จากกระทู้เก่าๆที่ได้ตั้งไว้เรื่องสามี
เรายอมรับว่าเราเหนื่อยล้า จนเราแทบไม่มีแรงจะทำอะไรอีกแล้ว
หมดใจ .... หมดกำลังใจ
ที่มีได้ก็แค่เพราะลูก
ตอนนี้เราได้ตกลง ว่า เราจะอยู่แค่เพราะลูกเท่านั้น
เพราะเรื่องล่าสุดที่ผ่านมา  เรารับไม่ได้กับการกระทำที่ปากเสีย ( อย่างต่อเนื่อง )
ทั้งๆ ที่เคยคุยกันแล้วเรื่องนี้
เราได้ตัดสินใจ  ไม่ยุ่งกับสามี  เหมือนต่างคนต่างอยู่ ( แต่อยู่ย้านเดียวกัน )  
เราดูแลลูกและเราทำงานไปด้วยเหมือนเดิม
ส่วนสามีก็ให้เค้าอยู่เงียบๆ งานไม่ต้องทำ ไม่ต้องจ่ายอะไรของลูก  อยู่อย่างสบายใจ  ไม่มีเสียงเราคอยบ่นอีก  
ขอบคุณทุกๆกำลังใจนะคะ กระทู้ที่ผ่านๆมา ทำให้เราได้คิดเยอะและกลับไปทบทวน
แต่จะขอความคิดเห็นคนที่ต่างคนต่างอยู่กับสามีแต่อยู่บ้านเดียวกันอ่ะคะ เผื่อจะมีแนวทางการดำเนินชีวิตต่อๆไป ให้เราในอนาคต
ขอบคุณมากๆคะ