะไรอยู่… ทำไมไม่บวช… ไม่ต้องจัดงานอะไรก็ได้ อันนี้เขาก็ยอม ก็วินๆกันแล้วหนิ
3. แม่เสีย แล้วจขกท.อยากเว้น 1ปี แต่เขาอยากให้เว้น 6เดือน อันนี้ก็เข้าใจได้ ไม่มีใครผิด สำหรับเราพ่อเราเสีย เราก็เสียใจมากเหมือนกัน แต่คนเป็น ก็ต้องมีชีวิตต่อไป เหลือไว้เป็นความคิดถึงคุณงามความดีอยู่ในใจเสมอ อยู่ที่การตกลงกันมากกว่า สำหรับเราเว้น 6เดือน เราok
4. ไม่พร้อม แล้วปล่อยติดลูกทำไม ปล่อยนอกก็ได้หนิ ผู้หญิงก็อุ้มท้องไป ฝ่ายชายก็มาด่าปาวๆว่าเห็นแก่ตัว

สรุป จขกท. เองก็ผิดพอๆกันแหละ ตอนเริ่มก็ทำมาด้วยกัน ตอนนี้ไม่รักแล้วก็มาต่อว่า สรรหาเรื่องบกพร่องมาว่าอีกฝ่าย ใช้สติพินิจดูนะคะ บ่อยครังที่มีความสุขด้วยกันมา ลองคุยกันดูว่าจะเอายังไง เราว่าทัศนคติไม่ตรงกัน จูนกันได้ไหม คนละครึ่งทางได้ไหม ลองคุยดู

แค่ตั้งแต่ไม่ให้บวชงานศพแม่ ทนได้ยังไงแม่ของเราต้องร้องไห้ขออนุญาตเค้า
ถ้าเรื่องจริง อยากให้เข้มแข็งตัดสินใจด้วยตัวเองได้เลย เรียนโทเพื่ออนาคตที่ดีไม่อยากให้
ความเห็นเยอะกว่านี้