HOMESTAY 2 : DUGONG HOMESTAY

ออกจาก Kriss Iba ตอน 12:30 น.
มาถึงที่ Dugong Homestay ประมาณ 13:30 น. เจ้าของ Homestay กำลังสร้างบ้านหลังใหม่อยู่หน้าหาดเดินมาตอนรับและทักทายเราเจ้าของ Homestay ที่นี้ เป็นชายหนุ่ม อายุไม่น่าจะเกิน 35 ปี ชื่อว่า Musa และเมื่อแนะนำตัวกันเป็นที่เรียบร้อย Musa จึงพาเราไปที่บ้านพักซึ่งก็อยู่ตรงเราหน้านั้นแหละ

บ้านพักที่นี้สร้างความหนักใจให้เรามาก เนื่องจากอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ แดดส่องไม่ถึง ประกอบกับตำแหน่งที่ตั้ง Homestay แห่งนี้มีกลุ่มเมฆก้อนใหญ่ปกคลุมอยู่ตลอดเวลา จึงทำให้ตัวบ้านชื้น มีกลิ่นอับ และมีตัวแมลงประหลาดๆเยอะ เช่น จิ้งเหลนสีเขียวสด ตั๊กแตนตัวยักษ์ ตุ๊กแกก็มาห้องน้ำ ก็ไม่ OK อาจเป็นเพราะที่นี้มีคนดูแลที่เป็นผู้ชายทั้งหมดเลยไม่ค่อยสะอาดเท่าที่ควร

เนื่องจากหน้าหาดที่นี้จะมีลักษณะเป็นแนวราบ ปะการังที่นี้ก็จะมีลักษณะเป็นกอที่ไม่มีการเล่นระดับสูงต่ำอะไรมากนัก มีความคล้ายคลึงกับบ้านเรา แต่มีความหนาแน่นและหลากหลายมากกว่า มีปลาเยอะ แต่ตัวไม่ใหญ่มาก มีแนวหญ้าทะเลสีเขียวกอใหญ่ มีปลาอาศัยอยู่ที่แนวหญ้าทะเลนั้น แต่พวกมันคงกินหญ้าทะเลมากเกินไปจนตัวกลายเป็นสีเดียวกับหญ้าทะเลแปลกดีเขียวเชียวนะเจ้าเจองู หรือ หนอน หรือ อะไรก็ไม่รู้ แต่ไปก่อนคะ มาใหญ่และยาวสะขนาดนั้น ใครจะมามั่วดูว่าตัวอะไรละ

วันรุ่งขึ้น ขอให้ Musa พาไปดำน้ำที่ Urun เสียดายที่กล้อง TG5 แบ๊ตหมด เลยไม่มีรูปใต้น้ำให้ดูUrun เป็นเหมือน Sandbank รอบๆมีปะการังดำตื้นที่สวยมากกกก สีสวย สีพาสเทลจริงๆ ปลาเยอะ ตัวใหญ่ หลากหลาย ฉลามอ้วนมากคะ ได้เจอ Nudi หรือ ทากทะเล ซึ่งเราอยากเห็นมานานแหละ แต่ขนาดความยาวจริงประมาณแค่ 2 Cm. ดูแล้วเหมือนของเล่นที่มาจากต่างดาวมากกว่าทากทะเลนะ สีสวย Musa ชี้ให้ดู ไม่งั้นคงไม่เห็นมันแน่ เพราะตัวมันเล็กมาก

- ขากลับ ขอให้ Musa พาไปเดินเล่นที่หมู่บ้าน เราอยากหาขนมกิน ( จริงๆอยากไปหาอะไรกินมากกว่า เพราะกินอาหารที่บ้าน Musa ไม่ค่อยได้เลย ถ้าได้กินโกโก้ร้อน หรือ มาม่าบ้างก็ยังดี )  ซึ่ง Musa ตอบตกลงเพราะต้องแวะไปเอาอาหารเย็นให้เราที่บ้านน้องสาว กับไปติดต่อเรื่องเรือที่จะไปส่งเราพรุ่งนี้ด้วย
- หมู่บ้านที่นั้น ยังคงมีวิถีชีวิตแบบดั้งเดิม ไม่ใช่หมู่บ้านที่คุ้นชินกับการพบเจอนักท่องเที่ยวอย่างเราสักเท่าไหร ยังมีความเขินอาย เวลายิ้มให้ แอบอายเวลาที่โบกมือ Bye Bye ชาวบ้านที่นั้นทุกคนเป็นมิตรกับนักท่องเที่ยว ยิ้มแย้มให้เราตลอดทางที่เดินผ่าน เด็กๆก็น่ารัก ไม่ก้าวร้าว ยิ้มให้ และแอบคอยมองดูเราตลอด ชาวบ้านยังคงใช้ชีวิตกันตามปรกติ ชาวบ้านที่นี้ไม่มีโทรทัศน์ดู แต่ก็มีเพลงให้ฟังนะ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นเพลงภาษาอะไร จะเพลงอินโด หรือ เพลงปาปัว นะ Musa พาเดินเล่นในหมู่บ้านตั้งแต่หัวซอยยันท้ายซอย พาไปซื้อขนม ระหว่างเดินเล่นในหมู่บ้านก็แนะนำตลอดทางว่า อันนี้โบสถ์นะ นี้โรงเรียน นี้บ้านน้องสาว คนนี้เป็นพระที่สอนศาสนาที่นี้ เด็กคนนี้ชื่อ… ดู Musa คุ้นเคยดีกับคนในหมู่บ้านจริง
พอเสร็จธุระ ก็เดินทางกลับมาที่บ้าน Musa ระหว่างทางเจอฝนจนได้ ดีที่เจอแค่ฝน ไม่เจอคลื่นหรือลม เพราะเรือ Musa เล็กและเก่ามาก ขับไปต้องวิดน้ำออกไป รั่วทั้งลำ เรือหรือกระชอนว่ะ โคตรน่ารักอะ 555