เป็นคน ตจว เข้ามาเรียนที่ กทม แล้วเป็นคนติดบ้านมาก ชอบกลับบ้าน พอเรียนจบกลับมาอยู่บ้าน ได้งานทำใกล้ๆบ้าน เราคิดว่าโอเค เพราะจะได้อยู่ใกล้ๆดูแลพ่อแม่ด้วย แต่อยู่ๆ เราก็รู้สึกไม่โอเคกับที่บ้านมาก ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ พี่สาว ทั้งๆที่บ้านเราสนิทกัน ไม่มีเรื่องผิดใจอะไรกัน แต่เราอึดอัด ไม่อยากคุยกับคนในบ้านตัวเอง อยากออกไปอยู่บ้านคนเดียว เบื่อสภาพแวดล้อมเดิมๆ เบื่อการใช้ชีวิตเดิมๆ ซึ่งบ้านเราอยู่ในฐานะปานกลาง ไม่ได้รวยมาก แต่ก็ไม่ได้ลำบาก เราสับสนว่า ชีวิตมันควรจะมีความสุขมากกว่านี้ไม่ใช่หรอว่ะ บางครั้งความคิดมันเลยไปขนาดที่ว่าอยากตาย ไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ เบื่อบ้านตัวเอง เบื่อคนรอบข้าง

ปล.1 เราแค่อยากระบาย
ปล.2เราเป็นคนร่าเริง พูดเก่งมากนะ มีสังคม เพื่อนเยอะ
ปล.3 เราคิดว่าตัวเองเป็นโรคซึมเศร้าขั้นเริ่มต้น