ความย่อว่า ในที่สุดลงแห่งการแสดงยมกปาฏิหาริย์
พระผู้มีพระภาคเจ้าเสด็จเข้าจำพรรษา
ณ แท่นบัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ที่โคนไม้ปาริชาตในเทวนคร
ทรงกระทำพระมารดาให้เป็นองค์พยาน
ตรัสอยู่ซึ่งพระอภิธรรมกถาแก่เทวบริษัท
ครั้นทรงแสดงปกรณ์ธัมมสังคณีได้ ๑๐๐ ปี
พวกภิกษุวัชชีบุตรแสดงวัตถุ ๑๐ ประการ
อันผิดจากพระธรรมวินัย คือ :-


               ๑. ภิกษุเก็บเกลือเหลือไว้ในกลักสำหรับฉันกับอาหาร เห็นว่าสมควร.
               ๒. ภิกษุฉันอาหารเมื่อตะวันบ่าย ๒ นิ้ว เห็นว่าสมควร.
               ๓. ภิกษุห้ามภัตแล้วเข้าไปในละแวกบ้าน แล้วฉันภัตที่ไม่ทำวินัยกรรมก่อน หรือไม่เป็นเดนภิกษุไข้ เห็นว่าสมควร.
               ๔. ภิกษุอยู่ในอาวาสเดียวกันจะแยกทำสังฆกรรม เห็นว่าสมควร.
               ๕. ภิกษุทำอุโบสถไม่รอฉันทานุมัติ เห็นว่าสมควร.
               ๖. ข้อปฏิบัติที่อุปัชฌาย์อาจารย์เคยประพฤติมาผิดถูกอย่างไร ประพฤติตาม เห็นว่าสมควร.
               ๗. ภิกษุห้ามภัตแล้วฉันนมสดที่ยังไม่แปรเป็นนมส้ม เห็นว่าสมควร.
               ๘. ภิกษุดื่มสุราอ่อนๆ เห็นว่าสมควร.
               ๙. ภิกษุใช้ผ้านิสีทนะที่ไม่มีชาย เห็นว่าสมควร.
               ๑๐. ภิกษุรับหรือยินดีเงินและทองที่เขาเก็บไว้เพื่อตน เห็นว่าสมควร.