อืม.....ฉันไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี
ตอนนี้ฉันอายุ23ปีค่ะ เป็นคนต่างจังหวัดที่เข้ามาทำงานและเรียนที่กทม.
ตอนนี้ฉันมีความรู้สึกเบื่อ เบื่อมากกกกก
ปกติเวลาเบื่อหรือเครียด ฉันจะทำความสะอาดห้องเพื่อระบายความเครียดและความเบื่อ ฉันชอบอยู่คนเดียว และไม่กลัวความตาย(ถ้าตายเลยไม่กลัว ไม่ชอบความทรมาน) อยู่ต่อหน้าคนอื่นเราจะดูร่าเริง คุยเก่งและยิ้มบ่อย เวลามีคนมาด่า มาว่าเราจะไม่แสดงอาการว่าเราไม่พอใจ
จะเก็บมาคิด คิด แล้วก็คิดว่าเราผิดอะไร
พลาดตรงไหน ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าอาการฉันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ ฉันคิดว่าฉันน่าจะใกล้เป็นโรคซึมเศร้าหรือปล่าว
ตอนนี้ฉันเรียนและทำงานไปด้วยทุกครั้งที่ฉันหยุด ฉันก็อยู่ห้องตลอด ไม่ออกไปเที่ยวเพราะไม่ชอบสถานที่ ที่มีคนเยอะๆ
จนมีพี่ที่ทำงานคนนึงทัก ว่าเราเหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้า เราก็ได้แต่หัวเราะและงงกับประโยคนั้น
-ทุกครั้งที่คนอื่นทำผิดเราจะโดนว่าไปด้วย
-ทุกครั้งทั้งที่เราไม่ได้ทำอะไรผิด แต่เราต้องเป็นฝ่ายขอโทษ เพราะอายุที่น้อยกว่า
-การโดนเปรียบเทียบกับคนที่ทำงานมา10ปี
-ตอนทำงานไม่เคยมีใครเห็น แต่พอนั่งเท่านั้นแหละ
-อยากกลับไปอยู่ที่บ้าน แต่ก็กลับไม่ได้เพราะที่บ้านเป็นหนี้
-ไม่มีเพื่อนและไม่มีแฟน(ไม่อยากมี)
-โดนคนใกล้ตัวหักหลังหลายครั้ง(เข้ามาเพื่อหวังประโยชน์)
-ทำไร่ ทำนาช่วยพ่อแม่ตั้งแต่เด็ก
-เข้ามาทำงานที่กทม.ตอนอายุ18-19
-ทำงานแค่ได้เงินเดือน แต่ไม่ได้ชอบ
-ไม่มีความสุข เฉยๆ
-การโดนบูลลี่เรื่องรูปร่าง หน้าสวยนะ แต่อ้วน(ต้องรู้สึกดีไหม)
-บางครั้งอยากร้องไห้ บางครั้งอยากตาย
-ทุกครั้งที่มีปัญหา มีแค่ตัวเราที่สามารถช่วยตัวเองได้
-หลับยาก(หลับๆตื่นๆ)
ตอนนี้ไม่รู้จะไปต่อยังไง...???