ผมดูรายการอาหารรายการนึง ที่มีกาแข่งขันกันเข้มข้นมากกกกก สิ่งที่คิดในหัวคือ คนเราจะกินสักคำนี่ต้องเครียดกันขนาดนั้นเลยหรอ แต่ก็เข้าใจเรื่องศิลปะและความพอถีพิถันนะครับ และมันก็เป็นรูปแบบรายการเขา แต่ที่สังเกตุคือวัตถุดิบ เครื่องปรุง ทุกอย่างต้องแม่นยำ ละเอียดถี่ถ้วน พลาดแค่นิดเดียวคือพัง มันทำให้การทำอาหารดูยากไปเลย มานึกถึงการทำอาหารแบบคนปกติหรือแบบสมัยก่อน เท่าที่เห็นจะใช้เป็นหยิบมือ หรือช้อน/ทัพพี/ตะหลิว..นำมาตวง รสชาติอาหารก็อร่อย อีกอย่างเวลาผมมีโอกาสไปกินอาหารในโรงแรมหรือร้านหรูๆ มันก็ไม่ได้อร่อยขนาดนั้น(***หรือคอผมไม่ถึง***) เลยอยากถามคนอื่นๆว่าคิดยังไงกันบ้างครับระหว่างการทำอาหารแบบฝึกรสมือไปเรื่อยๆกับต้องชั่งตวงวัดทุกอย่าง..
ปล.ใครที่อยากให้ข้อมูลเกี่ยวกับเชฟก็ยินดีนะครับ เพราะผมก็อาจมีอะไรหลายอย่างที่ไม่รู้ไม่เข้าใจครับ..
เพิ่มเติมครับ
ชั่ง/ตวง/วัด..ในความหมายของผมคือการใช้เครื่องมืออย่างเป็นทางการเขาว่ามา3กรัมก็ต้อง3กรัม.
ส่วนรสมือ..คือ..การชั่งตวงวัดโดยใช้เครื่องมือทั่วไปที่เราใช้ๆกันแบบไม่ต้องแคร์ว่าจะหนักกี่กรัมแค่ได้ปริมาณที่พอเหมาะ.
ขอยกเว้นเบเกอรี่นะครับเพราะอันนั้นสูตรต้องเป๊ะจริงๆผมเข้าใจ
อาหารที่ปรุงจากรสมือกับอาหารที่ต้องชั่งตวงวัดแบบเป๊ะๆ แบบไหนอร่อยกว่ากัน
ปล.ใครที่อยากให้ข้อมูลเกี่ยวกับเชฟก็ยินดีนะครับ เพราะผมก็อาจมีอะไรหลายอย่างที่ไม่รู้ไม่เข้าใจครับ..
เพิ่มเติมครับ
ชั่ง/ตวง/วัด..ในความหมายของผมคือการใช้เครื่องมืออย่างเป็นทางการเขาว่ามา3กรัมก็ต้อง3กรัม.
ส่วนรสมือ..คือ..การชั่งตวงวัดโดยใช้เครื่องมือทั่วไปที่เราใช้ๆกันแบบไม่ต้องแคร์ว่าจะหนักกี่กรัมแค่ได้ปริมาณที่พอเหมาะ.
ขอยกเว้นเบเกอรี่นะครับเพราะอันนั้นสูตรต้องเป๊ะจริงๆผมเข้าใจ