นั่งดูพ่อค้าแม่ค้าตามร้านค้าในตัวจังหวัดที่ จขกท.อาศัยอยู่แล้ว ได้แต่เอาใจช่วยว่าจะอดทนอยู่กันได้อีกนานแค่ไหน

รถลาแทบนับคันที่วิ่งผ่านเข้ามาในตัวจังหวัดได้ พ่อค้านั่งรอลูกค้าหลับแล้วหลับอีก

อันนี้คือภาพความเป็นจริงที่เกิดขึ้นในจังหวัดแห่งหนึ่งที่พึ่งพาภาคเกษตรกรรมเป็นหลัก

ไม่ได้มีการท่องเที่ยวมาช่วยสนับสนุนแบบภาคตะวันออก หรือเมืองหลวง หรือเมืองท่องเที่ยวตามภาคต่างๆ

ถือว่าแข่งความอดทน ใครจะทนได้นานกว่ากัน

สถานการณ์ของแต่ละท่านเป็นไงกัน ช่วยแบ่งปันให้ฟังบ้าง