คือเรากลัวสัตว์ปีกทุกประเภทเลยค่ะ ถ้าเจอก็พยายามเดินเลี่ยง เคยเดินหนีจนเกือบถูกรถชน พยายามที่จะไม่กลัวแล้วนะคะครอบครัวก็บอกว่าให้พยายามทำใจให้ชอบ เราแค่กลัวไปเองเท่านั้น ใช่เรากลัวไปเอง แต่เราไม่ได้ตั้งใจจะกลัวค่ะ แค่พอเห็นสมองมันก็บอกให้หนี ขาก็เดินหนีออกมาทันทีเลย
กลัวขนาดที่เห็นรูปก็ไม่ได้ค่ะ พอรู้สึกกลัวแล้วในหัวก็จะมองเห็นแต่ภาพแล้วก็จิกมือตัวเอง จิกแขนตัวเองเรียกสติให้หายกลัว
ตอนเด็กอายุซัก 2-3 ขวบ อยู่บ้านพักข้าราชการ ซึ่งสภาพบ้านค่อนข้างทรุดโทรมมาก มีนกมาทำรังเยอะ รอบๆบ้านก็เยอะค่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าความกลัวถูกปลูกฝังมาจากตอนนั้นหรือเปล่า เคยเงยหน้าไปบนฟ้าแล้วก็เจอมันบินเข้ามาใกล้ๆ หัวใจเต้นแรงมาก หยุดหายใจไปชั่วขณะ พอมันไปก็คิดแต่ภาพนั้นในหัวซ้ำไปซ้ำมาแล้วก็กลัว เอาเล็บจิกตัวเองให้หายกลัวเหมือนเดิม เคยถูกเพื่อนแกล้งด้วยการที่เพื่อนไปจับนก(แล้วก็ปล่อยไป) เขาก็วิ่งมือเปล่าๆ(ที่เคยจับนกนั่น) มาวิ่งไล่เรา ทั้งที่ก็เป็นแค่มือเปล่า แต่เราวิ่งหนีจนหน้าซีดเป็นลมเลยค่ะ คือไม่ได้มองเห็นว่าเขาวิ่งไล่ ในสมองตอนนั้นคิดว่าเป็นนกนั่นแหละที่วิ่งไล่มา โตมาตอนนี้อายุเกือบ 22 นึกว่าจะดีขึ้น แต่ก็ไม่เลยค่ะ

คือที่พิมพ์มานี้อยากทราบว่าอาการของโรคแบบนี้ เราคิดว่าเราควรปรึกษาหมอแต่ไม่รู้จะเริ่มอย่างไรดี เพราะไม่เคยไปหาหมอเองเลยซักครั้ง(พูดจริงๆนะคะเวลาไปโรงพยาบาลคุณพ่อคุณแม่จะพาไปตลอด แต่เรื่องนี้ท่านไม่ได้มองว่ามันเป็นโรคก็เลยไม่เข้าใจว่าเราจะต้องรักษาทำไม) ทุกวันนี้มันเริ่มส่งผลต่อการใช้ชีวิตอย่างมากค่ะ เพราะว่าเป็นสัตว์ที่ต้องเจอในชีวิตประจำวัน


สิ่งที่ทำให้เกิดอาการกลัว
- เห็นตัวหรือส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือแค่คล้ายก็กลัวแล้ว
- ได้ยินเสียงบินพึ่บๆ
- รูปก็ดูไม่ได้ค่ะ
- แค่คนพูดถึงเราก็จะจินตนาการไปเอง ทำให้กลัว
- แค่ได้ยินชื่อ ก็ไม่ได้ค่ะโดยเฉพาะตัวสีเทาๆ

อาการหลังจากที่กลัว
- ในสมองคิดเรื่องอื่นไม่ได้ กังวลว่ามันจะเข้ามาใกล้ค่ะ
- หยุดหายใจไปชั่วขณะ(ไม่ได้นานมากนะคะ) แต่ก็ทำให้หอบเหนื่อยได้นิดหน่อย
- ใจสั่น จิกตัวเองจนเป็นรอย
- บางทีพอเห็นเป็นฝูงๆ ก็จะชอบคิดไปว่ามันอยู่ทุกที่รอบตัวเรา จนอยากกรี๊ดออกมาดังๆ

โรคแบบนี้ต้องไปที่โรงพยาบาลไหนเหรอคะ ต้องแจ้งทางรพ.ว่าอย่างไร เราอยู่หลักสี่-แจ้งวัฒนะ ที่ใกล้ที่สุดคือรพ.จุฬาภรณ์ แต่ก็ไม่เคยเข้าไปค่ะ
หากใครเป็นอาการแบบนี้แล้วรักษาหายหรือดีขึ้น แนะนำเราหน่อยนะคะ

ขอความกรุณาด้วยนะคะ