คือ เรามีอาการกลัวนกแบบหาสาเหตุไม่ได้ และไม่เข้าใจว่าทำไมถึงต้องกลัว
(มันเป็นความรุ้สึกแบบ ขนลุก สยดสยอง อย่างบอกไม่ถูก ยิ่งนกในบางรูปแบบนี่แค่เห็นก็ร้องไห้ได้เลยค่ะ ไม่รู้ทำไม
แล้วถ้าเป็นนกบาดเจ็บ หรือลูกนกที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้นี่ เราจะกลัวมาก กลัวว่ามันจะตาย สยดสยอง ขยะแขยง แต่ก็ไม่กล้าทิ้งมันไปไหน จนกว่าจะมีคนมาช่วยมัน ไม่งั้นเราจะกลับบ้านไปด้วยความวิตกจริตมาก)
ยังไม่ค่อยเคยพบใครที่มีความกลัวนกเหมือนกันเลยค่ะ
ไม่ทราบว่ามีใครเป็นเหมือนกันบ้างรึเปล่าคะ
เราเคยอ่านในเว็บต่างประเทศ เห็นมีบางคนกลัวแบบเฉพาะเจาะจง คือกลัวนกชนิดนี้ เท่านั้น ชนิดอื่นไม่กลัว
เช่น นกฮูก ไก่
อยากทราบสาเหตุของความกลัวแบบนี้ด้วยค่ะ
(เคยมีคนมาบอกกระทั่งว่า ชาติก่อนๆเคยทำกรรมกับสัตว์ปีกไว้เยอะด้วย 55)
ตอนเด็กๆเราไม่เป็นนะ พ่อเอานก เป็ด ไก่ มาเลี้ยง เยอะๆ เราก้เดินไปดูได้ รุ้สึกเฉยๆ
หรือ มันติดต่อกันได้คะ ตอนอายุ14-15 เคยไปสวนสาธารณะกับเพื่อน
มีนกพิราบเยอะมาก เพื่อนบอกว่าเขากลัวนกหน่อยๆนะ คือเข้าใกล้ได้ แต่ไม่กล้าจับ
แต่เหมื อนคำพูดเขาปลูกเมล็ดพันธ์บางอย่างในใจเราค่ะ
คือหลังจากนั้น เราเริ่มพิจารณารายละเอียดของนก แล้วก็เริ่มกลัวไปด้วย
ยิ่งโตยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ
(เราเป็นแบบกลัวแบบเฉพาะเจาะจงด้วย แต่ไม่กล้าบอกในกระทู้นี้ค่ะ กลัวเพื่อนมาเจอแล้วเอามาแกล้ง)
แล้วเราก็เลยกลายเป็นคนที่กลัวสัตว์ปีกแบบเต็มขั้นในที่สุด

ถ้าใครกลัวเหมือนกันมาร่วมแชร์หน่อยค่ะ
อยากรู้ว่าเป็นไง ทำไม เกิดจากอะไร
อยาก มีเพื่อนร่วมโลกที่รุ้สึกแบบเดียวกันค่ะ
(บ้านเราไม่มีใครเข้าใจเลย หาว่าเราเปนโรคกระแดะ ชอบเอามาแกล้งด้วย แต่ผลลัพธ์คือ เราเครียด วิตก ไม่มีความสุขเลย.. คือถ้าไม่เป็นไม่เข้าใจหรอกค่ะ)

ถามเพิ่มเติม เคยมีใครเป็นละหายได้บ้างไหมคะ ?

ขอบคุณค่ะ