นี่เป็นการ์ตูนเรื่องสั่นที่เเต่งขึ้นเองเรื่องเเรกนะครับผิดพลาดประการใดชี้เเนะด้วยนะครับ
เรื่องย่อ
พามเด็กหนุ่มมัธยมปลาย ที่มีนิสัยชอบจีบคนอื่นไปทั่วเพื่อเเก้เหงา เเต่ไม่ชอบการผูกมัดเพราะรักในอิสระเเละพามก็มีเพื่อนสนิทอีก2คน คนเเรกชื่อไซโตะเป็นหนุ่มหล่อลูกครึ่งญี่ปุ่นกับฟิวเด็กอ้วนที่มีฉายาไอโรคจิตที่ตั้งโดยรุ่นน้องที่เเอบชอบ เเต่เเล้วพามก็ได้พบเด็กใหม่ที่พึ่งเข้ามาในม.6ซึ่งเป็นไอดอลดังระดับประเทศ เเล้วดันไปตกหลุมรักเธอ พามจะจัดการกับความรู้สึกของเขายังไง ติดตามได้ใน เมื่อฉันพบเธอ WHEN I MEET YOU ได้เลยครับ
.
.
.
.
.
ตอนที่1
โรงเรียนเเห่งหนึ่งในกรุงเทพที่เเสนจะวุ่นวาย   เช้าวันเเรกของการเปิดเทอม เด็กคนหนึ่งชื่อพามเป็นนักเรียนชั้นม.6/3 มีอยู่3ห้องด้วยกัน เป็นเด็กหนุ่มที่เเสนจะธรรมด๋าธรรมดา มีความฝันในอนาคตที่จะทำงานง่ายๆสบายๆเงินเยอะๆ เเละมันน่าจะเป็นของใครหลายๆคน ได้มาโรงเรียนสายในวันเเรกของการเปิดเทอมซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเขา ณ ขณะนั้นเองได้มีการเลือกหัวหน้าห้องกับรองหัวหน้าห้องภายในห้องของพามโดยครูที่ปรึกษา
*ในห้องเรียน
ครูเเอน:สวัสดีนะนักเรียนทุกคนวันนี้เป็นวันเเรกของการเปิดภาคเรียนที่1เเละครูเองที่จะเป็นครูที่ปรึกษาให้กับพวกเธอในชั้นม.6 ชื่อจริงครูชือ นส.กัณณิกา  หรือเรียกสั่นๆว่าครูเเอนนะคะ ครูพึ่งอายุ30ในปีนี้ ยังเป็นครูได้ไม่นานนัก เเละนี่เป็นครั้งเเรกที่เป็นที่ปรึกษาม.6 ถ้ามีปัญหาอะไรปรึกษาครูได้ทุกเรื่องนะ เอาล่ะวันนี้ทุกคนคงมากันครบเเล้วนะ งั้นเรามาเเนะนำตัวทีละคนกันก่อนเลยนะ
ในระหว่างที่เเต่ละคนเเนะนำตัวกันเสร็จหมดเเล้ว พามก็ยังมาไม่ถึงห้องเรียนซักที
ครูเเอน:ดูเหมือนห้องเราจะขาดไปคนหนึ่ง เเต่ไม่เป็นไรเรามาเลือกหัวหน้าห้องกับรองหัวหน้ากันเลยละกัน
พามก็ได้เดินอย่างไม่รีบร้อนเข้าห้องเรียน จนมาถึงหน้าประตู
พาม:ขออนุญาตเข้าห้องคร้าบบ
ครูเเอน:นี่เธอมาสายวันเเรกเลยนะ มีเหตุผลอะไรรึปล่าวถึงมาสาย
พาม:พอดีจำสลับวันกันครับนึกว่าโรงเรียนเปิดพรุ่งนี้น่ะครับ
ครูเเอน:อ่อๆงั้นเอางี้เธอเป็นเป็นรองห้วหน้าเเล้วกันจะได้จำอะไรง่ายๆหน่อยนะ
ครูเเอนพูดกับพามเเละบวกกับทำท่าทางทีที่จริงจัง
พาม:เอ๋เอางี้เลยหรอครับครู
ครูเเอน:เธอมีปัญหางั้นเหรอ
ครูเเอนก็ได้พูดพร้อมกับทำหน้าเอาจริงเอาจังไส่พามอีกครั้ง
พาม:ป ป่าวครับ ค ครูว่าไงผมก้ว่างั้นล่ะครับ พามก็คิดในใจ"วันเเรกก็โดนเล่นซะเเล้วเรา"
ครูเเอนก็จัดให้พามนั่งหน้าสุดครูเเจ้งอะไรเสร็จก็พักเที่ยงพอดี เพื่อนๆของพามที่อยู่ห้องเดียวกันก็มาชวนกันไปกินข้าว เพื่อนของงพามมีอยู่ 2คน
คนเเรกคนที่หล่อที่สุดชื่อไซโตะ ลูกครึ่งญี่ปุ่นผิวขาวนวล คิ้วเข้มสูงประมาณ175สูงพอๆกันทั้ง3คน ไซโตะเป็นคนที่เงียบๆสนใจเเต่เรื่องเรียน เป็นผู้ชายในอุดมคติของสาวๆหลายๆคนเพรางั้นในเเต่ละวันก็จะมีสาวๆมาจีบไม่เว้นวันกันเลย
ส่วนพามเป็นคนที่รักอิสระเเต่ก็จีบผู้หญิงไปทั่วเพื่อเเก้เหงาไปวันๆ เพราะงั้นในโรงเรียนก็จะมีเรื่องซุบซิบของพามอยู่บ่อยๆ
คนที่2ฟิวเป็นคนที่กินเก่งร่างกายเลยอ้วนท้วนสมบูรณ์ เป็นคนมีอารมณ์ขัน ร่าเริง ฟิวมีคนที่ชอบอยู่เเล้วเป็นรุ่นน้องม.5ที่ชื่อว่าฝ้ายอยู่ชมรมดนตรีสากล
เรื่องมันมีอยู่ว่าตอนนั้นฟิวอยู่ม.5ส่วนฝ้ายอยู่ม.4เป็นช่วงเวลาเลิกเรียนก็บอกลาเพื่อนเเละเเยกย้ายกันกลับบ้านเเต่ตอนนั้นฟิวปวดท้องจะไปเข้าห้องนํ้าหลังจากที่กินจัดหนักช่วงพักกลางวันด้วย พอมาไกล้ถึงห้องนํ้าก็ได้ยินเสียงร้องให้ในห้องนํ้าหญิง
ฟิว:เอ๋เสียงใครร้องฟะ
ด้วยความที่คิดว่านี่ก็เลิกเรียนจะมีใครอีก เเต่ด้วยความปวดท้องก็เลยเข้าห้องนํ้าให้เสร็จๆไปก่อน พอฟิวทำธุระเสร็จเสียงร้องให้ก็หายไปเเล้ว
ฟิว:เอ๋หรือเราจะคิดไปเอง ลองเข้าไปดูซักหน่อยเเล้วกันดีกว่าคงจะไม่มีใครเห็นว่าเราเเอบเข้าห้องนํ้าผู้หญิงหรอกนะ
ฟิวที่ได้บ่นพึมพำอยู่คนเดียวก็ได้เเอบเข้าไปห้องนํ้าผู้หญิง เพราะอยากรู้อยากเห็นว่าเสียงคนหรือว่าเสียงอะไรกันเเน่พอเข้าไปก็เห็นผู้หญิงกำลังเช็คหน้าเช็คตาอยู่
ฟิว:ก็เป็นผู้หญิงธรรมดานี่หว่า สงสัยอยู่ชมรมดนตรสากลเห็นพกเครื่องดนตรีมาด้วย เเล้วเสียงร้องให้นั่นผู้หญิงคนนั้นร้องงั้นเหรอเนี่ยน่าสงสารจัง
ฟิวที่ได้มองเเละคิดอยู่ในใจ เล้วทันใดนั้นผู้หญิงคนนั้นก็เหลือบตาไปเห็นฟิวเข้า เลยกรี๊ดด้วยความตกใจ
ผู้หญิงในห้องนํ้า:ไอโรคจิต!!!!!!!!
พอฟิวเห็นเเบบนั้นก็เลยรีบวิ่งหนีกลับบ้านกันเลยทีเดียว เเต่ถึงอย่างงั้นเขาก็ยังจำใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นได้อยู่เลย หน้าตาสวย น่ารัก นั้นคือเหตุการ์ณครั้งเเรกที่ฟิวได้เจอฝ้ายช่างเป็นประสบการณ์ครั้งเเรกที่น่าประทับใจจริงๆ เเต่ฝ้ายก็จำหน้าฟิวไม่ได้เเต่ถ้าขืนจำได้ ฟิวคงถูกมองว่าเป็นไอโรคจิตนั่นเเหละเเต่ก็นะ เช้าวันต่อมาฟิวได้ถูกเรียกตัวเข้าห้องปกครองโดนเรื่องเข้าใปเเอบดูห้องนํ้าผู้หญิงโดยมีฝ้ายมาฟ้องเพราะเเถวนั้นมีกล้องวงจรปิดอยู่ก็เลยจับได้ ฟิวเลยอธิบายเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น เเต่ฝ่ายปกครองก็ไม่เชื่อ ฝ่ายปกครองเลยตามฝ้ายมา ฝ้ายได้บอกครูฝ่ายปกครองตนไม่ได้ร้องให้ เข้าไปในห้องนํ้าก็ไม่เห็นใคร เเต่ฟิวก็พูดสวนกลับไปว่าที่ตัวเองพูดน่ะเป็นเรื่องจริง เเต่ก็ไม่มีใครเชื่อฟิวด้วยหลักฐานที่มัดตัวฟิวก็เลยต้องเป็นจำเลยไป เลยโดนทำโทษโดยการบำเพ็ญประโยชน์หลังเลิกเรียนเป็นเวลา1เดือน วันเเรกของการบำเพ็ญประโยชน์ หลังเลิกเรียกก็ต้องช่วยเก็บขยะรอบโรงเรียน
ฟิว:เอ๋เอาจริงดิทำ1เดือนเราได้ผอมเเน่ๆ
ฟิวก็เดินไปบ่นไป จนมาเจอชมรมดนตรีสากลกำลังซ้อมดนตรีอยู่ข้างนอกอาคาร เเล้วก็หันไปเจอฝ้ายกำลงซ้อมดนตรีอยู่ก็คิดในใจ
ฟิว:นี่เราโดนเด็กผู้หญิงที่หน้าตาน่ารักขนาดนั้นเกลียดเข้าเเล้วเหรอเนี่ยเเย่เลยเรา-.- หลังจากนั้นฟิวก็ได้มาเเอบดูฝ้ายมั่งเป็นครั้งคราว จนเกิดเป็นความรักอยู่ฝ่ายเดียว ตัดมาปัจจุบันพวกพามก็ไปพักกลางวันปกติ เเยกกันไปซื้ออาหารที่ตัวเองอยากจะกิน จากนั้นก็มานั่งกินโต๊ะเดียวกันก็พูดคุยกันปกติไซโตะก็พูดขึ้นมาว่า
ไซโตะ:เห้ยฟิวเปนไงมั่งกับน้องคนนั้นอ่ะ
ฟิว:จะเป็นไงล่ะก็โดนเกลียดอ่ะดิมองหน้ายังไม่มองฉันเลย55
ด้วยความที่ฟิวเป็นคนอารมณ์ดีก็ตอบไปด้วยสีหน้าที่ยิ้มเเย้ม  
พาม:ฉันไปบอกให้อีกทีมะว่านายไม่ได้เเอบดูจริงๆอ่ะ
ฟิว:ใตรจะไปเชื่อเเกฟะพาม พอเถอะนี่ก็รอบที่เท่าไรละจะโดนหาว่าพวกโกหกป่าวๆ ช่วงนี้ก็มีข่าวลือว่านายคบกับผู้หญิงทีเดียว5คน
พาม:ยังไงมันก็เเค่ข่าวลือฉันไม่ซีหรอกน่ะ
ไซโตะ:งั้นถ้าเป็นฉันไปบอกอ่ะ เเต่นายก็ไม่ให้ฉันไปบอกซักที
ฟิว:ไม่ต้องเลยไปพูดกับน้องเขาเดี๋ยวน้องเขามาชอบนายอีก  ฉันแยากพิสูจน์ให้น้องเขาเห็นเองมากกว่าว่าฉันไม่ได้โกหก
ไซโตะ:เเล้วนายจะทำยังไง
ฟิว:ไม่รู้ว่ะ555
ฟิว:เห้ยพามเเล้วนายอ่ะ จะไม่เเก้ข่าวลือนั่นหน่อยหรอ นี่ก็ปีสุดท้ายจะจบละ หาใครซักคนข่าวลือนั่นจะได้หายไปซักที ฉันยังไม่เห็นนายจริงจังกับใครซักคนเลยนะ
พาม:ก็อย่างที่บอกเเหละข่าวลือนั่นไม่มีผลกับฉันหรอก เเบบนี่สนุกกว่าเยอะ มีอิสระอยากทำไรก็ทำ  
ฟิว:ฉันนี่อยากจะเป็นเหมือนพวกนายสองคนจริงๆ ไซโตะนายก็เอาเเต่เรียนผู้หญิงมาชอบก็ไม่ใจ พามนายก็จีบเขาไปทั่ว ฉันนี่อยากจะมีโมเม้นเเบบนี้มั่งจังเลยนะ
พาม:นายก็ลองไปบอกชอบน้องเขาเลยดิ ไหนๆก็ปีสุดท้ายละ พูดเองไม่ไช่รึไง
ฟิวก็ทำท่าทีที่เขินๆอายๆ
ฟิว:มันก็จริงเเหละ เเต่มันเหลืออีกตั้งสองเทอมเเล้วน้องก็เกลียดฉันอยู่เเล้วด้วย ขืนไปบอกโดนปฏิเสธไม่พอยังจะโดนด่า เกลียดหนักเข้าไปอีกๆ
พาม:เออๆเเล้วเเต่นายเเล้วกัน เอาใจช่วย ไปเถอะหมดพักละ ฉันเป็นรองอยู่ด้วย เข้าสายทำโทษอีก
หลังจากนั้นก็เข้าเรียนปกติ พอเลิกเรียน ครูก็ให้พามทำหน้าที่เเทนหัวหน้าห้อง 1อาทิตย์เป็นการทำโทษ หลังจากเสร็จงานทั้งหมดก็กลับบ้านด้วยท่าทีที้พลียสุด
พาม:กลับมาเเล้วคร้าบบบ
พามได้กลับมาถึงบ้าน
เเม่พาม:อ่าวทำไมวันนี้กลับเย็นจังลูก
เเม่ของพามก็ถามด้วยความสงสัย
พาม:ผมโดนทำโทษน่ะสิ เรื่องไปสายนั่นเเหละ
เเม่พาม:งั้นเหรอเเม่เตือนลูกเเล้วอยู่ปีสุดท้ายเเล้วทำตัวดีๆหน่อย
เเม่พามตอบด้วยนํ้าเสียงปนหัวเราะที่ลูกชายโดนทำโทษ
พาม:เเม่ไม่ต้องมาสะใจเลย ผมของไปอาบนํ้าก่อนนะ
เเม่พาม:จ้า เสร็จเเล้วก็มากินข้าวเย็นด้วยนะ
พามก็เข้าไปในห้องของตัวเอง
พาม:เห้อเหนือยจังเลยเว้ยวันนี้ ครูก็ดันมาทำโทษอีก ทำไมตอนเราอยู่ม.4ม.5 ถึงไม่โดนทำโทษฟะ
พามก็บ่นพึมพำ เเละเปิดโทรศัพท์ฟังเพลง เเต่ตอนนั้นในใจพามก็นึกถึงคำพูดของฟิวคุยกันตอนกลางวัน"หาใครซักคนข่าวลือนั่นจะได้หายไปซักที ฉันยังไม่เห็นนายจริงจังกับใครซักคนเลยนะ"
พาม:เหอะเเบบนี้เเหลละวัยรุ่นมันต้องมีอิสระเว้ย
ก๊อกๆ
เเม่:มีอะไรป่าวลูกหัวเราะอยู่คนเดียว เเม่ทำข้าวเสร็จเเล้วนะลงมากินได้เเล้ว
เเม่พามถามพร้อมเรียกพามไปกินข้าว
พาม:คร้าบๆเดี๋ยวลงไป"
วันต่อมา...พามก็ยังไปโรงเรียนสาย
พาม:ซวยเเล้วเรา โดนอีกเเล้วซินะเนี่ย
พามก็กำลังวิ่งเข้าชั้นเรียน เเล้วก็เปิดประตู
ครูเคน:พามนี่นายมาสายทุกปีเลยนะ
ครูที่เคยสอนตั้งเเต่ม.4 เเละยังเคยเป็นครูที่ปรึกษา
พาม:ขอโทษครับครู พอดีนาฬิกามันเสียครับ
ครู:นาฬิกานายนี่เสียตั้งเเต่ม.4เลยซินะ เอาเถอะมานั่งเรียนให้เรียบร้อย
พาม:เเหะๆ ขอบคุณครับ
ระหว่างเรียนก็เรียนจนจบคาบสุดท้ายของครึ่งวันเเล้วก็พักเที่ยว ไซโตะกับฟิวก็มาหาทาม
ฟิว:เห้ยพามนายรู้ข่าวยัง
พาม:ข่าวไรอะ
ฟิว:มีเด็กไหม่เข้าห้อง1อ่ะ
พาม:ปกติหนิ เเค่เด็กใหม่ มันน่าตกใจมากซินะ อืมๆ
พามก็ตอบด้วยท่าทีกวนๆ
ฟิว:งั้นฉันไม่บอกเเล้วกันว่า เด็กใหม่นั่น เป็นนักร้องไอดอลดังระดับประเทศที่ชื่อกัส
ไซโตะ:ไม่บอกตรงไหนฟะนั่นน่ะ
พามก็ทำท่าทีตกใจเล็กน้อย
พาม:ก็น่ารักดีนี่หว่า ฉันเคยเห็นผ่านๆในทีวีอ่ะ พักเที่ยงนี่เราไปดูตัวเป็นๆเลยดีกว่า
จบตอน........................