เรากับสามีคบมาจะ 5 ปีแล้วค่ะ เป็นคู่รักวัยรุ่น มีลูกด้วย 1 คน ลูกจะ1ขวบแล้วค่ะ

ตั้งแต่มีลูกก็แยกกันอยู่ ต่างคนต่างทำงานธุรกิจส่วนตัวเลยต้องแยกกัน  ส่วนลูกอยู่กับเรา เรารู้สึกเหนื่อยและอยากได้กำลังใจมากๆ ต่างจากเขาที่จะไปไหนก็ได้ จะนอนจะตื่นตอนไหนก็ได้ วันๆแทบไม่สนใจเรากับลูกเลยเลย อยู่แต่กับเพื่อน ความรู้สึกเราคืออยากได้กำลังใจเวลาที่เราทำงานและเลี้ยงลูกเหนื่อยๆ ใส่ใจกันบ้างแค่นั้นเลย เรื่องมือที่ 3 ตัดทิ้งไปได้เลย  แค่รู้สึกเบื่อ เหนื่อย นอย หงุดหงิดหรือเป็นเพราะเราคาดหวังในตัวเค้ามากเกินไป บางทีก็รู้สึกเขาทำหน้าที่พ่อไม่ดีพอ พอเราว่าเขาก็เหมือนจะรับฟังนะคะ แต่เขาไม่เปลี่ยนตัวเอง เขาคิดว่าการไม่นอกใจคือดีสำหรับเขาแล้ว ใช่ค่ะ การไม่นอกใจคือเรื่องที่ดี แต่อันนี้เขาไม่ใส่ใจครอบครัวเลยค่ะ จนเราจะกลายเป็นคนเป็นประสาทแล้ว เราควรถอยออกมาไหมคะ เราอธิบายไม่ถูกจริงๆอึดอัดมากๆ