เราอายุ15ปี ค่ะ คือตั้งแต่เด็กๆมาเราชอบทะเลาะกับแม่บ่อยๆเวลาทะเลาะกันทุกครั้งแม่ชอบโทษเราเป็นคนผิด บางเรื่องเราก็ยอมรับว่าเราผิดทะเลาะกันมาเรื่อยๆจะมีช่วงเราอายุ11ปี ที่ทะเลาะกันบ่อยมากๆเรากลายเป็นคนเงียบขึ้นแบบที่เรารู้สึกได้เวลาทะเลาะกัน แม่ก็ชอบเอาแต่พูดว่าเรานิสัยแย่เหมือนพ่อแท้ๆของเราเราเสียใจและน้อยใจมาก
พอสัก3-4เดือนมานี้พ่อเลี้ยงตีน้องเราแล้วน้องร้องไห้มาฟ้องแม่ แม่ก็บอกว่าเป็นเพราะเราที่ชวนน้องออกมาเล่น เราเลยบอกน้องว่าทีหลังก็ไม่ต้องไปยุ่งกับเขาแม่ก็ดุเรา เราก็ถามแค่ว่าเราผิดอะไรแม่ก็หาว่าเถียงแล้วก็ตีเรา เราเลยเดินหนีเราแทบอยากจะร้องไห้เลยค่ะไม่ใช่เพราะเจ็บแต่เราอยากจะพูดอยากจะอธิบายแต่แม่ก็ชอบหาว่าเราเถียงเราเลยเก็บไว้
ผ่านมาจากเหตุการณ์นั้นสัก1-2เดือน แม่ทะเลาะกับพ่อเลี้ยงเรื่องพ่อเลี้ยงชอบเมาเหล้าประจำไม่ค่อยช่วยกันทำมาหากิน ตอนนั้นเราอยู่ในห้องตัวเองค่ะเรารู้สึกรำคาญและหงุดหงิดมากๆจนเอาหมอนมาอุดหูก็ยังได้ยินเสียงในใจเอาแต่พูดคำว่ารำคาญๆๆๆแล้วจู่ๆน้ำตาเราก็ไหลออกมาค่ะเรามีอาการแปลกๆแบบที่ไม่เคยเป็นเรากรี๊ดๆ(กรี๊ดใส่หมอน)แล้วก็เอาแต่พูดว่ารำคาญตอนนั้นเรารู้สึกหงุดหงิดมากเราเป็นอยู่แบบนั้นจนอ้วกไป2-3รอบ
จนมาวันนี้(22/05/61)
ปกติเราจะทำงานพิเศษที่โรงเรียนตอนเที่ยงโดยช่วยป้าที่รู้จักกับแม่ขายของ เราจะต้องไปช่วยเขาขายข้าวตอนกลางวันแต่วันนี้เราเห็นคนมาช่วยเขาแล้วเราเรียกเขาแล้วเขาก็ยุ่งอยู่เราเลยเดินออกมาก่อนพอกลับมาถึงบ้านเราเล่าให้แม่ฟังแม่ก็บ่นเราว่าทำไมไม่อยู่รอขอบอกก่อนตัดสินใจเองตลอด นู่นนี่นั่นบลาๆๆๆๆๆ เราก็เลยบอกว่าหนูรู้แล้วเราก็พูดตามปกติแล้วแม่ก็บ่นขึ้นมาอีกแต่แบบเดิมๆเรื่องเดิมๆจนเราหงุดหงิดเผลอขึ้นเสียงใส่ว่ารู้แล้ว แม่ก็มาดุมาว่าเราเยอะแยะเราก็อธิบายให้แม่ฟังว่า "หนูรู้แล้วทำไมแม่ต้องย้ำหลายรอบหนูก็รู้อยู่ เดี๋ยวพรุ่งนี้หนูไปใหม่" แม่ก็หาเรื่องด่าเราอีกว่าจะตะคอกทำไมแม่ก็พูดอยู่นั่นเราก็ตอบแบบเดิมแม่ก็หาว่าเรายังไม่หยุดเถียงก็ตีเราอีก
ช่วงนี้เรารู้สึกว่าตัวเองอารมณ์แปรปวน หงุดหงิดง่าย ขี้รำคาญ เรารู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปเถียงบ่อยขึ้น นี่เป็นอารมณ์ตามช่วงวัยหรือเก็บกดคะ? มีวิธีบำบัดมั้ย?
นี่คืออาการเก็บกดหรือเปล่า?
พอสัก3-4เดือนมานี้พ่อเลี้ยงตีน้องเราแล้วน้องร้องไห้มาฟ้องแม่ แม่ก็บอกว่าเป็นเพราะเราที่ชวนน้องออกมาเล่น เราเลยบอกน้องว่าทีหลังก็ไม่ต้องไปยุ่งกับเขาแม่ก็ดุเรา เราก็ถามแค่ว่าเราผิดอะไรแม่ก็หาว่าเถียงแล้วก็ตีเรา เราเลยเดินหนีเราแทบอยากจะร้องไห้เลยค่ะไม่ใช่เพราะเจ็บแต่เราอยากจะพูดอยากจะอธิบายแต่แม่ก็ชอบหาว่าเราเถียงเราเลยเก็บไว้
ผ่านมาจากเหตุการณ์นั้นสัก1-2เดือน แม่ทะเลาะกับพ่อเลี้ยงเรื่องพ่อเลี้ยงชอบเมาเหล้าประจำไม่ค่อยช่วยกันทำมาหากิน ตอนนั้นเราอยู่ในห้องตัวเองค่ะเรารู้สึกรำคาญและหงุดหงิดมากๆจนเอาหมอนมาอุดหูก็ยังได้ยินเสียงในใจเอาแต่พูดคำว่ารำคาญๆๆๆแล้วจู่ๆน้ำตาเราก็ไหลออกมาค่ะเรามีอาการแปลกๆแบบที่ไม่เคยเป็นเรากรี๊ดๆ(กรี๊ดใส่หมอน)แล้วก็เอาแต่พูดว่ารำคาญตอนนั้นเรารู้สึกหงุดหงิดมากเราเป็นอยู่แบบนั้นจนอ้วกไป2-3รอบ
จนมาวันนี้(22/05/61)
ปกติเราจะทำงานพิเศษที่โรงเรียนตอนเที่ยงโดยช่วยป้าที่รู้จักกับแม่ขายของ เราจะต้องไปช่วยเขาขายข้าวตอนกลางวันแต่วันนี้เราเห็นคนมาช่วยเขาแล้วเราเรียกเขาแล้วเขาก็ยุ่งอยู่เราเลยเดินออกมาก่อนพอกลับมาถึงบ้านเราเล่าให้แม่ฟังแม่ก็บ่นเราว่าทำไมไม่อยู่รอขอบอกก่อนตัดสินใจเองตลอด นู่นนี่นั่นบลาๆๆๆๆๆ เราก็เลยบอกว่าหนูรู้แล้วเราก็พูดตามปกติแล้วแม่ก็บ่นขึ้นมาอีกแต่แบบเดิมๆเรื่องเดิมๆจนเราหงุดหงิดเผลอขึ้นเสียงใส่ว่ารู้แล้ว แม่ก็มาดุมาว่าเราเยอะแยะเราก็อธิบายให้แม่ฟังว่า "หนูรู้แล้วทำไมแม่ต้องย้ำหลายรอบหนูก็รู้อยู่ เดี๋ยวพรุ่งนี้หนูไปใหม่" แม่ก็หาเรื่องด่าเราอีกว่าจะตะคอกทำไมแม่ก็พูดอยู่นั่นเราก็ตอบแบบเดิมแม่ก็หาว่าเรายังไม่หยุดเถียงก็ตีเราอีก
ช่วงนี้เรารู้สึกว่าตัวเองอารมณ์แปรปวน หงุดหงิดง่าย ขี้รำคาญ เรารู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปเถียงบ่อยขึ้น นี่เป็นอารมณ์ตามช่วงวัยหรือเก็บกดคะ? มีวิธีบำบัดมั้ย?